Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Salmi 104


font
LA SACRA BIBBIALXX
1 Benedici il Signore, anima mia. Signore, mio Dio, quanto sei grande! Splendore e maestà è il tuo vestito,1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου
2 avvolto di luce come di un manto. Egli fissa i cieli come una tenda,2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου
3 costruisce sulle acque le sue stanze; fa delle nubi il suo carro, cammina sulle ali del vento;3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον
4 fa dei venti i suoi messaggeri, delle fiamme guizzanti i suoi ministri.4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος
5 Fondò la terra sui suoi basamenti, mai vacillerà, in eterno.5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου
6 L'abisso l'avvolgeva come un manto; le acque coprivano le montagne.6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου
7 Alla tua minaccia fuggirono, al fragore della tua ira s'avviarono precipitose7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου
8 salendo per monti, discendendo per valli verso il luogo che tu loro assegnasti.8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας
9 Tracciasti ad esse un limite da non oltrepassare, sì che non tornassero a ricoprire la terra.9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ
10 Tu facesti scaturire sorgenti nelle valli; esse scorrono fra i monti;10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον
11 procurano da bere a tutte le bestie del campo; gli ònagri vi estinguono la loro sete.11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων
12 Lungo il loro corso vivono gli uccelli del cielo, di mezzo alle fronde fanno sentire la loro voce.12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη
13 Dalle sue stanze superiori dà acqua alle montagne; con l'umidità dei tuoi serbatoi si sazia la terra.13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον
14 Fai crescere il fieno per il bestiame, l'erba per la servitù dell'uomo perché tragga dal suolo il suo cibo:14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις
15 il vino, che allieta il cuore dell'uomo, l'olio, che fa brillare il suo volto, il pane, che sostiene il suo vigore.15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε
16 Si saziano le piante del Signore, i cedri del Libano che egli piantò.16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν
17 Là gli uccelli fanno il loro nido e la cicogna sui cipressi ha la sua casa.17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ
18 Le alte montagne sono per i camosci; le rocce, un rifugio per gli iràci.18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου
19 Fece la luna per segnare le stagioni, il sole che conosce il suo tramonto.19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον
20 Tu poni le tenebre perché segua la notte, in essa vagolano tutte le fiere della selva.20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον
21 Ruggiscono i leoncelli in cerca di preda, chiedono a Dio il loro cibo.21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου
22 Fai spuntare il sole ed essi si ritirano, e rimangono tranquilli nelle loro tane;22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι
23 allora esce l'uomo per il suo lavoro, per la sua fatica fino alla sera.23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ
24 Quanto sono numerose le tue opere, Signore! Tutte le hai fatte con sapienza; è piena la terra delle tue creature.24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου
25 Ecco il mare, grande e spazioso; lì vi sono rettili senza numero: animali piccoli insieme ai grandi.25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου
26 Lo percorrono le navi e il Leviatàn che per trastullarsi tu hai plasmato.26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον
27 Tutti da te aspettano che dia loro il cibo a tempo opportuno.27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ
28 Tu lo provvedi ed essi lo raccolgono; apri la tua mano e si saziano di beni.28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου
29 Copri il tuo volto ed essi vengono meno; togli il loro spirito ed essi muoiono, ritornando alla loro polvere.29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων
30 Mandi il tuo spirito ed essi sono creati, e rinnovi così la faccia della terra.30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων
31 La gloria del Signore duri per sempre; s'allieti il Signore per le sue opere.31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων
32 Egli guarda la terra e questa sussulta; tocca i monti e questi fumano.32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων
33 Inneggerò al Signore finché avrò vita, canterò al mio Dio finché dura la mia esistenza.33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων
34 Giunga a lui gradita la mia meditazione; nel Signore sarà la mia gioia.34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος
35 Spariscano dalla terra i peccatori, e non ci siano più gli empi. Benedici il Signore, anima mia. Alleluia.35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων
36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων
37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων
38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους
39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα
40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους
41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι
42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου
43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη
44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν