1 Certo, vi sono miniere per l'argento, e per l'oro luoghi dove viene raffinato. | 1 Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται? |
2 Il ferro viene estratto dal suolo, e la pietra fusa libera il rame. | 2 ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας. |
3 L'uomo pone un limite alle tenebre, e fruga fino all'estremo confine la pietra oscura e buia. | 3 Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος? τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου. |
4 Perfora gallerie inaccessibili, dimenticate dai pedoni; oscilla sospeso, lontano dall'uomo. | 4 Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει? υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος? ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων. |
5 La terra dalla quale si estrae il pane, è sconvolta di sotto, come dal fuoco. | 5 Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος? |
6 Le sue pietre sono giacimenti di zaffiri e la sua sabbia contiene dell'oro. | 6 οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων? και εν αυτη χωμα χρυσιου. |
7 L'avvoltoio ne ignora il sentiero e non lo scorge l'occhio del falco; | 7 Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην? |
8 non è stato battuto dalle bestie feroci, né attraversato dai leoni. | 8 τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης. |
9 L'uomo porta la mano contro il selce, sconvolgendo i monti dalla radice. | 9 Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον? ανατρεπει τα ορη απο της ριζης. |
10 Nelle rocce scava gallerie, portando il suo occhio su tutto ciò che è prezioso. | 10 Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων? και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον. |
11 Scandaglia le sorgenti dei fiumi e porta alla luce ciò che è nascosto. | 11 Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν? και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως. |
12 Ma la sapienza da dove si estrae? Dov'è il giacimento della prudenza? | 12 Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως; |
13 L'uomo non ne conosce il prezzo e non si trova nella terra dei viventi. | 13 Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης? και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων. |
14 L'oceano dice: "Non è con me", e il mare risponde: "Neppure presso di me". | 14 Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι? και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου. |
15 Non si scambia con l'oro migliore, né si pesa l'argento per comperarla. | 15 Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης? και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης. |
16 Non si acquista con l'oro di Ofir, né con l'oro pregiato e con lo zaffiro. | 16 Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον. |
17 Non la pareggia l'oro e il cristallo, né si scambia con vasi di oro puro. | 17 Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην? και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου. |
18 Coralli e perle non meritano menzione; il possesso della sapienza è migliore delle perle. | 18 Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται? διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων. |
19 Non la eguaglia il topazio di Etiopia, non si può scambiare a peso con l'oro puro. | 19 Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην? δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον. |
20 Ma la sapienza donde viene? E dov'è il giacimento della prudenza? | 20 Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως; |
21 Essa è nascosta agli occhi di ogni vivente, ed è occulta agli uccelli del cielo. | 21 Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου. |
22 L'abisso e la morte confessano: "Coi nostri orecchi ne udimmo la fama". | 22 Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης. |
23 Dio solo ne conosce la via ed egli solo sa dove si trovi. | 23 Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης. |
24 Perché egli volge lo sguardo fino ai confini della terra, e vede tutto ciò che sta sotto il cielo. | 24 Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου, |
25 Quando determinò il peso del vento e definì la misura delle acque, | 25 δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον. |
26 quando impose una legge alla pioggia e una via al lampo dei tuoni, | 26 Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης, |
27 allora la vide e la calcolò, la scrutò e la stabilì, | 27 τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην? ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην. |
28 dicendo all'uomo: "Ecco, temere Dio, questo è sapienza; e schivare il male, questo è prudenza". | 28 Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις. |