1 - Dopo queste cose, Gesù passò all'altra riva del mare di Galilea ossia di Tiberiade. | 1 Post haec abiit Iesus trans mare Galilaeae, quod est Tiberiadis. |
2 E lo seguiva gran folla, perchè vedeva i miracoli che egli faceva sugl'infermi. | 2 Etsequebatur eum multitudo magna, quia videbant signa, quae faciebat super his,qui infirmabantur. |
3 Gesù salì sul monte e quivi si pose a sedere coi suoi discepoli. | 3 Subiit autem in montem Iesus et ibi sedebat cum discipulissuis. |
4 Era vicina la Pasqua, la festa dei Giudei. | 4 Erat autem proximum Pascha, dies festus Iudaeorum. |
5 Ora Gesù, alzando gli occhi e vedendo la gran moltitudine venuta a lui, disse a Filippo: «Dove compreremo tanto pane, da dar da mangiare a questa gente?». | 5 Cum sublevassetergo oculos Iesus et vidisset quia multitudo magna venit ad eum, dicit adPhilippum: “ Unde ememus panes, ut manducent hi? ”. |
6 Egli parlava così per metterlo alla prova, perchè sapeva quel che avrebbe fatto. | 6 Hoc autem dicebattentans eum; ipse enim sciebat quid esset facturus. |
7 Filippo gli rispose: «Duecento danari di pane non basterebbero per dare a ciascuno una piccola porzione». | 7 Respondit ei Philippus:“ Ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis, ut unusquisque modicum quidaccipiat! ”. |
8 Uno dei discepoli, Andrea, fratello di Simon Pietro, osservò: | 8 Dicit ei unus ex discipulis eius, Andreas frater Simonis Petri: |
9 «Vi è qui un fanciullo che ha cinque pani d'orzo e due pesci; ma cos'è mai questo per tanta gente?». | 9 “ Est puer hic, qui habet quinque panes hordeaceos et duos pisces; sed haecquid sunt propter tantos? ”. |
10 Gesù ordinò: «Fateli sedere». C'era molt'erba, in quel luogo. Si sedettero in numero di circa cinquemila. | 10 Dixit Iesus: “ Facite homines discumbere ”.Erat autem fenum multum in loco. Discubuerunt ergo viri numero quasi quinquemilia. |
11 Gesù prese pani e, dopo aver reso grazie, li distribuì ai seduti; lo stesso fece dei pesci dandone quanto ne vollero. | 11 Accepit ergo panes Iesus et, cum gratias egisset, distribuitdiscumbentibus; similiter et ex piscibus, quantum volebant. |
12 Quando furono saziati disse ai discepoli: «Raccogliete gli avanzi perchè nulla si perda». | 12 Ut autem impletisunt, dicit discipulis suis: “ Colligite, quae superaverunt, fragmenta, nequid pereat ”. |
13 Essi li raccolsero e riempirono dodici canestri di frammenti avanzati a coloro che avevano mangiato di quei cinque pani d'orzo. | 13 Collegerunt ergo et impleverunt duodecim cophinosfragmentorum ex quinque panibus hordeaceis, quae superfuerunt his, quimanducaverunt.
|
14 La folla visto Gesù far quel miracolo, diceva: «Questi è certamente il profeta che deve apparire sulla terra!». | 14 Illi ergo homines, cum vidissent quod fecerat signum, dicebant: “ Hic estvere propheta, qui venit in mundum! ”. |
15 Ma Gesù, sapendo che sarebbero venuti a rapirlo per farlo re, fuggì di nuovo solo sul monte. | 15 Iesus ergo, cum cognovisset quiaventuri essent, ut raperent eum et facerent eum regem, secessit iterum in montemipse solus.
|
16 Quando venne la sera, i suoi discepoli scesero al mare | 16 Ut autem sero factum est, descenderunt discipuli eius ad mare |
17 e, in barca, si dirigevano all'altra riva, verso Cafarnao. Si era già fatto buio e Gesù non li aveva raggiunti, | 17 et, cumascendissent navem, veniebant trans mare in Capharnaum. Et tenebrae iam factaeerant, et nondum venerat ad eos Iesus. |
18 e poi soffiava un gran vento, il mare si agitava. | 18 Mare autem, vento magno flante,exsurgebat. |
19 Dopo aver remato per circa venticinque o trenta stadi, visto Gesù camminare sul mare e accostarsi alla barca, ebbero paura. | 19 Cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta,vident Iesum ambulantem super mare et proximum navi fieri, et timuerunt. |
20 Ma egli disse loro: «Sono io, non temete». | 20 Illeautem dicit eis: “ Ego sum, nolite timere! ”. |
21 Vollero allora prenderlo nella barca e subito la barca toccò la terra a cui erano diretti. | 21 Volebant ergo accipere eumin navem, et statim fuit navis ad terram, in quam ibant.
|
22 Il giorno dopo la folla, rimasta sull'altra riva del mare, aveva notato che vi era una sola barca e Gesù non era entrato in quella coi suoi discepoli, ma che questi erano partiti soli. | 22 Altera die turba, quae stabat trans mare, vidit quia navicula alia non eratibi, nisi una, et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navem, sedsoli discipuli eius abiissent; |
23 Sopraggiunsero poi altre barche da Tiberiade, presso al luogo dove avevano mangiato il pane, dopochè il Signore aveva reso grazie. | 23 aliae supervenerunt naves a Tiberiade iuxtalocum, ubi manducaverant panem, gratias agente Domino. |
24 La turba dunque, quando vide che non c'erano nè Gesù nè i discepoli, entrò in quelle barche e andò a Cafarnao per cercare Gesù. | 24 Cum ergo vidissetturba quia Iesus non esset ibi neque discipuli eius, ascenderunt ipsi naviculaset venerunt Capharnaum quaerentes Iesum. |
25 E avendolo poi trovato di là dal mare, gli domandarono: «Rabbi, quando sei venuto qua?». | 25 Et cum invenissent eum trans mare,dixerunt ei: “ Rabbi, quando huc venisti? ”.
|
26 Gesù rispose loro: «In verità, in verità vi dico che voi mi cercate non perchè avete visto dei prodigi, ma perchè avete mangiato dei pani e ne siete stati saziati. | 26 Respondit eis Iesus et dixit: “ Amen, amen dico vobis: Quaeritis me, nonquia vidistis signa, sed quia manducastis ex panibus et saturati estis. |
27 Procuratevi non il cibo che perisce, ma quello che resta per la vita eterna e che vi somministrerà il Figliuol dell'uomo; poichè lui Dio Padre ha segnato del suo suggello». | 27 Operamini non cibum, qui perit, sed cibum, qui permanet in vitam aeternam, quemFilius hominis vobis dabit; hunc enim Pater signavit Deus! ”. |
28 Gli chiesero adunque: «Che cosa dobbiam fare per compiere le opere di Dio?». | 28 Dixerunt ergoad eum: “ Quid faciemus, ut operemur opera Dei? ”. |
29 Gesù rispose: «Questa è l'opera di Dio, che crediate in Colui che fu inviato». | 29 Respondit Iesus etdixit eis: “ Hoc est opus Dei, ut credatis in eum, quem misit ille ”.
|
30 Gli domandarono: «Qual segno ci dai dunque per vedere, e per credere in te? Quali sono le opere tue? | 30 Dixerunt ergo ei: “ Quod ergo tu facis signum, ut videamus et credamustibi? Quid operaris? |
31 I nostri padri hanno mangiato la manna nel deserto, come sta scritto: "Diede loro da mangiare un pane venuto dal cielo" ». | 31 Patres nostri manna manducaverunt in deserto, sicutscriptum est: “Panem de caelo dedit eis manducare” ”. |
32 Gesù rispose loro: «In verità, in verità vi dico: Mosè non vi ha dato il pane dal cielo: ma il Padre mio vi dà il vero pane dal cielo, | 32 Dixit ergo eisIesus: “ Amen, amen dico vobis: Non Moyses dedit vobis panem de caelo, sedPater meus dat vobis panem de caelo verum; |
33 perchè pane di Dio è Colui che discende dal Cielo e dà la vita al mondo». | 33 panis enim Dei est, qui descenditde caelo et dat vitam mundo ”. |
34 Essi gli dissero: «Signore, dacci sempre di questo pane». | 34 Dixerunt ergo ad eum: “ Domine, semper danobis panem hunc ”. |
35 Gesù rispose loro: «Io sono il pane di vita! Chi viene a me non avrà più fame, e chi crede in me non avrà più sete. | 35 Dixit eis Iesus: “ Ego sum panis vitae. Qui venit adme, non esuriet; et, qui credit in me, non sitiet umquam. |
36 Ma io ve l'ho detto: voi avete veduto coi vostri occhi, eppure non credete. | 36 Sed dixi vobis,quia et vidistis me et non creditis. |
37 Tutto ciò che il Padre mi dà, arriverà fino a me; e chi verrà a me, non sarà rigettato; | 37 Omne, quod dat mihi Pater, ad me veniet;et eum, qui venit ad me, non eiciam foras, |
38 poichè io son disceso dal cielo per fare non la mia volontà, ma la volontà di chi mi ha inviato. | 38 quia descendi de caelo, non utfaciam voluntatem meam sed voluntatem eius, qui misit me. |
39 E questa è la volontà di chi mi ha inviato, del Padre, che io non perda nulla di quanto mi fu dato, ma che lo risusciti nell'ultimo giorno. | 39 Haec est autemvoluntas eius, qui misit me, ut omne, quod dedit mihi, non perdam ex eo, sedresuscitem illud in novissimo die. |
40 Perchè è volontà del Padre mio, che mi ha inviato che chiunque vede il Figliuolo e crede in lui, abbia la vita eterna, ed io lo risusciterò nell'ultimo giorno». | 40 Haec est enim voluntas Patris mei, utomnis, qui videt Filium et credit in eum, habeat vitam aeternam; et resuscitaboego eum in novissimo die ”.
|
41 I Giudei dunque mormoravano di lui perchè aveva detto: «Io sono il pane vivo disceso dal cielo». | 41 Murmurabant ergo Iudaei de illo, quia dixisset: “ Ego sum panis, qui decaelo descendi ”, |
42 E andavano dicendo: «Non è forse costui Gesù, il figliuol di Giuseppe, di cui conosciamo il padre e la madre? Come mai può dire: - Io sono disceso dal cielo?». | 42 et dicebant: “ Nonne hic est Iesus filius Ioseph, cuiusnos novimus patrem et matrem? Quomodo dicit nunc: “De caelo descendi”? ”.
|
43 Gesù rispose loro: «Non mormorate tra voi. | 43 Respondit Iesus et dixit eis: “ Nolite murmurare in invicem. |
44 Nessuno può venire a me se non vi è attratto dal Padre che mi ha inviato; ed io lo risusciterò nell'ultimo giorno. | 44 Nemo potestvenire ad me, nisi Pater, qui misit me, traxerit eum; et ego resuscitabo eum innovissimo die. |
45 Sta scritto nei Profeti: "Ed essi saranno tutti ammaestrati da Dio". Chiunque ha udito il Padre ed ha appreso, viene a me. | 45 Est scriptum in Prophetis: “Et erunt omnes docibiles Dei “.Omnis, qui audivit a Patre et didicit, venit ad me. |
46 Nessuno ha veduto il Padre, se non Colui che è da Dio; egli ha veduto il Padre. | 46 Non quia Patrem viditquisquam, nisi is qui est a Deo, hic vidit Patrem. |
47 In verità, in verità vi dico: Chi crede in me ha la vita eterna. | 47 Amen, amen dico vobis: Quicredit, habet vitam aeternam.
|
48 Io sono il pane di vita. | 48 Ego sum panis vitae. |
49 I vostri padri mangiarono la manna nel deserto e morirono. | 49 Patres vestri manducaverunt in deserto manna etmortui sunt. |
50 Questo è il pane disceso dal cielo, affinchè chi ne mangia non muoia. | 50 Hic est panis de caelo descendens, ut, si quis ex ipsomanducaverit, non moriatur. |
51 Io sono il pane vivo, che discesi dal cielo. | 51 Ego sum panis vivus, qui de caelo descendi. Siquis manducaverit ex hoc pane, vivet in aeternum; panis autem, quem ego dabo,caro mea est pro mundi vita ”.
|
52 Se alcuno mangerà di questo pane, vivrà eternamente, e il pane che darò è la mia carne per la vita del mondo». | 52 Litigabant ergo Iudaei ad invicem dicentes: “ Quomodo potest hic nobiscarnem suam dare ad manducandum? ”. |
53 I Giudei pertanto questionarono tra loro dicendo: «Come mai costui può darci da mangiare la sua carne?». | 53 Dixit ergo eis Iesus: “ Amen, amendico vobis: Nisi manducaveritis carnem Filii hominis et biberitis eiussanguinem, non habetis vitam in vobismetipsis. |
54 Gesù rispose loro: «In verità, in verità vi dico: Se non mangerete la carne del Figliuol dell'uomo e non berrete il suo sangue, non avrete la vita in voi. | 54 Qui manducat meam carnem etbibit meum sanguinem, habet vitam aeternam; et ego resuscitabo eum in novissimodie. |
55 Chi mangia la mia carne e beve il mio sangue ha la vita eterna, ed io lo risusciterò nell'ultimo giorno. | 55 Caro enim mea verus est cibus, et sanguis meus verus est potus. |
56 Perchè la mia carne è veramente cibo ed il mio sangue è veramente bevanda. | 56 Quimanducat meam carnem et bibit meum sanguinem, in me manet, et ego in illo. |
57 Chi mangia la mia carne e beve il mio sangue rimane in me ed io in lui. | 57 Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem; et, qui manducat me, etipse vivet propter me. |
58 Come il Padre, che vive, ha inviato me, ed io vivo per il Padre, così chi mangia me, vivrà per me. | 58 Hic est panis, qui de caelo descendit, non sicutmanducaverunt patres et mortui sunt; qui manducat hunc panem, vivet in aeternum”. |
59 Questo è il pane disceso dal cielo; non come i vostri padri, che mangiarono la manna e morirono: chi mangia questo pane vivrà in eterno». | 59 Haec dixit in synagoga docens in Capharnaum. |
60 Gesù disse queste cose insegnando nella sinagoga di Cafarnao. | 60 Multi ergo audientes exdiscipulis eius dixerunt: “ Durus est hic sermo! Quis potest eum audire? ”. |
61 Molti de' suoi discepoli, che l'avevano ascoltato, dissero: «Questo linguaggio è duro, e chi mai può ascoltarlo?». | 61 Sciens autem Iesus apud semetipsum quia murmurarent de hoc discipuli eius,dixit eis: “ Hoc vos scandalizat? |
62 Gesù conoscendo dentro di sè che i discepoli mormoravano su ciò, disse loro: «Questo vi scandalizza? | 62 Si ergo videritis Filium hominisascendentem, ubi erat prius? |
63 E quando vedrete il Figliuol dell'uomo ritornarsene colà dov'era prima? | 63 Spiritus est, qui vivificat, caro non prodestquidquam; verba, quae ego locutus sum vobis, Spiritus sunt et vita sunt. |
64 È lo spirito che vigila; la carne non serve a nulla. Le parole che vi rivolgo sono spirito e vita. | 64 Sedsunt quidam ex vobis, qui non credunt ”. Sciebat enim ab initio Iesus, quiessent non credentes, et quis traditurus esset eum. |
65 Ma vi sono tra voi alcuni che non credono». In verità Gesù sapeva, fin dal principio, chi erano coloro che non credevano, e chi era colui che lo avrebbe tradito. | 65 Et dicebat: “ Proptereadixi vobis: Nemo potest venire ad me, nisi fuerit ei datum a Patre ”.
|
66 E soggiunse: «Perciò vi dissi che nessuno può venire a me, se non gli è concesso dal Padre mio». | 66 Ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro et iam non cum illo ambulabant. |
67 Da allora parecchi de' suoi discepoli si ritrassero e non andarono più con lui. | 67 Dixit ergo Iesus ad Duodecim: “ Numquid et vos vultis abire? ”. |
68 Perciò Gesù disse ai Dodici: «Volete andarvene anche voi?». | 68 Respondit ei Simon Petrus: “ Domine, ad quem ibimus? Verba vitae aeternaehabes; |
69 Ma Simon Pietro gli rispose: «Signore, e a chi ce ne andremo? Tu solo hai parole di vita eterna. | 69 et nos credidimus et cognovimus quia tu es Sanctus Dei ”. |
70 Noi abbiamo creduto e conosciuto che tu sei il Cristo Figlio di Dio». | 70 Respondit eis Iesus: “ Nonne ego vos Duodecim elegi? Et ex vobis unus Diabolusest ”. |
71 Gesù rispose: «Non fui io a eleggere voi Dodici? Eppure uno di voi è diavolo». | 71 Dicebat autem Iudam Simonis Iscariotis; hic enim erat tradituruseum, cum esset unus ex Duodecim.
|
72 Egli diceva di Giuda, figlio di Simone Iscariote, il quale lo avrebbe tradito, pur essendo dei Dodici. | |