Psalmi 141

NOVA VULGATA	LXX
1 Psalmus. David. Domine, clamavi ad te, ad me festina; intende voci meae, cum clamo ad te.	1 συνεσεως τω δαυιδ εν τω ειναι αυτον εν τω σπηλαιω προσευχη
2 Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo, elevatio manuum mearum ut sacrificium vespertinum. -	2 φωνη μου προς κυριον εκεκραξα φωνη μου προς κυριον εδεηθην
3 Pone, Domine, custodiam ori meo et vigiliam ad ostium labiorum meorum.	3 εκχεω εναντιον αυτου την δεησιν μου την θλιψιν μου ενωπιον αυτου απαγγελω
4 Non declines cor meum in verbum malitiae ad machinandas machinationes in impietate cum hominibus operantibus iniquitatem; et non comedam ex deliciis eorum.	4 εν τω εκλειπειν εξ εμου το πνευμα μου και συ εγνως τας τριβους μου εν οδω ταυτη η επορευομην εκρυψαν παγιδα μοι
5 Percutiat me iustus in misericordia et increpet me; oleum autem peccatoris non impinguet caput meum, quoniam adhuc et oratio mea in malitiis eorum.	5 κατενοουν εις τα δεξια και επεβλεπον οτι ουκ ην ο επιγινωσκων με απωλετο φυγη απ' εμου και ουκ εστιν ο εκζητων την ψυχην μου
6 Deiecti in manus duras iudicum eorum, audient verba mea, quoniam suavia erant.	6 εκεκραξα προς σε κυριε ειπα συ ει η ελπις μου μερις μου εν γη ζωντων
7 Sicut frusta dolantis et dirumpentis in terra, dissipata sunt ossa eorum ad fauces inferni.	7 προσχες προς την δεησιν μου οτι εταπεινωθην σφοδρα ρυσαι με εκ των καταδιωκοντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε
8 Quia ad te, Domine, Domine, oculi mei; ad te confugi, non effundas animam meam.	8 εξαγαγε εκ φυλακης την ψυχην μου του εξομολογησασθαι τω ονοματι σου κυριε εμε υπομενουσιν δικαιοι εως ου ανταποδως μοι
9 Custodi me a laqueo, quem statuerunt mihi, et a scandalis operantium iniquitatem.
10 Cadent in retiacula sua peccatores simul, ego autem ultra pertranseam.