Giobbe 10
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animae meae. | 1 Asco tiene mi alma de mi vida: derramaré mis quejas sobre mí, hablaré en la amargura de mi alma. |
2 Dicam Deo: Noli me condemnare, indica mihi cur me ita iudices. | 2 Diré a Dios: ¡No me condenes, hazme saber por qué me enjuicias! |
3 Numquid bonum tibi videtur, si opprimas me et calumnieris me, opus manuum tuarum, et super consilium impiorum arrideas? | 3 ¿Acaso te está bien mostrarte duro, menospreciar la obra de tus manos, y el plan de los malvados avalar? |
4 Numquid oculi carnei tibi sunt, aut, sicut videt homo, et tu videbis? | 4 ¿Tienes tú ojos de carne? ¿Como ve un mortal, ves tú? |
5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora, | 5 ¿Son tus días como los de un mortal? ¿tus años como los días de un hombre?, |
6 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris, | 6 ¡para que andes rebuscando mi falta, inquiriendo mi pecado, |
7 cum scias quia nihil impium fecerim, et sit nemo, qui de manu tua possit eruere? | 7 aunque sabes muy bien que yo no soy culpable, y que nadie puede de tus manos librar! |
8 Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me totum in circuitu; et sic repente praecipitas me? | 8 Tus manos me formaron, me plasmaron, ¡y luego, en arrebato, quieres destruirme! |
9 Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me. | 9 Recuerda que me hiciste como se amasa el barro, y que al polvo has de devolverme. |
10 Nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti? | 10 ¿No me vertiste como leche y me cuajaste como queso? |
11 Pelle et carnibus vestisti me; ossibus et nervis compegisti me. | 11 De piel y de carne me vestiste y me tejiste de huesos y de nervios. |
12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum. | 12 Luego con la vida me agraciaste y tu solicitud cuidó mi aliento. |
13 Licet haec celes in corde tuo, tamen scio haec in animo tuo versari. | 13 Y algo más todavía guardabas en tu corazón, sé lo que aún en tu mente quedaba: |
14 Si peccaverim, observas me et ab iniquitate mea mundum me esse non pateris. | 14 el vigilarme por si peco. y no verme inocente de mi culpa. |
15 Et si impius fuero, vae mihi est; et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria. | 15 Si soy culpable, ¡desgraciado de mí! y si soy inocente, no levanto la cabeza, ¡yo saturado de ignominia, borracho de aflicción! |
16 Si superbia extollar, quasi catulum leonis capies me et iterum mirabilem te exhibebis in me. | 16 Y si la levanto, como un león me das caza, y repites tus proezas a mi costa. |
17 Instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me, et poenae militant in me. | 17 Contra mí tu hostilidad renuevas, redoblas tu saña contra mí; sin tregua me asaltan tus tropas de relevo. |
18 Quare de vulva eduxisti me? Qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret! | 18 ¿Para qué me sacaste del seno? Habría muerto sin que me viera ningún ojo; |
19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum. | 19 sería como si no hubiera existido, del vientre se me habría llevado hasta la tumba. |
20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum, | 20 ¿No son bien poco los días de mi existencia? Apártate de mí para gozar de un poco de consuelo, |
21 antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrarum et umbrae mortis, | 21 antes que me vaya, para ya no volver, a la tierra de tinieblas y de sombra, |
22 terram caliginis et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat ”. | 22 tierra de oscuridad y de desorden, donde la misma claridad es como la calígine. |