1 ויבאו אל עבר הים אל ארץ הגדרים | 1 Et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum. |
2 והוא יצא מן האניה והנה איש בא לקראתו מבין הקברים אשר רוח טמאה בו | 2 Et exeunti ei de navi, statim occurrit de monumentis homo in spiritu immundo, |
3 ומושבו בקברים וגם בעבתים לא יכל איש לאסרו | 3 qui domicilium habebat in monumentis, et neque catenis jam quisquam poterat eum ligare : |
4 כי פעמים הרבה אסרוהו בכבלים ובעבתים וינתק את העבתים וישבר את הכבלים ואין איש יכל לכבשו | 4 quoniam sæpe compedibus et catenis vinctus, dirupisset catenas, et compedes comminuisset, et nemo poterat eum domare : |
5 ותמיד לילה ויומם היה בהרים ובקברים צעק ופצע את עצמו באבנים | 5 et semper die ac nocte in monumentis, et in montibus erat, clamans, et concidens se lapidibus. |
6 ויהי כראותו את ישוע מרחוק וירץ וישתחו לו | 6 Videns autem Jesum a longe, cucurrit, et adoravit eum : |
7 ויצעק בקול גדול ויאמר מה לי ולך ישוע בן אל עליון באלהים אני משביעך אשר לא תענני | 7 et clamans voce magna dixit : Quid mihi et tibi, Jesu Fili Dei altissimi ? adjuro te per Deum, ne me torqueas. |
8 כי הוא אמר אליו צא רוח טמא מן האדם הזה | 8 Dicebat enim illi : Exi spiritus immunde ab homine. |
9 וישאל אתו מה שמך ויען ויאמר לגיון שמי כי רבים אנחנו | 9 Et interrogabat eum : Quod tibi nomen est ? Et dicit ei : Legio mihi nomen est, quia multi sumus. |
10 ויתחנן אליו מאד לבלתי שלחם אל מחוץ לארץ | 10 Et deprecabatur eum multum, ne se expelleret extra regionem. |
11 ועדר חזירים רבים היה שם במרעה ההרים | 11 Erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus, pascens. |
12 ויתחננו לו כל השדים לאמר שלחנו אל החזירים ונבאה אל תוכם | 12 Et deprecabantur eum spiritus, dicentes : Mitte nos in porcos ut in eos introëamus. |
13 וינח להם ויצאו רוחות הטמאה ויבאו בחזירים וישתער העדר מן המורד אל הים כאלפים במספר ויטבעו בים | 13 Et concessit eis statim Jesus. Et exeuntes spiritus immundi introierunt in porcos : et magno impetu grex præcipitatus est in mare ad duo millia, et suffocati sunt in mari. |
14 וינוסו רעי החזירים ויגידו זאת בעיר ובשדות ויצאו לראות מה נהיתה | 14 Qui autem pascebant eos, fugerunt, et nuntiaverunt in civitatem et in agros. Et egressi sunt videre quid esset factum : |
15 ויבאו אל ישוע ויראו את אחוז השדים אשר הלגיון בו והוא יושב מלבש וטוב שכל וייראו | 15 et veniunt ad Jesum : et vident illum qui a dæmonio vexabatur, sedentem, vestitum, et sanæ mentis, et timuerunt. |
16 ויספרו להם הראים את אשר נעשה לאחוז השדים ואת דבר החזירים | 16 Et narraverunt illis, qui viderant, qualiter factum esset ei qui dæmonium habuerat, et de porcis. |
17 ויחלו להתחנן לו לסור מגבוליהם | 17 Et rogare cœperunt eum ut discederet de finibus eorum. |
18 ויהי ברדתו אל האניה התחנן אליו האיש אשר היה אחוז שדים לתתו לשבת עמו | 18 Cumque ascenderet navim, cœpit illum deprecari, qui a dæmonio vexatus fuerat, ut esset cum illo, |
19 ולא הניח לו כי אם אמר אליו שוב לביתך אל בני משפחתך והגד להם את הגדלות אשר עשה לך יהוה ויחנך | 19 et non admisit eum, sed ait illi : Vade in domum tuam ad tuos, et annuntia illis quanta tibi Dominus fecerit, et misertus sit tui. |
20 וילך לו ויחל לקרא בעשר הערים את הגדלות אשר עשה לו ישוע ויתמהו כלם | 20 Et abiit, et cœpit prædicare in Decapoli, quanta sibi fecisset Jesus : et omnes mirabantur. |
21 וישב ישוע לעבר באניה אל עבר הים ויקהל אליו המון רב והוא על שפת הים | 21 Et cum transcendisset Jesus in navi rursum trans fretum, convenit turba multa ad eum, et erat circa mare.
|
22 והנה בא אחד מראשי הכנסת ושמו יאיר וירא אתו ויפל לרגליו | 22 Et venit quidam de archisynagogis nomine Jairus, et videns eum procidit ad pedes ejus, |
23 ויתחנן אליו מאד לאמר בתי הקטנה חלתה עד למות אנא בוא נא ושים ידיך עליה למען תרפא ותחיה | 23 et deprecabatur eum multum, dicens : Quoniam filia mea in extremis est, veni, impone manum super eam, ut salva sit, et vivat. |
24 וילך אתו וילכו אחריו המון רב וידחקהו | 24 Et abiit cum illo, et sequebatur eum turba multa, et comprimebant eum. |
25 ואשה היתה זבת דם שתים עשרה שנה | 25 Et mulier, quæ erat in profluvio sanguinis annis duodecim, |
26 והיא סבלה הרבה תחת ידי רפאים רבים והוציאה את כל אשר לה ולא להועיל ויהי חליה חזק מאד | 26 et fuerat multa perpessa a compluribus medicis : et erogaverat omnia sua, nec quidquam profecerat, sed magis deterius habebat : |
27 ויהי כשמעה את שמע ישוע ותבוא בהמון העם מאחריו ותגע בבגדו | 27 cum audisset de Jesu, venit in turba retro, et tetigit vestimentum ejus : |
28 כי אמרה רק אם אגע בבגדיו אושע | 28 dicebat enim : Quia si vel vestimentum ejus tetigero, salva ero. |
29 וייבש מקור דמיה פתאם ותבן בבשרה כי נרפא נגעה | 29 Et confestim siccatus est fons sanguinis ejus : et sensit corpore quia sanata esset a plaga. |
30 וברגע ידע ישוע בנפשו כי גבורה יצאה ממנו ויפן בתוך העם ויאמר מי נגע בבגדי | 30 Et statim Jesus in semetipso cognoscens virtutem quæ exierat de illo, conversus ad turbam, aiebat : Quis tetigit vestimenta mea ? |
31 ויאמר אליו תלמידיו אתה ראה את ההמון דוחק אתך ואמרת מי נגע בי | 31 Et dicebant ei discipuli sui : Vides turbam comprimentem te, et dicis : Quis me tetigit ? |
32 ויבט סביב לראות את אשר עשתה זאת | 32 Et circumspiciebat videre eam, quæ hoc fecerat. |
33 ותירא האשה ותחרד כי ידעה את אשר נעשה לה ותבא ותפל לפניו ותגד לו את האמת כלה | 33 Mulier vero timens et tremens, sciens quod factum esset in se, venit et procidit ante eum, et dixit ei omnem veritatem. |
34 ויאמר אליה בתי אמונתך הושיעה לך לכי לשלום וחיית מנגעך | 34 Ille autem dixit ei : Filia, fides tua te salvam fecit : vade in pace, et esto sana a plaga tua. |
35 עודנו מדבר והנה באים מבית ראש הכנסת לאמר בתך מתה למה תטריח עוד את המורה | 35 Adhuc eo loquente, veniunt ab archisynagogo, dicentes : Quia filia tua mortua est : quid ultra vexas magistrum ? |
36 וכשמע ישוע את הדבר אשר דברו ויאמר אל ראש הכנסת אל תירא רק האמינה | 36 Jesus autem audito verbo quod dicebatur, ait archisynagogo : Noli timere : tantummodo crede. |
37 ולא הניח לאיש ללכת אתו בלתי אם לפטרוס וליעקב וליוחנן אחי יעקב | 37 Et non admisit quemquam se sequi nisi Petrum, et Jacobum, et Joannem fratrem Jacobi. |
38 ויבא בית ראש הכנסת וירא המון הבכים והמיללים הרבה | 38 Et veniunt in domum archisynagogi, et videt tumultum, et flentes, et ejulantes multum. |
39 ובבאו אמר אליהם מה תהמו ותבכו הנערה לא מתה אך ישנה היא | 39 Et ingressus, ait illis : Quid turbamini, et ploratis ? puella non est mortua, sed dormit. |
40 וישחקו לו והוא גרש את כלם ויקח את אבי הנערה ואת אמה ואת אשר אתו ויבא החדרה אשר שם שכבת הנערה | 40 Et irridebant eum. Ipse vero ejectis omnibus assumit patrem, et matrem puellæ, et qui secum erant, et ingreditur ubi puella erat jacens. |
41 ויאחז ביד הנערה ויאמר אליה טליתא קומי אשר פרושו הילדה אני אמר לך קומי נא | 41 Et tenens manum puellæ, ait illi : Talitha cumi, quod est interpretatum : Puella (tibi dico), surge. |
42 ומיד קמה הילדה ותתהלך והיא בת שתים עשרה שנה וישמו שמה גדולה | 42 Et confestim surrexit puella, et ambulabat : erat autem annorum duodecim : et obstupuerunt stupore magno. |
43 ויזהר אותם מאד שלא יודע הדבר לאיש ויאמר לתת לה לאכול | 43 Et præcepit illis vehementer ut nemo id sciret : et dixit dari illi manducare. |