Ḥavaqquq (חבקוק) - Abacuc 2

MODERN HEBREW BIBLE	SMITH VAN DYKE
1 אמרו לאחיכם עמי ולאחותיכם רחמה	1 قولوا لاخواتكم عمّي ولاخوتكم رحامة.
2 ריבו באמכם ריבו כי היא לא אשתי ואנכי לא אישה ותסר זנוניה מפניה ונאפופיה מבין שדיה	2 حاكموا امكم حاكموا لانها ليست امرأتي وانا لست رجلها لكي تعزل زناها عن وجهها وفسقها من بين ثدييها
3 פן אפשיטנה ערמה והצגתיה כיום הולדה ושמתיה כמדבר ושתה כארץ ציה והמתיה בצמא	3 لئلا اجرّدها عريانة واوقفها كيوم ولادتها واجعلها كقفر واصيرها كارض يابسة واميتها بالعطش.
4 ואת בניה לא ארחם כי בני זנונים המה	4 ولا ارحم اولادها لانهم اولاد زنى
5 כי זנתה אמם הבישה הורתם כי אמרה אלכה אחרי מאהבי נתני לחמי ומימי צמרי ופשתי שמני ושקויי	5 لان امهم قد زنت. التي حبلت بهم صنعت خزيا. لانها قالت اذهب وراء محبيّ الذين يعطون خبزي ومائي صوفي وكتاني زيتي واشربتي.
6 לכן הנני שך את דרכך בסירים וגדרתי את גדרה ונתיבותיה לא תמצא	6 لذلك هانذا اسيج طريقك بالشوك وابني حائطها حتى لا تجد مسالكها.
7 ורדפה את מאהביה ולא תשיג אתם ובקשתם ולא תמצא ואמרה אלכה ואשובה אל אישי הראשון כי טוב לי אז מעתה	7 فتتبع محبيها ولا تدركهم وتفتش عليهم ولا تجدهم. فتقول اذهب وارجع الى رجلي الاول لانه حينئذ كان خير لي من الآن
8 והיא לא ידעה כי אנכי נתתי לה הדגן והתירוש והיצהר וכסף הרביתי לה וזהב עשו לבעל	8 وهي لم تعرف اني انا اعطيتها القمح والمسطار والزيت وكثّرت لها فضة وذهبا جعلوه لبعل.
9 לכן אשוב ולקחתי דגני בעתו ותירושי במועדו והצלתי צמרי ופשתי לכסות את ערותה	9 لذلك ارجع وآخذ قمحي في حينه ومسطاري في وقته وانزع صوفي وكتاني اللذين لستر عورتها.
10 ועתה אגלה את נבלתה לעיני מאהביה ואיש לא יצילנה מידי	10 والآن اكشف عورتها امام عيون محبيها ولا ينقذها احد من يدي
11 והשבתי כל משושה חגה חדשה ושבתה וכל מועדה	11 وابطّل كل افراحها اعيادها ورؤوس شهورها وسبوتها وجميع مواسمها.
12 והשמתי גפנה ותאנתה אשר אמרה אתנה המה לי אשר נתנו לי מאהבי ושמתים ליער ואכלתם חית השדה	12 واخرّب كرمها وتينها اللذين قالت هما اجرتي التي اعطانيها محبيّ واجعلهما وعرا فيأكلهما حيوان البرية.
13 ופקדתי עליה את ימי הבעלים אשר תקטיר להם ותעד נזמה וחליתה ותלך אחרי מאהביה ואתי שכחה נאם יהוה	13 واعاقبها على ايام بعليم التي فيها كانت تبخر لهم وتتزين بخزائمها وحليها وتذهب وراء محبيها وتنساني انا يقول الرب
14 לכן הנה אנכי מפתיה והלכתיה המדבר ודברתי על לבה	14 لكن هانذا اتملقها واذهب بها الى البرية والاطفها
15 ונתתי לה את כרמיה משם ואת עמק עכור לפתח תקוה וענתה שמה כימי נעוריה וכיום עלתה מארץ מצרים	15 واعطيها كرومها من هناك ووادي عخور بابا للرجاء وهي تغني هناك كايام صباها وكيوم صعودها من ارض مصر.
16 והיה ביום ההוא נאם יהוה תקראי אישי ולא תקראי לי עוד בעלי	16 ويكون في ذلك اليوم يقول الرب انك تدعينني رجلي ولا تدعينني بعد بعلي.
17 והסרתי את שמות הבעלים מפיה ולא יזכרו עוד בשמם	17 وانزع اسماء البعليم من فمها فلا تذكر ايضا باسمائها.
18 וכרתי להם ברית ביום ההוא עם חית השדה ועם עוף השמים ורמש האדמה וקשת וחרב ומלחמה אשבור מן הארץ והשכבתים לבטח	18 واقطع لهم عهدا في ذلك اليوم مع حيوان البرية وطيور السماء ودبابات الارض واكسر القوس والسيف والحرب من الارض واجعلهم يضطجعون آمنين.
19 וארשתיך לי לעולם וארשתיך לי בצדק ובמשפט ובחסד וברחמים	19 واخطبك لنفسي الى الابد واخطبك لنفسي بالعدل والحق والاحسان والمراحم.
20 וארשתיך לי באמונה וידעת את יהוה	20 اخطبك لنفسي بالامانة فتعرفين الرب.
21 והיה ביום ההוא אענה נאם יהוה אענה את השמים והם יענו את הארץ	21 ويكون في ذلك اليوم اني استجيب يقول الرب استجيب السموات وهي تستجيب الارض
22 והארץ תענה את הדגן ואת התירוש ואת היצהר והם יענו את יזרעאל	22 والارض تستجيب القمح والمسطار والزيت وهي تستجيب يزرعيل.
23 וזרעתיה לי בארץ ורחמתי את לא רחמה ואמרתי ללא עמי עמי אתה והוא יאמר אלהי	23 وازرعها لنفسي في الارض وارحم لورحامة واقول للوعمّي انت شعبي وهو يقول انت الهي