1 לא תשא שמע שוא אל תשת ידך עם רשע להית עד חמס | 1 Non suscipies vocem mendacii, nec junges manum tuam ut pro impio dicas falsum testimonium. |
2 לא תהיה אחרי רבים לרעת ולא תענה על רב לנטת אחרי רבים להטת | 2 Non sequeris turbam ad faciendum malum : nec in judicio, plurimorum acquiesces sententiæ, ut a vero devies. |
3 ודל לא תהדר בריבו | 3 Pauperis quoque non misereberis in judicio. |
4 כי תפגע שור איבך או חמרו תעה השב תשיבנו לו | 4 Si occurreris bovi inimici tui, aut asino erranti, reduc ad eum. |
5 כי תראה חמור שנאך רבץ תחת משאו וחדלת מעזב לו עזב תעזב עמו | 5 Si videris asinum odientis te jacere sub onere, non pertransibis, sed sublevabis cum eo. |
6 לא תטה משפט אבינך בריבו | 6 Non declinabis in judicium pauperis. |
7 מדבר שקר תרחק ונקי וצדיק אל תהרג כי לא אצדיק רשע | 7 Mendacium fugies. Insontem et justum non occides : quia aversor impium. |
8 ושחד לא תקח כי השחד יעור פקחים ויסלף דברי צדיקים | 8 Nec accipies munera, quæ etiam excæcant prudentes, et subvertunt verba justorum. |
9 וגר לא תלחץ ואתם ידעתם את נפש הגר כי גרים הייתם בארץ מצרים | 9 Peregrino molestus non eris. Scitis enim advenarum animas : quia et ipsi peregrini fuistis in terra Ægypti.
|
10 ושש שנים תזרע את ארצך ואספת את תבואתה | 10 Sex annis seminabis terram tuam, et congregabis fruges ejus : |
11 והשביעת תשמטנה ונטשתה ואכלו אביני עמך ויתרם תאכל חית השדה כן תעשה לכרמך לזיתך | 11 anno autem septimo dimittes eam, et requiescere facies, ut comedant pauperes populi tui : et quidquid reliquum fuerit, edant bestiæ agri : ita facies in vinea et in oliveto tuo. |
12 ששת ימים תעשה מעשיך וביום השביעי תשבת למען ינוח שורך וחמרך וינפש בן אמתך והגר | 12 Sex diebus operaberis : septimo die cessabis, ut requiescat bos et asinus tuus, et refrigeretur filius ancillæ tuæ, et advena. |
13 ובכל אשר אמרתי אליכם תשמרו ושם אלהים אחרים לא תזכירו לא ישמע על פיך | 13 Omnia quæ dixi vobis, custodite. Et per nomen externorum deorum non jurabitis, neque audietur ex ore vestro.
|
14 שלש רגלים תחג לי בשנה | 14 Tribus vicibus per singulos annos mihi festa celebrabitis. |
15 את חג המצות תשמר שבעת ימים תאכל מצות כאשר צויתך למועד חדש האביב כי בו יצאת ממצרים ולא יראו פני ריקם | 15 Solemnitatem azymorum custodies. Septem diebus comedes azyma, sicut præcepi tibi, tempore mensis novorum, quando egressus es de Ægypto : non apparebis in conspectu meo vacuus. |
16 וחג הקציר בכורי מעשיך אשר תזרע בשדה וחג האסף בצאת השנה באספך את מעשיך מן השדה | 16 Et solemnitatem messis primitivorum operis tui, quæcumque seminaveris in agro : solemnitatem quoque in exitu anni, quando congregaveris omnes fruges tuas de agro. |
17 שלש פעמים בשנה יראה כל זכורך אל פני האדן יהוה | 17 Ter in anno apparebit omne masculinum tuum coram Domino Deo tuo. |
18 לא תזבח על חמץ דם זבחי ולא ילין חלב חגי עד בקר | 18 Non immolabis super fermento sanguinem victimæ meæ, nec remanebit adeps solemnitatis meæ usque mane. |
19 ראשית בכורי אדמתך תביא בית יהוה אלהיך לא תבשל גדי בחלב אמו | 19 Primitias frugum terræ tuæ deferes in domum Domini Dei tui. Non coques hædum in lacte matris suæ.
|
20 הנה אנכי שלח מלאך לפניך לשמרך בדרך ולהביאך אל המקום אשר הכנתי | 20 Ecce ego mittam angelum meum, qui præcedat te, et custodiat in via, et introducat in locum quem paravi. |
21 השמר מפניו ושמע בקלו אל תמר בו כי לא ישא לפשעכם כי שמי בקרבו | 21 Observa eum, et audi vocem ejus, nec contemnendum putes : quia non dimittet cum peccaveris, et est nomen meum in illo. |
22 כי אם שמע תשמע בקלו ועשית כל אשר אדבר ואיבתי את איביך וצרתי את צרריך | 22 Quod si audieris vocem ejus, et feceris omnia quæ loquor, inimicus ero inimicis tuis, et affligam affligentes te.
|
23 כי ילך מלאכי לפניך והביאך אל האמרי והחתי והפרזי והכנעני החוי והיבוסי והכחדתיו | 23 Præcedetque te angelus meus, et introducet te ad Amorrhæum, et Hethæum, et Pherezæum, Chananæumque, et Hevæum, et Jebusæum, quos ego conteram. |
24 לא תשתחוה לאלהיהם ולא תעבדם ולא תעשה כמעשיהם כי הרס תהרסם ושבר תשבר מצבתיהם | 24 Non adorabis deos eorum, nec coles eos : non facies opera eorum, sed destrues eos, et confringes statuas eorum. |
25 ועבדתם את יהוה אלהיכם וברך את לחמך ואת מימיך והסרתי מחלה מקרבך | 25 Servietisque Domino Deo vestro, ut benedicam panibus tuis et aquis, et auferam infirmitatem de medio tui. |
26 לא תהיה משכלה ועקרה בארצך את מספר ימיך אמלא | 26 Non erit inf?cunda, nec sterilis in terra tua : numerum dierum tuorum implebo. |
27 את אימתי אשלח לפניך והמתי את כל העם אשר תבא בהם ונתתי את כל איביך אליך ערף | 27 Terrorem meum mittam in præcursum tuum, et occidam omnem populum, ad quem ingredieris : cunctorumque inimicorum tuorum coram te terga vertam : |
28 ושלחתי את הצרעה לפניך וגרשה את החוי את הכנעני ואת החתי מלפניך | 28 emittens crabrones prius, qui fugabunt Hevæum, et Chananæum, et Hethæum, antequam introëas. |
29 לא אגרשנו מפניך בשנה אחת פן תהיה הארץ שממה ורבה עליך חית השדה | 29 Non ejiciam eos a facie tua anno uno : ne terra in solitudinem redigatur, et crescant contra te bestiæ. |
30 מעט מעט אגרשנו מפניך עד אשר תפרה ונחלת את הארץ | 30 Paulatim expellam eos de conspectu tuo, donec augearis, et possideas terram. |
31 ושתי את גבלך מים סוף ועד ים פלשתים וממדבר עד הנהר כי אתן בידכם את ישבי הארץ וגרשתמו מפניך | 31 Ponam autem terminos tuos a mari Rubro usque ad mare Palæstinorum, et a deserto usque ad fluvium : tradam in manibus vestris habitatores terræ, et ejiciam eos de conspectu vestro. |
32 לא תכרת להם ולאלהיהם ברית | 32 Non inibis cum eis f?dus, nec cum diis eorum. |
33 לא ישבו בארצך פן יחטיאו אתך לי כי תעבד את אלהיהם כי יהיה לך למוקש | 33 Non habitent in terra tua, ne forte peccare te faciant in me, si servieris diis eorum : quod tibi certe erit in scandalum. |