1 Ascolta adunque, o Giobbe, il mio ragionare, e pon mente a tutte le mie parole. | 1 ου μην δε αλλα ακουσον ιωβ τα ρηματα μου και λαλιαν ενωτιζου μου |
2 Apro adesso la mia bocca, la mia lingua articola le voci sotto del mio palato. | 2 ιδου γαρ ηνοιξα το στομα μου και ελαλησεν η γλωσσα μου |
3 I miei parlari verranno da cuore schietto, e le mie labbra proferiranno sentimenti di verità. | 3 καθαρα μου η καρδια ρημασιν συνεσις δε χειλεων μου καθαρα νοησει |
4 Lo spirito di Dio mi creò, e il soffio dell'Onnipotente mi diede la vita. | 4 πνευμα θειον το ποιησαν με πνοη δε παντοκρατορος η διδασκουσα με |
5 Rispondimi se potrai, e contraddicimi in faccia. | 5 εαν δυνη δος μοι αποκρισιν προς ταυτα υπομεινον στηθι κατ' εμε και εγω κατα σε |
6 Tu vedi, che me come te fece Dio, e che io pure fui formato del medesimo fango. | 6 εκ πηλου διηρτισαι συ ως και εγω εκ του αυτου διηρτισμεθα |
7 Ma i miei prodigj non ti recheranno terrore, né ti sbalordirà la mia eloquenza. | 7 ουχ ο φοβος μου σε στροβησει ουδε η χειρ μου βαρεια εσται επι σοι |
8 Tu adunque di mia sentita dicesti, e il suono di queste parole fu udito da me: | 8 πλην ειπας εν ωσιν μου φωνην ρηματων σου ακηκοα |
9 Mondo son io, e senza reato; immacolato, e scevro di iniquità. | 9 διοτι λεγεις καθαρος ειμι ουχ αμαρτων αμεμπτος δε ειμι ου γαρ ηνομησα |
10 Perché ha trovate querele contro di me, per questo mi ha riguardata come suo nimico. | 10 μεμψιν δε κατ' εμου ευρεν ηγηται δε με ωσπερ υπεναντιον |
11 Ha posti ne' ceppi i miei piedi ha osservati tutti i miei andamenti. | 11 εθετο δε εν ξυλω τον ποδα μου εφυλαξεν δε μου πασας τας οδους |
12 In questo adunque tu non se' stato giusto: io ti risponderò, che Dio è più grande dell'uomo. | 12 πως γαρ λεγεις δικαιος ειμι και ουκ επακηκοεν μου αιωνιος γαρ εστιν ο επανω βροτων |
13 Con lui tu vieni a contesa, perché egli non ha risposto a tutte le tue parole? | 13 λεγεις δε δια τι της δικης μου ουκ επακηκοεν παν ρημα |
14 Dio parla una volta, e la stessa cosa non ripete due volte. | 14 εν γαρ τω απαξ λαλησαι ο κυριος εν δε τω δευτερω ενυπνιον |
15 In sogno, con notturne visioni, quando gli uomini vinti dal sonno riposano ne' loro letti, | 15 η εν μελετη νυκτερινη ως οταν επιπιπτη δεινος φοβος επ' ανθρωπους επι νυσταγματων επι κοιτης |
16 Allora egli apre agli uomini le orecchie, e gli istruisce, e li corregge, | 16 τοτε ανακαλυπτει νουν ανθρωπων εν ειδεσιν φοβου τοιουτοις αυτους εξεφοβησεν |
17 Per ritrar l'uomo da quel ch'ei fa, e liberarlo dalla superbia: | 17 αποστρεψαι ανθρωπον εξ αδικιας το δε σωμα αυτου απο πτωματος ερρυσατο |
18 Salvando l'anima di lui dalla corruzione, e la sua vita dal taglio della spada. | 18 εφεισατο δε της ψυχης αυτου απο θανατου και μη πεσειν αυτον εν πολεμω |
19 Egli parimente lo corregge nel letto co' dolori, e fa marcir le sue ossa. | 19 παλιν δε ηλεγξεν αυτον εν μαλακια επι κοιτης και πληθος οστων αυτου εναρκησεν |
20 In questo suo stato egli ha in orrore il pane, e il cibo una volta si grato al suo appetito. | 20 παν δε βρωτον σιτου ου μη δυνηται προσδεξασθαι και η ψυχη αυτου βρωσιν επιθυμησει |
21 La carne di lui si va consumando, e le ossa prima ascose rimangono scoperte. | 21 εως αν σαπωσιν αυτου αι σαρκες και αποδειξη τα οστα αυτου κενα |
22 Egli si avvicina alla corruzione, e la sua vita da tutti i segni di morte. | 22 ηγγισεν δε εις θανατον η ψυχη αυτου η δε ζωη αυτου εν αδη |
23 Se uno delle migliaia di Angeli per lui parlerà, e lo istruirà de' doveri dell'uomo, | 23 εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη |
24 Egli avrà compassione di lui, e dirà: Salvalo dal cadere nella corru zione: ho trovato motivo onde averne pietà. | 24 ανθεξεται του μη πεσειν αυτον εις θανατον ανανεωσει δε αυτου το σωμα ωσπερ αλοιφην επι τοιχου τα δε οστα αυτου εμπλησει μυελου |
25 La sua carne è stata consunta dai malori: ch'ei ritorni come ne' giorni di sua giovinezza. | 25 απαλυνει δε αυτου τας σαρκας ωσπερ νηπιου αποκαταστησει δε αυτον ανδρωθεντα εν ανθρωποις |
26 Egli porgerà a Dio sue preghiere; e questi con lui si placherà, è con lieta faccia lo mirerà, e renderà all'uomo la sua giustizia. | 26 ευξαμενος δε προς κυριον και δεκτα αυτω εσται εισελευσεται δε προσωπω καθαρω συν εξηγορια αποδωσει δε ανθρωποις δικαιοσυνην |
27 E rivolto agli uomini dirà egli: Io peccai, e prevaricai veramente, e non fui punito com'io meritava. | 27 ειτα τοτε απομεμψεται ανθρωπος αυτος εαυτω λεγων οια συνετελουν και ουκ αξια ητασεν με ων ημαρτον |
28 Egli ha liberata l'anima sua dal cader nella morte, e viverà, e goderà della luce: | 28 σωσον ψυχην μου του μη ελθειν εις διαφθοραν και η ζωη μου φως οψεται |
29 Così Dio tutte queste cose fa per tre volte con ciascheduno: | 29 ιδου παντα ταυτα εργαται ο ισχυρος οδους τρεις μετα ανδρος |
30 Per richiamare le anime loro dalla corruzione, e rischiararle colla luce de' viventi. | 30 αλλ' ερρυσατο την ψυχην μου εκ θανατου ινα η ζωη μου εν φωτι αινη αυτον |
31 Pon mente, o Giobbe, e ascoltami, e taci mentre io parlo. | 31 ενωτιζου ιωβ και ακουε μου κωφευσον και εγω ειμι λαλησω |
32 Che se qualche cosa hai da dire rispondimi, e parla; perocché io desidero, che tu comparisca giusto. | 32 ει εισιν λογοι αποκριθητι μοι λαλησον θελω γαρ δικαιωθηναι σε |
33 Ma se non hai nulla, ascoltami: taci, e ti insegnerò la saggezza. | 33 ει μη συ ακουσον μου κωφευσον και διδαξω σε σοφιαν |