1 μη επεχε επι τοις χρημασιν σου και μη ειπης αυταρκη μοι εστιν | 1 No te fíes de tus riquezas ni digas: «Con esto me basta». |
2 μη εξακολουθει τη ψυχη σου και τη ισχυι σου πορευεσθαι εν επιθυμιαις καρδιας σου | 2 No dejes que tu deseo y tu fuerza te lleven a obrar según tus caprichos. |
3 και μη ειπης τις με δυναστευσει ο γαρ κυριος εκδικων εκδικησει | 3 No digas: «¿Quién podrá dominarme?», porque el Señor da a cada uno su merecido. |
4 μη ειπης ημαρτον και τι μοι εγενετο ο γαρ κυριος εστιν μακροθυμος | 4 No digas: «Pequé, ¿y qué me sucedió?, porque el Señor es paciente. |
5 περι εξιλασμου μη αφοβος γινου προσθειναι αμαρτιαν εφ' αμαρτιαις | 5 No estés tan seguro del perdón, mientras cometes un pecado tras otro. |
6 και μη ειπης ο οικτιρμος αυτου πολυς το πληθος των αμαρτιων μου εξιλασεται ελεος γαρ και οργη παρ' αυτω και επι αμαρτωλους καταπαυσει ο θυμος αυτου | 6 No digas: «Su compasión es grande; él perdonará la multitud de mis pecados», porque en él está la misericordia, pero también la ira, y su indignación recae sobre los pecadores. |
7 μη αναμενε επιστρεψαι προς κυριον και μη υπερβαλλου ημεραν εξ ημερας εξαπινα γαρ εξελευσεται οργη κυριου και εν καιρω εκδικησεως εξολη | 7 No tardes en volver al Señor, dejando pasar un día tras otro, porque la ira del Señor irrumpirá súbitamente y perecerás en el momento del castigo. |
8 μη επεχε επι χρημασιν αδικοις ουδεν γαρ ωφελησει σε εν ημερα επαγωγης | 8 No te fíes de las riquezas adquiridas injustamente: de nada te servirán en el día de la desgracia. |
9 μη λικμα εν παντι ανεμω και μη πορευου εν παση ατραπω ουτως ο αμαρτωλος ο διγλωσσος | 9 No te dejes llevar por todos los vientos ni vayas por cualquier camino: así obra el pecador que habla con doblez. |
10 ισθι εστηριγμενος εν συνεσει σου και εις εστω σου ο λογος | 10 Sé firme en tus convicciones y que tu palabra sea una sola. |
11 γινου ταχυς εν ακροασει σου και εν μακροθυμια φθεγγου αποκρισιν | 11 Está siempre dispuesto a escuchar y sé lento para responder. |
12 ει εστιν σοι συνεσις αποκριθητι τω πλησιον ει δε μη η χειρ σου εστω επι τω στοματι σου | 12 Si sabes, responde a tu prójimo; de lo contrario, quédate callado. |
13 δοξα και ατιμια εν λαλια και γλωσσα ανθρωπου πτωσις αυτω | 13 Las palabras traen gloria o deshonor, y la lengua del hombre puede provocar su caída. |
14 μη κληθης ψιθυρος και τη γλωσση σου μη ενεδρευε επι γαρ τω κλεπτη εστιν αισχυνη και καταγνωσις πονηρα επι διγλωσσου | 14 Que no tengan que llamarte chismoso, y no seas insidioso al hablar, porque la vergüenza pesa sobre el ladrón y una severa condena sobre el que habla con doblez. |
15 εν μεγαλω και εν μικρω μη αγνοει και αντι φιλου μη γινου εχθρος ονομα γαρ πονηρον αισχυνην και ονειδος κληρονομησει ουτως ο αμαρτωλος ο διγλωσσος | 15 No faltes ni en lo grande ni en lo pequeño, y de amigo, no te vuelvas enemigo, |