ΙΩΒ - Giobbe - Job 20

LXX	VULGATA
1 υπολαβων δε σωφαρ ο μιναιος λεγει	1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit :
2 ουχ ουτως υπελαμβανον αντερειν σε ταυτα και ουχι συνιετε μαλλον η και εγω	2 Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
3 παιδειαν εντροπης μου ακουσομαι και πνευμα εκ της συνεσεως αποκρινεται μοι	3 Doctrinam qua me arguis audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
4 μη ταυτα εγνως απο του ετι αφ' ου ετεθη ανθρωπος επι της γης	4 Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
5 ευφροσυνη γαρ ασεβων πτωμα εξαισιον χαρμονη δε παρανομων απωλεια	5 quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
6 εαν αναβη εις ουρανον αυτου τα δωρα η δε θυσια αυτου νεφων αψηται	6 Si ascenderit usque ad cælum superbia ejus, et caput ejus nubes tetigerit,
7 οταν γαρ δοκη ηδη κατεστηριχθαι τοτε εις τελος απολειται οι δε ιδοντες αυτον ερουσιν που εστιν	7 quasi sterquilinium in fine perdetur, et qui eum viderant, dicent : Ubi est ?
8 ωσπερ ενυπνιον εκπετασθεν ου μη ευρεθη επτη δε ωσπερ φασμα νυκτερινον	8 Velut somnium avolans non invenietur : transiet sicut visio nocturna.
9 οφθαλμος παρεβλεψεν και ου προσθησει και ουκετι προσνοησει αυτον ο τοπος αυτου	9 Oculus qui eum viderat non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
10 τους υιους αυτου ολεσαισαν ηττονες αι δε χειρες αυτου πυρσευσαισαν οδυνας	10 Filii ejus atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
11 οστα αυτου ενεπλησθησαν νεοτητος αυτου και μετ' αυτου επι χωματος κοιμηθησεται	11 Ossa ejus implebuntur vitiis adolescentiæ ejus, et cum eo in pulvere dormient.
12 εαν γλυκανθη εν στοματι αυτου κακια κρυψει αυτην υπο την γλωσσαν αυτου	12 Cum enim dulce fuerit in ore ejus malum, abscondet illud sub lingua sua.
13 ου φεισεται αυτης και ουκ εγκαταλειψει αυτην και συνεξει αυτην εν μεσω του λαρυγγος αυτου	13 Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
14 και ου μη δυνηθη βοηθησαι εαυτω χολη ασπιδος εν γαστρι αυτου	14 Panis ejus in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
15 πλουτος αδικως συναγομενος εξεμεσθησεται εξ οικιας αυτου εξελκυσει αυτον αγγελος	15 Divitias quas devoravit evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
16 θυμον δε δρακοντων θηλασειεν ανελοι δε αυτον γλωσσα οφεως	16 Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
17 μη ιδοι αμελξιν νομαδων μηδε νομας μελιτος και βουτυρου	17 (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis et butyri.)
18 εις κενα και ματαια εκοπιασεν πλουτον εξ ου ου γευσεται ωσπερ στριφνος αμασητος ακαταποτος	18 Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur : juxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
19 πολλων γαρ αδυνατων οικους εθλασεν διαιταν δε ηρπασεν και ουκ εστησεν	19 Quoniam confringens nudavit pauperes : domum rapuit, et non ædificavit eam.
20 ουκ εστιν αυτου σωτηρια τοις υπαρχουσιν εν επιθυμια αυτου ου σωθησεται	20 Nec est satiatus venter ejus : et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
21 ουκ εστιν υπολειμμα τοις βρωμασιν αυτου δια τουτο ουκ ανθησει αυτου τα αγαθα	21 Non remansit de cibo ejus, et propterea nihil permanebit de bonis ejus.
22 οταν δε δοκη ηδη πεπληρωσθαι θλιβησεται πασα δε αναγκη επ' αυτον επελευσεται	22 Cum satiatus fuerit, arctabitur : æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
23 ει πως πληρωσαι γαστερα αυτου επαποστειλαι επ' αυτον θυμον οργης νιψαι επ' αυτον οδυνας	23 Utinam impleatur venter ejus, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
24 και ου μη σωθη εκ χειρος σιδηρου τρωσαι αυτον τοξον χαλκειον	24 Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum.
25 διεξελθοι δε δια σωματος αυτου βελος αστραπαι δε εν διαιταις αυτου περιπατησαισαν επ' αυτω φοβοι	25 Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua : vadent et venient super eum horribiles.
26 παν δε σκοτος αυτω υπομειναι κατεδεται αυτον πυρ ακαυστον κακωσαι δε αυτου επηλυτος τον οικον	26 Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis ejus ; devorabit eum ignis qui non succenditur : affligetur relictus in tabernaculo suo.
27 ανακαλυψαι δε αυτου ο ουρανος τας ανομιας γη δε επανασταιη αυτω	27 Revelabunt cæli iniquitatem ejus, et terra consurget adversus eum.
28 ελκυσαι τον οικον αυτου απωλεια εις τελος ημερα οργης επελθοι αυτω	28 Apertum erit germen domus illius : detrahetur in die furoris Dei.
29 αυτη η μερις ανθρωπου ασεβους παρα κυριου και κτημα υπαρχοντων αυτω παρα του επισκοπου	29 Hæc est pars hominis impii a Deo, et hæreditas verborum ejus a Domino.