Apocalypse 18

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Après quoi, je vis descendre du ciel un autre Ange, ayant un grand pouvoir, et la terre futilluminée de sa splendeur.	1 Και μετα ταυτα ειδον αγγελον καταβαινοντα εκ του ουρανου, οστις ειχεν εξουσιαν μεγαλην, και η γη εφωτισθη εκ της δοξης αυτου,
2 Il s'écria d'une voix puissante: "Elle est tombée, elle est tombée, Babylone la Grande; elle s'estchangée en demeure de démons, en repaire pour toutes sortes d'esprits impurs, en repaire pour toutes sortesd'oiseaux impurs et dégoûtants.	2 και εκραξε δυνατα μετα φωνης μεγαλης, λεγων? Επεσεν, επεσε Βαβυλων η μεγαλη, και εγεινε κατοικητηριον δαιμονων και φυλακη παντος πνευματος ακαθαρτου και φυλακη παντος ορνεου ακαθαρτου και μισητου?
3 Car au vin de ses prostitutions se sont abreuvées toutes les nations, et les rois de la terre ontforniqué avec elle, et les trafiquants de la terre se sont enrichis de son luxe effréné."	3 διοτι εκ του οινου του θυμου της πορνειας αυτης επιον παντα τα εθνη, και οι βασιλεις της γης επορνευσαν μετ' αυτης και οι εμποροι της γης επλουτησαν εκ της υπερβολης της εντρυφησεως αυτης.
4 Puis j'entendis une autre voix qui disait, du ciel: "Sortez, ô mon peuple, quittez-la, de peur que,solidaires de ses fautes, vous n'ayez à pâtir de ses plaies!	4 Και ηκουσα αλλην φωνην εκ του ουρανου, λεγουσαν? Εξελθετε εξ αυτης ο λαος μου, δια να μη συγκοινωνησητε εις τας αμαρτιας αυτης, και να μη λαβητε εκ των πληγων αυτης?
5 Car ses péchés se sont amoncelés jusqu'au ciel, et Dieu s'est souvenu de ses iniquités.	5 διοτι αι αμαρτιαι αυτης εφθασαν εως του ουρανου, και ενεθυμηθη ο Θεος τα αδικηματα αυτης.
6 Payez-la de sa propre monnaie! Rendez-lui au double de ses forfaits! Dans la coupe de sesmixtures, mélangez une double dose!	6 Αποδοτε εις αυτην ως και αυτη απεδωκεν εις εσας, και διπλασιασατε εις αυτην διπλασια κατα τα εργα αυτης? με το ποτηριον, με το οποιον εκερασε, διπλασιον κερασατε εις αυτην?
7 A la mesure de son faste et de son luxe, donnez-lui tourments et malheurs! Je trône en reine, sedit-elle, et je ne suis pas veuve, et jamais je ne verrai le deuil...	7 οσον εδοξασεν εαυτην και κατετρυφησε, τοσον βασανισμον και πενθος δοτε εις αυτην. Διοτι λεγει εν τη καρδια αυτης, Καθημαι βασιλισσα και χηρα δεν ειμαι και πενθος δεν θελω ιδει,
8 Voilà pourquoi, en un seul jour, des plaies vont fondre sur elle: peste, deuil et famine; elle seraconsumée par le feu. Car il est puissant le Seigneur Dieu qui l'a condamnée."	8 δια τουτο εν μια ημερα θελουσιν ελθει αι πληγαι αυτης, θανατος και πενθος και πεινα, και θελει κατακαυθη εν πυρι? διοτι ισχυρος ειναι Κυριος ο Θεος ο κρινων αυτην.
9 Ils pleureront, ils se lamenteront sur elle, les rois de la terre, les compagnons de sa vie lasciveet fastueuse, quand ils verront la fumée de ses flammes,	9 Και θελουσι κλαυσει αυτην και πενθησει δι' αυτην οι βασιλεις της γης, οι πορνευσαντες και κατατρυφησαντες μετ' αυτης, οταν βλεπωσι τον καπνον της πυρπολησεως αυτης,
10 retenus à distance par peur de son supplice: "Hélas, hélas! Immense cité, ô Babylone, citépuissante, car une heure a suffi pour que tu sois jugée!"	10 απο μακροθεν ισταμενοι δια τον φοβον του βασανισμου αυτης, λεγοντες? Ουαι, ουαι, η πολις η μεγαλη, Βαβυλων, η πολις η ισχυρα, διοτι εν μια ωρα ηλθεν η κρισις σου.
11 Ils pleurent et se désolent sur elle, les trafiquants de la terre; les cargaisons de leurs navires,nul désormais ne les achète!	11 Και οι εμποροι της γης κλαιουσι και πενθουσι δι' αυτην, διοτι ουδεις αγοραζει πλεον τας πραγματειας αυτων,
12 Cargaisons d'or et d'argent, de pierres précieuses et de perles, de lin et de pourpre, de soie etd'écarlate; et les bois de thuya, et les objets d'ivoire, et les objets de bois précieux, de bronze, de fer ou demarbre;	12 πραγματειας χρυσου και αργυρου και λιθων τιμιων και μαργαριτων και βυσσου και πορφυρας και μεταξης και κοκκινου και παν ξυλον αρωματικον και παν σκευος ελεφαντινον και παν σκευος εκ ξυλου πολυτιμου και χαλκου και σιδηρου και μαρμαρου,
13 le cinnamome, l'amome et les parfums, la myrrhe et l'encens, le vin et l'huile, la farine et leblé, les bestiaux et les moutons, les chevaux et les chars, les esclaves et la marchandise humaine...	13 και κιναμωμον και θυμιαματα και μυρον και λιβανον και οινον και ελαιον και σεμιδαλιν και σιτον και κτηνη και προβατα και ιππους και αμαξας και ανδραποδα και ψυχας ανθρωπων.
14 Et les fruits mûrs, que convoitait ton âme, s'en sont allés, loin de toi; et tout le luxe et lasplendeur, c'est à jamais fini pour toi, sans retour!	14 Και τα οπωρικα της επιθυμιας της ψυχης σου εφυγον απο σου, και παντα τα παχεα και τα λαμπρα εφυγον απο σου, και πλεον δεν θελεις ευρει αυτα.
15 Les trafiquants qu'elle enrichit de ce commerce se tiendront à distance, par peur de sonsupplice, pleurant et gémissant:	15 Οι εμποροι τουτων, οι πλουτησαντες απ' αυτης, θελουσι σταθη απο μακροθεν δια τον φοβον του βασανισμου αυτης, κλαιοντες και πενθουντες,
16 "Hélas, hélas! Immense cité, vêtue de lin, de pourpre et d'écarlate, parée d'or, de pierresprécieuses et de perles,	16 και λεγοντες? Ουαι, ουαι, η πολις η μεγαλη? η ενδεδυμενη βυσσινον και πορφυρουν και κοκκινον και κεχρυσωμενη με χρυσον και λιθους τιμιους και μαργαριτας,
17 car une heure a suffi pour ruiner tout ce luxe!" Capitaines et gens qui font le cabotage,matelots et tous ceux qui vivent de la mer, se tinrent à distance	17 διοτι εν μια ωρα ηρημωθη ο τοσουτος πλουτος. Και πας πλοιαρχος και παν το πληθος το επι των πλοιων και ναυται και οσοι εμπορευονται δια της θαλασσης, εσταθησαν απο μακροθεν,
18 et criaient, regardant la fumée de ses flammes: "Qui donc était semblable à l'immense cité?"	18 και εκραζον βλεποντες τον καπνον της πυρπολησεως αυτης, λεγοντες? Ποια πολις εσταθη ομοια με την πολιν την μεγαλην;
19 Et jetant la poussière sur leur tête, ils s'écriaient, pleurant et gémissant: "Hélas, hélas!Immense cité, dont la vie luxueuse enrichissait tous les patrons des navires de mer, car une heure a suffi pourconsommer sa ruine!"	19 Και εβαλον χωμα επι τας κεφαλας αυτων και εκραζον κλαιοντες και πενθουντες, λεγοντες? Ουαι, ουαι, η πολις η μεγαλη, εν η επλουτησαν εκ της αφθονιας αυτης παντες οι εχοντες πλοια εν τη θαλασση? διοτι εν μια ωρα ηρημωθη.
20 O ciel, sois dans l'allégresse sur elle, et vous, saints, apôtres et prophètes, car Dieu, en lacondamnant, a jugé votre cause.	20 Ευφραινου επ' αυτην, ουρανε, και οι αγιοι αποστολοι και οι προφηται, διοτι εκρινεν ο Θεος την κρισιν σας εναντιον αυτης.
21 Un Ange puissant prit alors une pierre, comme une grosse meule, et la jeta dans la mer endisant: "Ainsi, d'un coup, on jettera Babylone, la grande cité, on ne la verra jamais plus..."	21 Και εσηκωσεν εις αγγελος ισχυρος λιθον, ως μυλοπετραν μεγαλην, και ερριψεν εις την θαλασσαν, λεγων? Ουτω με ορμην θελει ριφθη η Βαβυλων η μεγαλη πολις, και δεν θελει ευρεθη πλεον.
22 Le chant des harpistes et des trouvères et des joueurs de flûte ou de trompette chez toi nes'entendra jamais plus; les artisans de tout métier chez toi ne se verront jamais plus; et la voix de la meule cheztoi ne s'entendra jamais plus;	22 Και φωνη κιθαρωδων και μουσικων και αυλητων και σαλπιστων δεν θελει ακουσθη πλεον εν σοι, και πας τεχνιτης πασης τεχνης δεν θελει ευρεθη πλεον εν σοι, και φωνη μυλου δεν θελει ακουσθη πλεον εν σοι,
23 la lumière de la lampe chez toi ne brillera jamais plus; la voix du jeune époux et de l'épouséechez toi ne s'entendra jamais plus. Car tes marchands étaient les princes de la terre, et tes sortilèges ont fourvoyétous les peuples;	23 και φως λυχνου δεν θελει φεγγει πλεον εν σοι, και φωνη νυμφιου και νυμφης δεν θελει ακουσθη πλεον εν σοι? διοτι οι εμποροι σου ησαν οι μεγιστανες της γης, διοτι με την γοητειαν σου επλανηθησαν παντα τα εθνη,
24 et c'est en elle que l'on a vu le sang des prophètes et des saints, et de tous ceux qui furentégorgés sur la terre.	24 και εν αυτη ευρεθη αιμα προφητων και αγιων και παντων των εσφαγμενων επι της γης.