Livre de Daniel 4

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Moi, Nabuchodonosor, je me tenais sans souci dans ma maison, et florissant dans mon palais.	1 Ναβουχοδονοσορ ο βασιλευς, προς παντας τους λαους, εθνη και γλωσσας τους κατοικουντας επι πασης της γης? Ειρηνη ας πληθυνθη εις εσας.
2 J'ai eu un songe: il m'a épouvanté; des angoisses, sur ma couche, et les visions de ma tête m'onttourmenté.	2 Τα σημεια και τα θαυμασια, τα οποια εκαμεν εις εμε ο Θεος ο Υψιστος, ηρεσεν ενωπιον μου να αναγγειλω.
3 Je décrétai: qu'on m'amène tous les sages de Babylone pour qu'ils me fassent connaîtrel'interprétation du rêve.	3 Ποσον ειναι μεγαλα τα σημεια αυτου? και ποσον ισχυρα τα θαυμασια αυτου? η βασιλεια αυτου ειναι βασιλεια αιωνιος και η εξουσια αυτου εις γενεαν και γενεαν.
4 Magiciens, devins, Chaldéens et exorcistes sont venus: je leur dis mon rêve, ils ne m'en donnèrentpas l'interprétation.	4 Εγω ο Ναβουχοδονοσορ ημην αναπαυομενος εν τω οικω μου και ακμαζων εν τω παλατιω μου.
5 Puis se présenta devant moi Daniel, surnommé Baltassar, selon le nom de mon dieu, et en qui résidel'esprit des dieux saints. Je lui dis mon songe:	5 Ειδον ενυπνιον, το οποιον με κατεπληξε, και οι διαλογισμοι μου επι της κλινης μου και αι ορασεις της κεφαλης μου με εταραξαν.
6 "Baltassar, chef des magiciens, je sais qu'en toi réside l'esprit des dieux saints et qu'aucun secret net'embarrasse: voici le songe que j'ai eu; donne-m'en l'interprétation.	6 Δια τουτο εξεδωκα προσταγμα να εισαχθωσιν ενωπιον μου παντες οι σοφοι της Βαβυλωνος, δια να φανερωσωσιν εις εμε την ερμηνειαν του ενυπνιου.
7 "Sur ma couche, j'ai contemplé les visions de ma tête: "Voici: un arbre au centre de la terre, trèsgrand de taille.	7 Τοτε εισηλθον οι μαγοι, οι επαοιδοι, οι Χαλδαιοι και οι μαντεις? και εγω ειπα το ενυπνιον εμπροσθεν αυτων, αλλα δεν μοι εφανερωσαν την ερμηνειαν αυτου.
8 L'arbre grandit, devint puissant, sa hauteur atteignait le ciel, sa vue, les confins de toute la terre.	8 Υστερον δε ηλθεν ο Δανιηλ ενωπιον μου, του οποιου το ονομα ητο Βαλτασασαρ κατα το ονομα του Θεου μου, και εις τον οποιον ειναι το πνευμα των αγιων θεων? και εμπροσθεν τουτου ειπα το ενυπνιον, λεγων,
9 Son feuillage était beau, abondant son fruit; en lui chacun trouvait sa nourriture, il donnait l'ombreaux bêtes des champs, dans ses branches nichaient les oiseaux du ciel et toute chair se nourrissait de lui.	9 Βαλτασασαρ, αρχων των μαγων, επειδη εγνωρισα οτι το πνευμα των αγιων θεων ειναι εν σοι, και ουδεν κρυπτον ειναι δυσκολον εις σε, ειπε τας ορασεις του ενυπνιου μου, το οποιον ειδον, και την ερμηνειαν αυτου.
10 Je contemplai les visions de ma tête, sur ma couche. Voici: un Vigilant, un saint descend du ciel.	10 Ιδου αι ορασεις της κεφαλης μου επι της κλινης μου? Εβλεπον και ιδου, δενδρον εν μεσω της γης και το υψος αυτου μεγα.
11 A pleine voix, il crie: Abattez l'arbre, brisez ses branches, arrachez son feuillage, jetez son fruit, queles bêtes fuient son abri et les oiseaux ses branches.	11 Το δενδρον εμεγαλυνθη και ενεδυναμωθη και το υψος αυτου εφθανεν εως του ουρανου, και η θεα αυτου εως των περατων πασης της γης.
12 Mais que restent en terre souche et racines dans des liens de fer et de bronze, dans l'herbe deschamps. Qu'il soit baigné de la rosée du ciel et que l'herbe de la terre soit sa part avec les bêtes des champs.	12 Τα φυλλα αυτου ησαν ωραια και ο καρπος αυτου πολυς και εν αυτω ητο τροφη παντων? υπο την σκιαν αυτου ανεπαυοντο τα θηρια του αγρου, και εν τοις κλαδοις αυτου κατεσκηνουν τα πετεινα του ουρανου, και εξ αυτου ετρεφετο πασα σαρξ.
13 Son coeur se détournera des hommes, un coeur de bête lui sera donné et sept temps passeront surlui!	13 Ειδον εν ταις ορασεσι της κεφαλης μου επι της κλινης μου και ιδου, φυλαξ και αγιος κατεβη εκ του ουρανου,
14 C'est la sentence que prononcent les Vigilants, la question tranchée par les saints, afin que sachetout vivant que le Très-Haut a domaine sur le royaume des hommes: il le donne à qui lui plaît et élève le plus basd'entre les hommes!	14 και εφωνησε μεγαλοφωνως και ειπεν ουτω? Κοψατε το δενδρον και αποκοψατε τους κλαδους αυτου? εκτιναξατε τα φυλλα αυτου και διασκορπισατε τον καρπον αυτου? ας φυγωσι τα θηρια υποκατωθεν αυτου και τα πετεινα απο των κλαδων αυτου?
15 Tel est le songe que j'ai eu, moi Nabuchodonosor, roi. Toi, Baltassar, donne-m'en l'interprétation,car aucun des sages de mon royaume n'a pu m'en faire connaître l'interprétation; mais toi tu le peux, puisque entoi réside l'esprit des dieux saints."	15 το στελεχος ομως των ριζων αυτου αφησατε εν τη γη, και τουτο με δεσμον σιδηρουν και χαλκουν, εν τω τρυφερω χορτω του αγρου? και θελει βρεχεσθαι με την δροσον του ουρανου και η μερις αυτου θελει εισθαι μετα των θηριων εν τω χορτω της γης?
16 Alors Daniel, surnommé Baltassar, fut un instant confondu et troublé dans ses pensées. Le roi dit:"Baltassar, ne sois pas troublé par ce songe et son interprétation." Baltassar répondit: "Monseigneur, ce songesoit pour ceux qui te haïssent, et son interprétation pour tes adversaires!	16 η καρδια αυτου θελει μεταβληθη εκ της ανθρωπινης και θελει δοθη εις αυτον καρδια θηριου? και επτα καιροι θελουσι παρελθει επ' αυτον.
17 Cet arbre que tu as vu, grand et fort et élevé, atteignant au ciel et visible par toute la terre,	17 Το πραγμα τουτο ειναι δια προσταγματος των φυλακων και η υποθεσις δια του λογου των αγιων? ωστε να γνωρισωσιν οι ζωντες, οτι ο Υψιστος ειναι Κυριος της βασιλειας των ανθρωπων, και εις οντινα θελει διδει αυτην, και το εξουθενημα των ανθρωπων καθιστα επ' αυτην.
18 au beau feuillage, au fruit abondant, portant nourriture pour tous, sous lequel demeurent les bêtesdes champs - et dans ses branches nichent les oiseaux du ciel --,	18 Τουτο το ενυπνιον ειδον εγω ο Ναβουχοδονοσορ ο βασιλευς? και συ, Βαλτασασαρ, ειπε την ερμηνειαν αυτου? διοτι παντες οι σοφοι του βασιλειου μου δεν ειναι ικανοι να φανερωσωσι προς εμε την ερμηνειαν? συ δε εισαι ικανος? διοτι το πνευμα των αγιων θεων ειναι εν σοι.
19 c'est toi, ô roi, qui es devenu grand et puissant, et ta grandeur a augmenté et a atteint jusqu'au ciel, etton empire jusqu'aux confins de la terre.	19 Τοτε ο Δανιηλ, του οποιου το ονομα ητο Βαλτασασαρ, εμεινεν εκστατικος εως μιας ωρας, και οι διαλογισμοι αυτου εταραττον αυτον. Ο βασιλευς ελαλησε και ειπε, Βαλτασασαρ, ας μη σε ταραττη το ενυπνιον η η ερμηνεια αυτου. Ο Βαλτασασαρ απεκριθη και ειπε, Κυριε μου, το ενυπνιον ας επελθη επι τους μισουντας σε και η ερμηνεια αυτου επι τους εχθρους σου.
20 "Quant à ce qu'a vu le roi: un Vigilant, un saint, descendu du ciel, qui disait: Abattez l'arbre,détruisez-le, mais la souche et ses racines, laissez-les en terre, dans des liens de fer et de bronze, dans l'herbe deschamps, et qu'il soit baigné de la rosée du ciel et que sa part soit avec les bêtes des champs jusqu'à ce que septtemps soient passés sur lui --	20 Το δενδρον, το οποιον ειδες, το αυξηθεν και ενδυναμωθεν, του οποιου το υψος εφθανεν εως του ουρανου και η θεα αυτου επι πασαν την γην,
21 voici quelle en est l'interprétation, ô roi, et la décision du Très-Haut qui est venue sur mon Seigneurle roi:	21 και τα φυλλα αυτου ησαν ωραια και ο καρπος αυτου πολυς, και τροφη παντων ητο εν αυτω, και υποκατω αυτου κατωκουν τα θηρια του αγρου, εν δε τοις κλαδοις αυτου κατεσκηνουν τα πετεινα του ουρανου,
22 "Tu seras chassé d'entre les hommes et avec les bêtes des champs sera ta demeure, tu te nourrirasd'herbe, comme les boeufs, tu seras baigné de la rosée du ciel, sept temps passeront sur toi, jusqu'à ce que tu aiesappris que le Très-Haut a domaine sur le royaume des hommes et qu'il le donne à qui lui plaît.	22 συ εισαι το δενδρον τουτο, βασιλευ, οστις εμεγαλυνθης και ενεδυναμωθης? και η μεγαλωσυνη σου υψωθη και εφθασεν εως του ουρανου και η εξουσια σου εως των περατων της γης.
23 "Et cette parole: Laissez la souche et les racines de l'arbre, c'est que ton royaume sera préservé pourtoi jusqu'à ce que tu aies appris que les Cieux ont tout domaine.	23 Περι δε του οτι ειδεν ο βασιλευς φυλακα και αγιον καταβαινοντα εκ του ουρανου και λεγοντα, Κοψατε το δενδρον και καταστρεψατε αυτο? μονον το στελεχος των ριζων αυτου αφησατε εν τη γη, και τουτο με δεσμον σιδηρουν και χαλκουν, εν τω τρυφερω χορτω του αγρου? και ας βρεχηται υπο της δροσου του ουρανου και μετα των θηριων του αγρου ας ηναι η μερις αυτου, εωσου παρελθωσιν επτα καιροι επ' αυτο?
24 C'est pourquoi, ô roi, agrée mon conseil: romps tes péchés par les oeuvres de justice, et tes iniquitésen faisant miséricorde aux pauvres, afin d'avoir longue sécurité."	24 αυτη ειναι η ερμηνεια, βασιλευ, και αυτη η αποφασις του Υψιστου, ητις εφθασεν επι τον κυριον μου τον βασιλεα?
25 Tout cela advint au roi Nabuchodonosor.	25 και θελεις διωχθη εκ των ανθρωπων και μετα των θηριων του αγρου θελει εισθαι η κατοικια σου, και θελεις τρωγει χορτον ως οι βοες και υπο της δροσου του ουρανου θελεις βρεχεσθαι? και επτα καιροι θελουσι παρελθει επι σε, εωσου γνωρισης οτι ο Υψιστος ειναι Κυριος της βασιλειας των ανθρωπων και εις οντινα θελει, διδει αυτην.
26 Douze mois plus tard, se promenant sur la terrasse du palais royal de Babylone,	26 Περι δε του οτι προσεταχθη να αφησωσι το στελεχος των ριζων του δενδρου? το βασιλειον σου θελει στερεωθη εν σοι, αφου γνωρισης την ουρανιον εξουσιαν.
27 le roi disait: "N'est-ce pas là cette grande Babylone que j'ai bâtie, pour en faire ma résidence royale,par la force de ma puissance et pour la majesté de ma gloire?"	27 Δια τουτο, βασιλευ, ας γεινη δεκτη η συμβουλη μου προς σε, και εκκοψον τας αμαρτιας σου δια δικαιοσυνης και τας ανομιας σου δια οικτιρμων πενητων? ισως και διαρκεση η ευημερια σου.
28 Ces paroles étaient encore dans sa bouche, quand une voix tomba du ciel: "C'est à toi qu'il est parlé,ô roi Nabuchodonosor! la royauté s'est retirée de toi,	28 Παντα ταυτα ηλθον επι τον Ναβουχοδονοσορ τον βασιλεα.
29 d'entre les hommes tu seras chassé, avec les bêtes des champs sera ta demeure, d'herbe, comme lesboeufs, tu te nourriras, et sept temps passeront sur toi, jusqu'à ce que tu aies appris que le Très-Haut a domainesur le royaume des hommes et qu'il le donne à qui lui plaît."	29 Εν τω τελει δωδεκα μηνων, ενω περιεπατει επι του βασιλικου παλατιου της Βαβυλωνος,
30 Et aussitôt, la parole s'accomplit en Nabuchodonosor: il fut chassé d'entre les hommes; comme lesboeufs, il mangea de l'herbe, son corps fut baigné de la rosée du ciel, et ses cheveux poussèrent comme desplumes d'aigle et ses ongles comme des griffes d'oiseau.	30 ελαλησεν ο βασιλευς και ειπε, Δεν ειναι αυτη η Βαβυλων η μεγαλη, την οποιαν εγω ωκοδομησα δια καθεδραν του βασιλειου με την ισχυν της δυναμεως μου και εις τιμην της δοξης μου;
31 "Au temps fixé, moi, Nabuchodonosor, je levai les yeux vers le ciel: l'intelligence me revint; alorsje bénis le Très-Haut, louant et glorifiant Celui qui vit à jamais: son empire est un empire éternel, son royaume,pour toutes les générations.	31 Ο λογος ητο ετι εν τω στοματι του βασιλεως και εγεινε φωνη εξ ουρανου λεγουσα, Προς σε αναγγελλεται, Ναβουχοδονοσορ βασιλευ? η βασιλεια παρηλθεν απο σου?
32 Tous les habitants de la terre, c'est comme s'ils ne comptaient pas, selon son bon plaisir, il agit avecl'armée du ciel et avec les habitants de la terre. Nul ne peut arrêter sa main ou lui dire: Qu'as-tu fait là?	32 και θελεις εκδιωχθη εκ των ανθρωπων και μετα των θηριων του αγρου θελει εισθαι η κατοικια σου? χορτον ως οι βοες θελεις τρωγει, και επτα καιροι θελουσι παρελθει επι σε, εωσου γνωρισης οτι ο Υψιστος ειναι Κυριος της βασιλειας των ανθρωπων, και εις οντινα θελει, διδει αυτην.
33 A cet instant, l'intelligence me revint, et pour l'honneur de ma royauté me revinrent gloire etsplendeur; mes conseillers et mes grands me réclamèrent, je fus rétabli dans ma royauté, et ma grandeur futaccrue.	33 Εν αυτη τη ωρα ο λογος εξετελεσθη επι τον Ναβουχοδονοσορ? και εξεδιωχθη εκ των ανθρωπων και χορτον ως οι βοες ετρωγε και υπο της δροσου του ουρανου το σωμα αυτου εβρεχετο, εωσου αι τριχες αυτου ηυξηνθησαν ως αετων πτερα και οι ονυχες αυτου ως ορνεων.
34 A présent, moi, Nabuchodonosor, je loue, exalte et glorifie le Roi du Ciel, dont toutes les oeuvressont vérité, toutes les voies justice, et qui sait abaisser ceux qui marchent dans l'orgueil."	34 Και εν τελει των ημερων, εγω ο Ναβουχοδονοσορ εσηκωσα τους οφθαλμους μου προς τον ουρανον και αι φρενες μου επεστρεψαν εις εμε και ευλογησα τον Υψιστον και ηνεσα και εδοξασα τον ζωντα εις τον αιωνα, του οποιου η εξουσια ειναι εξουσια αιωνιος και η βασιλεια αυτου εις γενεαν και γενεαν,
	35 και παντες οι κατοικοι της γης λογιζονται ενωπιον αυτου ως ουδεν, και κατα την θελησιν αυτου πραττει εις το στρατευμα του ουρανου και εις τους κατοικους της γης, και δεν υπαρχει ο εμποδιζων την χειρα αυτου η ο λεγων προς αυτον, Τι εκαμες;
	36 Εν τω αυτω καιρω αι φρενες μου επεστρεψαν εις εμε? και προς δοξαν της βασιλειας μου επανηλθεν εις εμε η λαμπροτης μου και η μορφη μου και οι αυλικοι μου και οι μεγιστανες μου με εζητουν, και εστερεωθην εν τη βασιλεια μου και μεγαλειοτης περισσοτερα προσετεθη εις εμε.
	37 Τωρα εγω ο Ναβουχοδονοσορ αινω και υπερυψω και δοξαζω τον βασιλεα του ουρανου, διοτι παντα τα εργα αυτου ειναι αληθεια και αι οδοι αυτου κρισις, και τους περιπατουντας εν τη υπερηφανια δυναται να ταπεινωση.