Livre d'Isaïe 62

JERUSALEM	LXX
1 A cause de Sion je ne me tairai pas, à cause de Jérusalem je ne me tiendrai pas en repos, jusqu'à ceque sa justice jaillisse comme une clarté, et son salut comme une torche allumée.	1 δια σιων ου σιωπησομαι και δια ιερουσαλημ ουκ ανησω εως αν εξελθη ως φως η δικαιοσυνη μου το δε σωτηριον μου ως λαμπας καυθησεται
2 Alors les nations verront ta justice, et tous les rois ta gloire. Alors on t'appellera d'un nom nouveauque la bouche de Yahvé désignera.	2 και οψονται εθνη την δικαιοσυνην σου και βασιλεις την δοξαν σου και καλεσει σε το ονομα σου το καινον ο ο κυριος ονομασει αυτο
3 Tu seras une couronne de splendeur dans la main de Yahvé, un turban royal dans la main de ton Dieu.	3 και εση στεφανος καλλους εν χειρι κυριου και διαδημα βασιλειας εν χειρι θεου σου
4 On ne te dira plus: "Délaissée" et de ta terre on ne dira plus: "Désolation." Mais on t'appellera: "Monplaisir est en elle" et ta terre: "Epousée." Car Yahvé trouvera en toi son plaisir, et ta terre sera épousée.	4 και ουκετι κληθηση καταλελειμμενη και η γη σου ου κληθησεται ερημος σοι γαρ κληθησεται θελημα εμον και τη γη σου οικουμενη
5 Comme un jeune homme épouse une vierge, ton bâtisseur t'épousera. Et c'est la joie de l'époux ausujet de l'épouse que ton Dieu éprouvera à ton sujet.	5 και ως συνοικων νεανισκος παρθενω ουτως κατοικησουσιν οι υιοι σου μετα σου και εσται ον τροπον ευφρανθησεται νυμφιος επι νυμφη ουτως ευφρανθησεται κυριος επι σοι
6 Sur tes remparts, Jérusalem, j'ai posté des veilleurs, de jour et de nuit, jamais ils ne se tairont. Vousqui vous rappelez au souvenir de Yahvé, pas de repos pour vous.	6 και επι των τειχεων σου ιερουσαλημ κατεστησα φυλακας ολην την ημεραν και ολην την νυκτα οι δια τελους ου σιωπησονται μιμνησκομενοι κυριου
7 Ne lui accordez pas de repos qu'il n'ait établi Jérusalem et fait d'elle une louange au milieu du pays.	7 ουκ εστιν γαρ υμιν ομοιος εαν διορθωση και ποιηση ιερουσαλημ αγαυριαμα επι της γης
8 Yahvé l'a juré par sa droite et par son bras puissant: "Je ne donnerai plus ton blé en nourriture à tesennemis, les étrangers ne boiront plus ton vin, le fruit de ton labeur,	8 ωμοσεν κυριος κατα της δεξιας αυτου και κατα της ισχυος του βραχιονος αυτου ει ετι δωσω τον σιτον σου και τα βρωματα σου τοις εχθροις σου και ει ετι πιονται υιοι αλλοτριοι τον οινον σου εφ' ω εμοχθησας
9 mais les moissonneurs mangeront le blé et loueront Yahvé, les vendangeurs boiront le vin, dans mesparvis sacrés."	9 αλλ' η οι συναγοντες φαγονται αυτα και αινεσουσιν κυριον και οι συναγοντες πιονται αυτα εν ταις επαυλεσιν ταις αγιαις μου
10 Passez, passez par les portes, frayez le chemin de mon peuple, nivelez, nivelez la route, ôtez-en lespierres. Elevez un signal pour les peuples.	10 πορευεσθε δια των πυλων μου και οδοποιησατε τω λαω μου και τους λιθους τους εκ της οδου διαρριψατε εξαρατε συσσημον εις τα εθνη
11 Voici que Yahvé se fait entendre jusqu'à l'extrémité de la terre: Dites à la fille de Sion: Voici quevient ton salut, voici avec lui sa récompense, et devant lui son salaire.	11 ιδου γαρ κυριος εποιησεν ακουστον εως εσχατου της γης ειπατε τη θυγατρι σιων ιδου σοι ο σωτηρ παραγινεται εχων τον εαυτου μισθον και το εργον προ προσωπου αυτου
12 On les appellera: "Le peuple saint", "les rachetés de Yahvé." Quant à toi on t'appellera:"Recherchée", "Ville non délaissée."	12 και καλεσει αυτον λαον αγιον λελυτρωμενον υπο κυριου συ δε κληθηση επιζητουμενη πολις και ουκ εγκαταλελειμμενη