Livre d'Isaïe 15

JERUSALEM	LXX
1 Oracle sur Moab. Parce qu'une nuit elle a été dévastée, Ar-Moab s'est tue; parce qu'une nuit elle a étédévastée, Qir-Moab s'est tue.	1 το ρημα το κατα της μωαβιτιδος νυκτος απολειται η μωαβιτις νυκτος γαρ απολειται το τειχος της μωαβιτιδος
2 Elle est montée, la fille de Dibôn, sur les hauts lieux pour pleurer. Sur le Nebo et à Médba, Moab selamente, toutes les têtes sont rasées, toute barbe coupée.	2 λυπεισθε εφ' εαυτοις απολειται γαρ και δηβων ου ο βωμος υμων εκει αναβησεσθε κλαιειν επι ναβαυ της μωαβιτιδος ολολυζετε επι πασης κεφαλης φαλακρωμα παντες βραχιονες κατατετμημενοι
3 Dans ses rues on ceint le sac; sur ses toits et sur ses places, tout le monde se lamente et fond enlarmes.	3 εν ταις πλατειαις αυτης περιζωσασθε σακκους και κοπτεσθε επι των δωματων αυτης και εν ταις ρυμαις αυτης παντες ολολυζετε μετα κλαυθμου
4 Heshbôn et Eléalé ont crié, jusqu'à Yahaç leur voix s'est fait entendre. C'est pourquoi les guerriers deMoab frémissent, son âme frémit en l'entendant.	4 οτι κεκραγεν εσεβων και ελεαλη εως ιασσα ηκουσθη η φωνη αυτων δια τουτο η οσφυς της μωαβιτιδος βοα η ψυχη αυτης γνωσεται
5 Son coeur crie en faveur de Moab: car ses fuyards sont déjà à Coar, vers Eglat-Shelishiyya. Sur lamontée de Luhit, on monte en pleurant, sur le chemin d'Horonayim, on pousse des cris déchirants.	5 η καρδια της μωαβιτιδος βοα εν αυτη εως σηγωρ δαμαλις γαρ εστιν τριετης επι δε της αναβασεως της λουιθ προς σε κλαιοντες αναβησονται τη οδω αρωνιιμ βοα συντριμμα και σεισμος
6 Les eaux de Nimrim sont un lieu désolé: l'herbe est desséchée, le gazon a péri, plus de verdure.	6 το υδωρ της νεμριμ ερημον εσται και ο χορτος αυτης εκλειψει χορτος γαρ χλωρος ουκ εσται
7 C'est pourquoi, ce qu'ils ont pu sauver et leurs réserves, ils les portent au-delà du torrent des Saules.	7 μη και ουτως μελλει σωθηναι επαξω γαρ επι την φαραγγα αραβας και λημψονται αυτην
8 Car ce cri a fait le tour du territoire de Moab, jusqu'à Eglaïm on entend son hurlement, jusqu'à Beer-Elim on entend son hurlement.	8 συνηψεν γαρ η βοη το οριον της μωαβιτιδος της αγαλλιμ και ολολυγμος αυτης εως του φρεατος του αιλιμ
9 Car les eaux de Dimôn sont pleines de sang, et j'ajouterai sur Dimôn un surcroît de malheur: un lionpour les survivants de Moab, pour ceux qui restent sur son sol.	9 το δε υδωρ το ρεμμων πλησθησεται αιματος επαξω γαρ επι ρεμμων αραβας και αρω το σπερμα μωαβ και αριηλ και το καταλοιπον αδαμα