Livre de Judith 9

JERUSALEM	LXX
1 Judith tomba le visage contre terre, répandit de la cendre sur sa tête, se dépouilla jusqu'au sac dontelle était revêtue et, à haute voix, cria vers le Seigneur. C'était l'heure où, à Jérusalem, au Temple de Dieu, onoffrait l'encens du soir. Elle dit:	1 ιουδιθ δε επεσεν επι προσωπον και επεθετο σποδον επι την κεφαλην αυτης και εγυμνωσεν ον ενεδεδυκει σακκον και ην αρτι προσφερομενον εν ιερουσαλημ εις τον οικον του θεου το θυμιαμα της εσπερας εκεινης και εβοησεν φωνη μεγαλη ιουδιθ προς κυριον και ειπεν
2 "Seigneur, Dieu de mon père Siméon, tu l'armas d'un glaive vengeur contre les étrangers qui défirentla ceinture d'une vierge, à sa honte, mirent son flanc à nu, à sa confusion, et profanèrent son sein, à sondéshonneur; car tu as dit: "Cela ne sera pas", et ils le firent.	2 κυριε ο θεος του πατρος μου συμεων ω εδωκας εν χειρι ρομφαιαν εις εκδικησιν αλλογενων οι ελυσαν μητραν παρθενου εις μιασμα και εγυμνωσαν μηρον εις αισχυνην και εβεβηλωσαν μητραν εις ονειδος ειπας γαρ ουχ ουτως εσται και εποιησαν
3 C'est pourquoi tu as livré leurs chefs au meurtre, et leur couche, avilie par leur duperie, fut dupéejusqu'au sang. Tu as frappé les esclaves avec les princes et les princes avec leurs serviteurs.	3 ανθ' ων εδωκας αρχοντας αυτων εις φονον και την στρωμνην αυτων η ηδεσατο την απατην αυτων απατηθεισαν εις αιμα και επαταξας δουλους επι δυνασταις και δυναστας επι θρονους αυτων
4 Tu as livré leurs femmes au rapt et leurs filles à la captivité, et toutes leurs dépouilles au partage, auprofit de tes fils préférés qui avaient brûlé de zèle pour toi, avaient eu horreur de la souillure infligée à leur sanget t'avaient appelé à leur secours. O Dieu, ô mon Dieu, exauce la pauvre veuve que je suis,	4 και εδωκας γυναικας αυτων εις προνομην και θυγατερας αυτων εις αιχμαλωσιαν και παντα τα σκυλα αυτων εις διαιρεσιν υιων ηγαπημενων υπο σου οι και εζηλωσαν τον ζηλον σου και εβδελυξαντο μιασμα αιματος αυτων και επεκαλεσαντο σε εις βοηθον ο θεος ο θεος ο εμος και εισακουσον εμου της χηρας
5 puisque c'est toi qui as fait le passé et ce qui arrive maintenant et ce qui arrivera plus tard. Le présentet l'avenir, tu les as conçus, et ce qui est arrivé, c'est ce que tu avais dans l'esprit.	5 συ γαρ εποιησας τα προτερα εκεινων και εκεινα και τα μετεπειτα και τα νυν και τα επερχομενα διενοηθης και εγενηθησαν α ενενοηθης
6 Tes desseins se présentèrent et dirent: "Nous sommes là!" Car toutes tes voies sont préparées et tesjugements portés avec prévoyance.	6 και παρεστησαν α εβουλευσω και ειπαν ιδου παρεσμεν πασαι γαρ αι οδοι σου ετοιμοι και η κρισις σου εν προγνωσει
7 Voici les Assyriens: ils se prévalent de leur armée, se glorifient de leurs chevaux et de leurs cavaliers,se targuent de la valeur de leurs fantassins. Ils ont compté sur la lance et le bouclier, sur l'arc et sur la fronde; etils n'ont pas reconnu en toi le Seigneur briseur de guerres.	7 ιδου γαρ ασσυριοι επληθυνθησαν εν δυναμει αυτων υψωθησαν εφ' ιππω και αναβατη εγαυριασαν εν βραχιονι πεζων ηλπισαν εν ασπιδι και εν γαισω και τοξω και σφενδονη και ουκ εγνωσαν οτι συ ει κυριος συντριβων πολεμους
8 A toi le nom de Seigneur! Et toi, brise leur violence par ta puissance, fracasse leur force dans tacolère! Car ils ont projeté de profaner tes lieux saints, de souiller la tente où siège ton Nom glorieux et derenverser par le fer la corne de ton autel.	8 κυριος ονομα σοι συ ραξον αυτων την ισχυν εν δυναμει σου και καταξον το κρατος αυτων εν τω θυμω σου εβουλευσαντο γαρ βεβηλωσαι τα αγια σου μιαναι το σκηνωμα της καταπαυσεως του ονοματος της δοξης σου καταβαλειν σιδηρω κερας θυσιαστηριου σου
9 Regarde leur outrecuidance, envoie ta colère sur leurs têtes, donne à ma main de veuve la vaillanceescomptée.	9 βλεψον εις υπερηφανιαν αυτων αποστειλον την οργην σου εις κεφαλας αυτων δος εν χειρι μου της χηρας ο διενοηθην κρατος
10 Par la ruse de mes lèvres, frappe l'esclave avec le chef et le chef avec son serviteur. Brise leurarrogance par une main de femme.	10 παταξον δουλον εκ χειλεων απατης μου επ' αρχοντι και αρχοντα επι θεραποντι αυτου θραυσον αυτων το αναστεμα εν χειρι θηλειας
11 Ta force ne réside pas dans le nombre, ni ton autorité dans les violents, mais tu es le Dieu deshumbles, le secours des opprimés, le soutien des faibles, l'abri des délaissés, le sauveur des désespérés.	11 ου γαρ εν πληθει το κρατος σου ουδε η δυναστεια σου εν ισχυουσιν αλλα ταπεινων ει θεος ελαττονων ει βοηθος αντιλημπτωρ ασθενουντων απεγνωσμενων σκεπαστης απηλπισμενων σωτηρ
12 Oui, oui, Dieu de mon père, Dieu de l'héritage d'Israël, Maître du ciel et de la terre, Créateur deseaux, Roi de tout ce que tu as créé, toi, exauce ma prière.	12 ναι ναι ο θεος του πατρος μου και θεος κληρονομιας ισραηλ δεσποτα των ουρανων και της γης κτιστα των υδατων βασιλευ πασης κτισεως σου συ εισακουσον της δεησεως μου
13 Donne-moi un langage séducteur, pour blesser et pour meurtrir ceux qui ont formé de si noirsdesseins contre ton alliance et ta sainte demeure et la montagne de Sion et la maison qui appartient à tes fils.	13 και δος λογον μου και απατην εις τραυμα και μωλωπα αυτων οι κατα της διαθηκης σου και οικου ηγιασμενου σου και κορυφης σιων και οικου κατασχεσεως υιων σου εβουλευσαντο σκληρα
14 Et fais connaître à tout peuple et à toute tribu que tu es le Seigneur, Dieu de toute puissance et detoute force, et que le peuple d'Israël n'a d'autre protecteur que toi."	14 και ποιησον επι παντος εθνους σου και πασης φυλης επιγνωσιν του ειδησαι οτι συ ει ο θεος θεος πασης δυναμεως και κρατους και ουκ εστιν αλλος υπερασπιζων του γενους ισραηλ ει μη συ