Livre de Judith 7

JERUSALEM	LXX
1 Le lendemain, Holopherne fit donner ordre à toute son armée, et à toute la foule des auxiliaires quis'étaient rangés à ses côtés, de lever le camp pour se porter sur Béthulie, d'occuper les hautes passes de lamontagne et d'engager ainsi la guerre contre les Israélites.	1 τη δε επαυριον παρηγγειλεν ολοφερνης παση τη στρατια αυτου και παντι τω λαω αυτου οι παρεγενοντο επι την συμμαχιαν αυτου αναζευγνυειν επι βαιτυλουα και τας αναβασεις της ορεινης προκαταλαμβανεσθαι και ποιειν πολεμον προς τους υιους ισραηλ
2 En ce même jour tous les hommes d'armes levèrent donc le camp. Leur armée sur pied de guerrecomprenait 120.000 fantassins et 12.000 cavaliers, sans compter les bagages et la multitude considérable desgens de pied mêlés à eux.	2 και ανεζευξεν εν τη ημερα εκεινη πας ανηρ δυνατος αυτων και η δυναμις αυτων ανδρων πολεμιστων χιλιαδες πεζων εκατον εβδομηκοντα και ιππεων χιλιαδες δεκα δυο χωρις της αποσκευης και των ανδρων οι ησαν πεζοι εν αυτοις πληθος πολυ σφοδρα
3 Ils s'engagèrent dans le vallon proche de Béthulie en direction de la source et se déployèrent enprofondeur, de Dotaïn jusqu'à Belbaïn, et en longueur, de Béthulie jusqu'à Cyamôn, située en face d'Esdrelon.	3 και παρενεβαλον εν τω αυλωνι πλησιον βαιτυλουα επι της πηγης και παρετειναν εις ευρος επι δωθαιμ εως βελβαιμ και εις μηκος απο βαιτυλουα εως κυαμωνος η εστιν απεναντι του εσδρηλων
4 Quand les Israélites aperçurent cette multitude, tout tremblants ils se dirent entre eux: "Et maintenantils vont tondre tout le pays! Ni les cimes les plus élevées, ni les gorges, ni les collines ne pourront tenir sous leurmasse!"	4 οι δε υιοι ισραηλ ως ειδον αυτων το πληθος εταραχθησαν σφοδρα και ειπαν εκαστος προς τον πλησιον αυτου νυν εκλειξουσιν ουτοι το προσωπον της γης πασης και ουτε τα ορη τα υψηλα ουτε αι φαραγγες ουτε οι βουνοι υποστησονται το βαρος αυτων
5 Chacun prit ses armes, sur les tours des feux furent allumés et l'on passa cette nuit-là à veiller.	5 και αναλαβοντες εκαστος τα σκευη τα πολεμικα αυτων και ανακαυσαντες πυρας επι τους πυργους αυτων εμενον φυλασσοντες ολην την νυκτα εκεινην
6 Le deuxième jour Holopherne déploya toute sa cavalerie sous les yeux des Israélites qui étaient àBéthulie.	6 τη δε ημερα τη δευτερα εξηγαγεν ολοφερνης πασαν την ιππον αυτου κατα προσωπον των υιων ισραηλ οι ησαν εν βαιτυλουα
7 Il explora les montées qui conduisaient à leur ville, reconnut les sources d'eau, les occupa, y plaça despostes de soldats et revint lui-même à son armée.	7 και επεσκεψατο τας αναβασεις της πολεως αυτων και τας πηγας των υδατων εφωδευσεν και προκατελαβετο αυτας και επεστησεν αυταις παρεμβολας ανδρων πολεμιστων και αυτος ανεζευξεν εις τον λαον αυτου
8 Puis, les princes des fils d'Esaü, les chefs du peuple des Moabites et les généraux du district côtiers'approchèrent de lui et lui dirent:	8 και προσελθοντες αυτω παντες αρχοντες υιων ησαυ και παντες οι ηγουμενοι του λαου μωαβ και οι στρατηγοι της παραλιας ειπαν
9 "Que notre maître veuille bien nous écouter et son armée n'aura pas une seule blessure.	9 ακουσατω δη λογον ο δεσποτης ημων ινα μη γενηται θραυσμα εν τη δυναμει σου
10 Ce peuple des Israélites ne compte pas tant sur ses lances que sur la hauteur des monts où il habite.Il n'est certes pas facile d'escalader les cimes de ses montagnes!	10 ο γαρ λαος ουτος των υιων ισραηλ ου πεποιθαν επι τοις δορασιν αυτων αλλ' επι τοις υψεσι των ορεων εν οις αυτοι ενοικουσιν εν αυτοις ου γαρ εστιν ευχερες προσβηναι ταις κορυφαις των ορεων αυτων
11 Alors, maître, ne combats pas contre eux en bataille rangée, et pas un homme de ton peuple netombera.	11 και νυν δεσποτα μη πολεμει προς αυτους καθως γινεται πολεμος παραταξεως και ου πεσειται εκ του λαου σου ανηρ εις
12 Reste dans ton camp et gardes-y tous les hommes de ton armée, mais que tes serviteurs s'emparentde la source qui jaillit au pied de la montagne.	12 αναμεινον επι της παρεμβολης σου διαφυλασσων παντα ανδρα εκ της δυναμεως σου και επικρατησατωσαν οι παιδες σου της πηγης του υδατος η εκπορευεται εκ της ριζης του ορους
13 C'est là en effet que se ravitaillent en eau les habitants de Béthulie. La soif les poussera donc à telivrer leur ville. Pendant ce temps nous et nos gens nous monterons sur les crêtes des monts les plus proches etnous y camperons en avant-postes: ainsi pas un seul homme ne sortira de la ville.	13 διοτι εκειθεν υδρευονται παντες οι κατοικουντες βαιτυλουα και ανελει αυτους η διψα και εκδωσουσι την πολιν αυτων και ημεις και ο λαος ημων αναβησομεθα επι τας πλησιον κορυφας των ορεων και παρεμβαλουμεν επ' αυταις εις προφυλακην του μη εξελθειν εκ της πολεως ανδρα ενα
14 La faim les consumera, eux, leurs femmes et leurs enfants, et, avant même que l'épée ne les atteigne,ils seront déjà étendus dans les rues devant leurs demeures.	14 και τακησονται εν τω λιμω αυτοι και αι γυναικες αυτων και τα τεκνα αυτων και πριν ελθειν την ρομφαιαν επ' αυτους καταστρωθησονται εν ταις πλατειαις της οικησεως αυτων
15 Et tu leur feras payer fort cher leur révolte et leur refus de venir pacifiquement à ta rencontre."	15 και ανταποδωσεις αυτοις ανταποδομα πονηρον ανθ' ων εστασιασαν και ουκ απηντησαν τω προσωπω σου εν ειρηνη
16 Leurs propos plurent à Holopherne ainsi qu'à tous ses officiers et il décida d'agir selon leurssuggestions.	16 και ηρεσαν οι λογοι αυτων ενωπιον ολοφερνου και ενωπιον παντων των θεραποντων αυτου και συνεταξε ποιειν καθα ελαλησαν
17 Une troupe de Moabites partit donc et avec eux 5.000 Assyriens. Ils se glissèrent dans le vallon ets'emparèrent des points d'eau et des sources des Israélites.	17 και απηρεν παρεμβολη υιων αμμων και μετ' αυτων χιλιαδες πεντε υιων ασσουρ και παρενεβαλον εν τω αυλωνι και προκατελαβοντο τα υδατα και τας πηγας των υδατων των υιων ισραηλ
18 Les Edomites et les Ammonites montèrent de leur côté, prirent position dans la montagne en face deDotaïn, et envoyèrent de leurs hommes au sud et à l'est en face d'Egrebel qui est près de Chous, sur le torrent deMochmour. Le reste de l'armée assyrienne prit position dans la plaine et couvrit toute la région. Tentes etbagages formaient un campement d'une masse énorme car leur multitude était considérable.	18 και ανεβησαν οι υιοι ησαυ και οι υιοι αμμων και παρενεβαλον εν τη ορεινη απεναντι δωθαιμ και απεστειλαν εξ αυτων προς νοτον και απηλιωτην απεναντι εγρεβηλ η εστιν πλησιον χους η εστιν επι του χειμαρρου μοχμουρ και η λοιπη στρατια των ασσυριων παρενεβαλον εν τω πεδιω και εκαλυψαν παν το προσωπον της γης και αι σκηναι και αι απαρτιαι αυτων κατεστρατοπεδευσαν εν οχλω πολλω και ησαν εις πληθος πολυ σφοδρα
19 Les Israélites crièrent vers le Seigneur leur Dieu. Ils perdaient courage, car les ennemis les avaiententourés et leur coupaient toute retraite.	19 και οι υιοι ισραηλ ανεβοησαν προς κυριον θεον αυτων οτι ωλιγοψυχησεν το πνευμα αυτων οτι εκυκλωσαν παντες οι εχθροι αυτων και ουκ ην διαφυγειν εκ μεσου αυτων
20 Durant 34 jours l'armée assyrienne, fantassins, chars et cavaliers, les tint encerclés. Les habitants deBéthulie virent se vider toutes les jarres d'eau	20 και εμεινεν κυκλω αυτων πασα παρεμβολη ασσουρ οι πεζοι και αρματα και οι ιππεις αυτων ημερας τριακοντα τεσσαρας και εξελιπεν παντας τους κατοικουντας βαιτυλουα παντα τα αγγεια αυτων των υδατων
21 et les citernes s'épuiser. On ne pouvait plus boire à sa soif un seul jour, car l'eau était rationnée.	21 και οι λακκοι εξεκενουντο και ουκ ειχον πιειν εις πλησμονην υδωρ ημεραν μιαν οτι εν μετρω εδιδοσαν αυτοις πιειν
22 Les enfants s'affolaient, les femmes et les adolescents défaillaient de soif. Ils tombaient dans les rueset aux issues des portes de la ville, sans force aucune.	22 και ηθυμησεν τα νηπια αυτων και αι γυναικες και οι νεανισκοι εξελιπον απο της διψης και επιπτον εν ταις πλατειαις της πολεως και εν ταις διοδοις των πυλων και ουκ ην κραταιωσις ετι εν αυτοις
23 Tout le peuple, adolescents, femmes et enfants, se rassembla autour d'Ozias et des chefs de la ville,poussant de grands cris et disant en présence de tous les anciens:	23 και επισυνηχθησαν πας ο λαος επι οζιαν και τους αρχοντας της πολεως οι νεανισκοι και αι γυναικες και τα παιδια και ανεβοησαν φωνη μεγαλη και ειπαν εναντιον παντων των πρεσβυτερων
24 "Que Dieu soit juge entre vous et nous, car vous nous avez causé un immense préjudice en netraitant pas amicalement avec les Assyriens.	24 κριναι ο θεος ανα μεσον υμων και ημων οτι εποιησατε εν ημιν αδικιαν μεγαλην ου λαλησαντες ειρηνικα μετα υιων ασσουρ
25 Maintenant, il n'y a plus personne qui puisse nous secourir. Dieu nous a livrés entre leurs mains pourêtre terrassés par la soif en face d'eux et périr totalement.	25 και νυν ουκ εστιν ο βοηθος ημων αλλα πεπρακεν ημας ο θεος εις τας χειρας αυτων του καταστρωθηναι εναντιον αυτων εν διψη και απωλεια μεγαλη
26 Appelez-les donc tout de suite. Livrez entièrement la ville au pillage des gens d'Holopherne et detoute son armée.	26 και νυν επικαλεσασθε αυτους και εκδοσθε την πολιν πασαν εις προνομην τω λαω ολοφερνου και παση τη δυναμει αυτου
27 Après tout, il vaut bien mieux pour nous devenir leur proie. Ainsi nous serons esclaves sans doute,mais nous vivrons et nous ne verrons pas de nos yeux la mort de nos petits, ni le trépas de nos femmes et de nosenfants.	27 κρεισσον γαρ ημιν γενηθηναι αυτοις εις διαρπαγην εσομεθα γαρ εις δουλους και ζησεται η ψυχη ημων και ουκ οψομεθα τον θανατον των νηπιων ημων εν οφθαλμοις ημων και τας γυναικας και τα τεκνα ημων εκλειπουσας τας ψυχας αυτων
28 Nous vous adjurons par le ciel et la terre ainsi que par notre Dieu, le Seigneur de nos pères, qui nouspunit à cause de nos fautes et pour les transgressions de nos pères, d'agir de cette façon aujourd'hui même."	28 μαρτυρομεθα υμιν τον ουρανον και την γην και τον θεον ημων και κυριον των πατερων ημων ος εκδικει ημας κατα τας αμαρτιας ημων και κατα τα αμαρτηματα των πατερων ημων ινα μη ποιηση κατα τα ρηματα ταυτα εν τη ημερα τη σημερον
29 L'assemblée tout entière se livra à une immense lamentation et tous crièrent à haute voix vers leSeigneur Dieu.	29 και εγενετο κλαυθμος μεγας εν μεσω της εκκλησιας παντων ομοθυμαδον και εβοησαν προς κυριον τον θεον φωνη μεγαλη
30 Ozias leur dit: "Courage, frères, tenons encore cinq jours. D'ici là le Seigneur notre Dieu aura pitiéde nous, car il ne nous abandonnera pas jusqu'au bout!	30 και ειπεν προς αυτους οζιας θαρσειτε αδελφοι διακαρτερησωμεν ετι πεντε ημερας εν αις επιστρεψει κυριος ο θεος ημων το ελεος αυτου εφ' ημας ου γαρ εγκαταλειψει ημας εις τελος
31 Si, ce délai écoulé, aucun secours ne nous est parvenu, alors je suivrai votre avis."	31 εαν δε διελθωσιν αυται και μη ελθη εφ' ημας βοηθεια ποιησω κατα τα ρηματα υμων
32 Puis il congédia le peuple, chacun dans ses quartiers. Les hommes s'en allèrent sur les remparts etles tours de la cité, renvoyant femmes et enfants à la maison. La ville était plongée dans une profondeconsternation.	32 και εσκορπισεν τον λαον εις την εαυτου παρεμβολην και επι τα τειχη και τους πυργους της πολεως αυτων απηλθον και τας γυναικας και τα τεκνα εις τους οικους αυτων απεστειλαν και ησαν εν ταπεινωσει πολλη εν τη πολει