Psalmi 51

Biblija Hrvatski	LXX
1 Zborovođi. Psalam. Davidov.	1 εις το τελος συνεσεως τω δαυιδ
2 Kad je prorok Natan došao k Davidu poslije njegova grijeha s Bat-Šebom.	2 εν τω ελθειν δωηκ τον ιδουμαιον και αναγγειλαι τω σαουλ και ειπειν αυτω ηλθεν δαυιδ εις τον οικον αβιμελεχ
3 Smiluj mi se, Bože, po milosrđu svome, po velikom smilovanju izbriši moje bezakonje!	3 τι εγκαυχα εν κακια ο δυνατος ανομιαν ολην την ημεραν
4 Operi me svega od moje krivice, od grijeha me mojeg očisti!	4 αδικιαν ελογισατο η γλωσσα σου ωσει ξυρον ηκονημενον εποιησας δολον
5 Bezakonje svoje priznajem, grijeh je moj svagda preda mnom.	5 ηγαπησας κακιαν υπερ αγαθωσυνην αδικιαν υπερ το λαλησαι δικαιοσυνην διαψαλμα
6 Tebi, samom tebi ja sam zgriješio i učinio što je zlo pred tobom: pravedan ćeš biti kad progovoriš, bez prijekora kada presudiš.	6 ηγαπησας παντα τα ρηματα καταποντισμου γλωσσαν δολιαν
7 Evo, grešan sam već rođen, u grijehu me zače majka moja.	7 δια τουτο ο θεος καθελει σε εις τελος εκτιλαι σε και μεταναστευσαι σε απο σκηνωματος και το ριζωμα σου εκ γης ζωντων διαψαλμα
8 Evo, ti ljubiš srce iskreno, u dubini duše učiš me mudrosti.	8 και οψονται δικαιοι και φοβηθησονται και επ' αυτον γελασονται και ερουσιν
9 Poškropi me izopom da se očistim, operi me, i bit ću bjelji od snijega!	9 ιδου ανθρωπος ος ουκ εθετο τον θεον βοηθον αυτου αλλ' επηλπισεν επι το πληθος του πλουτου αυτου και εδυναμωθη επι τη ματαιοτητι αυτου
10 Objavi mi radost i veselje, nek’ se obraduju kosti satrvene!	10 εγω δε ωσει ελαια κατακαρπος εν τω οικω του θεου ηλπισα επι το ελεος του θεου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος
11 Odvrati lice od grijeha mojih, izbriši svu moju krivicu!	11 εξομολογησομαι σοι εις τον αιωνα οτι εποιησας και υπομενω το ονομα σου οτι χρηστον εναντιον των οσιων σου
12 Čisto srce stvori mi, Bože, i duh postojan obnovi u meni!
13 Ne odbaci me od lica svojega i svoga svetog duha ne uzmi od mene!
14 Vrati mi radost svoga spasenja i učvrsti me duhom spremnim!
15 Učit ću bezakonike tvojim stazama, i grešnici tebi će se obraćati.
16 Oslobodi me od krvi prolivene, Bože, Bože spasitelju moj! Nek’ mi jezik kliče pravednosti tvojoj!
17 Otvori, Gospodine, usne moje, i usta će moja naviještati hvalu tvoju.
18 Žrtve ti se ne mile, kad bih dao paljenicu, ti je ne bi primio.
19 Žrtva Bogu duh je raskajan, srce raskajano, ponizno, Bože, nećeš prezreti.
20 U svojoj dobroti milostiv budi Sionu i opet sagradi jeruzalemske zidine!
21 Tada će ti biti mile žrtve pravedne i tad će se prinosit’ teoci na žrtveniku tvojemu.