1 Σας φανερονω δε, αδελφοι, το ευαγγελιον, το οποιον εκηρυξα προς εσας, το οποιον και παρελαβετε, εις το οποιον και ιστασθε, | 1 Now I am reminding you, brothers, of the gospel I preached to you, which you indeed received and in which you also stand. |
2 δια του οποιου και σωζεσθε, τινι τροπω σας εκηρυξα αυτο, αν φυλαττητε αυτο, εκτος εαν επιστευσατε ματαιως. | 2 Through it you are also being saved, if you hold fast to the word I preached to you, unless you believed in vain. |
3 Διοτι παρεδωκα εις εσας εν πρωτοις εκεινο, το οποιον και παρελαβον, οτι ο Χριστος απεθανε δια τας αμαρτιας ημων κατα τας γραφας, | 3 For I handed on to you as of first importance what I also received: that Christ died for our sins in accordance with the scriptures; |
4 και οτι εταφη, και οτι ανεστη την τριτην ημεραν κατα τας γραφας, | 4 that he was buried; that he was raised on the third day in accordance with the scriptures; |
5 και οτι εφανη εις τον Κηφαν, επειτα εις τους δωδεκα? | 5 that he appeared to Kephas, then to the Twelve. |
6 μετα ταυτα εφανη εις πεντακοσιους και επεκεινα αδελφους δια μιας, εκ των οποιων οι πλειοτεροι μενουσιν εως τωρα, τινες δε και εκοιμηθησαν? | 6 After that, he appeared to more than five hundred brothers at once, most of whom are still living, though some have fallen asleep. |
7 επειτα εφανη εις τον Ιακωβον, επειτα εις παντας τους αποστολους? | 7 After that he appeared to James, then to all the apostles. |
8 τελευταιον δε παντων εφανη και εις εμε ως εις εκτρωμα. | 8 Last of all, as to one born abnormally, he appeared to me. |
9 Διοτι εγω ειμαι ο ελαχιστος των αποστολων, οστις δεν ειμαι αξιος να ονομαζωμαι αποστολος, διοτι κατεδιωξα την εκκλησιαν του Θεου? | 9 For I am the least of the apostles, not fit to be called an apostle, because I persecuted the church of God. |
10 αλλα χαριτι Θεου ειμαι οτι ειμαι? και η εις εμε χαρις αυτου δεν εγεινε ματαια, αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα, πλην ουχι εγω, αλλ' η χαρις του Θεου η μετ' εμου. | 10 But by the grace of God I am what I am, and his grace to me has not been ineffective. Indeed, I have toiled harder than all of them; not I, however, but the grace of God (that is) with me. |
11 Ειτε λοιπον εγω ειτε εκεινοι, ουτω κηρυττομεν και ουτως επιστευσατε. | 11 Therefore, whether it be I or they, so we preach and so you believed. |
12 Εαν δε ο Χριστος κηρυττηται οτι ανεστη εκ νεκρων, πως τινες μεταξυ σας λεγουσιν οτι αναστασις νεκρων δεν ειναι; | 12 But if Christ is preached as raised from the dead, how can some among you say there is no resurrection of the dead? |
13 Και εαν αναστασις νεκρων δεν ηναι, ουδ' ο Χριστος ανεστη? | 13 If there is no resurrection of the dead, then neither has Christ been raised. |
14 και αν ο Χριστος δεν ανεστη, ματαιον αρα ειναι το κηρυγμα ημων, ματαια δε και η πιστις σας. | 14 And if Christ has not been raised, then empty (too) is our preaching; empty, too, your faith. |
15 Ευρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του Θεου, διοτι εμαρτυρησαμεν περι του Θεου οτι ανεστησε τον Χριστον, τον οποιον δεν ανεστησεν, εαν καθ' υποθεσιν δεν ανασταινωνται νεκροι. | 15 Then we are also false witnesses to God, because we testified against God that he raised Christ, whom he did not raise if in fact the dead are not raised. |
16 Διοτι εαν δεν ανασταινωνται νεκροι, ουδ' ο Χριστος ανεστη? | 16 For if the dead are not raised, neither has Christ been raised, |
17 αλλ' εαν ο Χριστος δεν ανεστη, ματαια η πιστις σας? ετι εισθε εν ταις αμαρτιαις υμων. | 17 and if Christ has not been raised, your faith is vain; you are still in your sins. |
18 Αρα και οι κοιμηθεντες εν Χριστω απωλεσθησαν. | 18 Then those who have fallen asleep in Christ have perished. |
19 Εαν εν ταυτη τη ζωη μονον ελπιζωμεν εις τον Χριστον, ειμεθα ελεεινοτεροι παντων των ανθρωπων. | 19 If for this life only we have hoped in Christ, we are the most pitiable people of all. |
20 Αλλα τωρα ο Χριστος ανεστη εκ νεκρων, εγεινεν απαρχη των κεκοιμημενων. | 20 But now Christ has been raised from the dead, the firstfruits of those who have fallen asleep. |
21 Διοτι επειδη ο θανατος ηλθε δι' ανθρωπου, ουτω και δι' ανθρωπου η αναστασις των νεκρων. | 21 For since death came through a human being, the resurrection of the dead came also through a human being. |
22 Επειδη καθως παντες αποθνησκουσιν εν τω Αδαμ, ουτω και παντες θελουσι ζωοποιηθη εν τω Χριστω. | 22 For just as in Adam all die, so too in Christ shall all be brought to life, |
23 Εκαστος ομως κατα την ιδιαν αυτου ταξιν? ο Χριστος ειναι η απαρχη, επειτα οσοι ειναι του Χριστου εν τη παρουσια αυτου? | 23 but each one in proper order: Christ the firstfruits; then, at his coming, those who belong to Christ; |
24 Υστερον θελει εισθαι το τελος, οταν παραδωση την βασιλειαν εις τον Θεον και Πατερα, οταν καταργηση πασαν αρχην και πασαν εξουσιαν και δυναμιν. | 24 then comes the end, when he hands over the kingdom to his God and Father, when he has destroyed every sovereignty and every authority and power. |
25 Διοτι πρεπει να βασιλευη εωσου θεση παντας τους εχθρους υπο τους ποδας αυτου. | 25 For he must reign until he has put all his enemies under his feet. |
26 Εσχατος εχθρος καταργειται ο θανατος? | 26 The last enemy to be destroyed is death, |
27 διοτι παντα υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου. Οταν δε ειπη οτι παντα ειναι υποτεταγμενα, φανερον οτι εξαιρειται ο υποταξας εις αυτον τα παντα. | 27 for "he subjected everything under his feet." But when it says that everything has been subjected, it is clear that it excludes the one who subjected everything to him. |
28 Οταν δε υποταχθωσιν εις αυτον τα παντα, τοτε και αυτος ο Υιος θελει υποταχθη εις τον υποταξαντα εις αυτον τα παντα, δια να ηναι ο Θεος τα παντα εν πασιν. | 28 When everything is subjected to him, then the Son himself will (also) be subjected to the one who subjected everything to him, so that God may be all in all. |
29 Επειδη τι θελουσι καμει οι βαπτιζομενοι υπερ των νεκρων, εαν τωοντι οι νεκροι δεν ανασταινωνται, δια τι και βαπτιζονται υπερ των νεκρων; | 29 Otherwise, what will people accomplish by having themselves baptized for the dead? If the dead are not raised at all, then why are they having themselves baptized for them? |
30 δια τι και ημεις κινδυνευομεν πασαν ωραν; | 30 Moreover, why are we endangering ourselves all the time? |
31 Καθ' ημεραν αποθνησκω, μα την εις εσας καυχησιν μου, την οποιαν εχω εν Χριστω Ιησου τω Κυριω ημων. | 31 Every day I face death; I swear it by the pride in you (brothers) that I have in Christ Jesus our Lord. |
32 Εαν κατα ανθρωπον επολεμησα με θηρια εν Εφεσω, τι το οφελος εις εμε; αν οι νεκροι δεν ανασταινωνται, ας φαγωμεν και ας πιωμεν, διοτι αυριον αποθνησκομεν. | 32 If at Ephesus I fought with beasts, so to speak, what benefit was it to me? If the dead are not raised: "Let us eat and drink, for tomorrow we die." |
33 Μη πλανασθε? Φθειρουσι τα καλα ηθη αι κακαι συναναστροφαι. | 33 Do not be led astray: "Bad company corrupts good morals." |
34 Συνελθετε εις εαυτους κατα το δικαιον και μη αμαρτανετε? διοτι τινες εχουσιν αγνωσιαν Θεου? προς εντροπην σας λεγω τουτο. | 34 Become sober as you ought and stop sinning. For some have no knowledge of God; I say this to your shame. |
35 Αλλα θελει τις ειπει? Πως ανασταινονται οι νεκροι; και με ποιον σωμα ερχονται; | 35 But someone may say, "How are the dead raised? With what kind of body will they come back?" |
36 Αφρον, εκεινο το οποιον συ σπειρεις, δεν ζωογονειται εαν δεν αποθανη? | 36 You fool! What you sow is not brought to life unless it dies. |
37 και εκεινο το οποιον σπειρεις, δεν σπειρεις το σωμα το οποιον μελλει να γεινη, αλλα γυμνον κοκκον, σιτου τυχον η τινος των λοιπων. | 37 And what you sow is not the body that is to be but a bare kernel of wheat, perhaps, or of some other kind; |
38 Ο δε Θεος διδει εις αυτο σωμα καθως ηθελησε, και εις εκαστον των σπερματων το ιδιαιτερον αυτου σωμα. | 38 but God gives it a body as he chooses, and to each of the seeds its own body. |
39 Πασα σαρξ δεν ειναι η αυτη σαρξ, αλλα αλλη μεν σαρξ των ανθρωπων, αλλη δε σαρξ των κτηνων, αλλη δε των ιχθυων και αλλη των πτηνων. | 39 Not all flesh is the same, but there is one kind for human beings, another kind of flesh for animals, another kind of flesh for birds, and another for fish. |
40 Ειναι και σωματα επουρανια και σωματα επιγεια? πλην αλλη μεν η δοξα των επουρανιων, αλλη δε η των επιγειων. | 40 There are both heavenly bodies and earthly bodies, but the brightness of the heavenly is one kind and that of the earthly another. |
41 Αλλη δοξα ειναι του ηλιου, και αλλη δοξα της σεληνης, και αλλη δοξα των αστερων? διοτι αστηρ διαφερει αστερος κατα την δοξαν. | 41 The brightness of the sun is one kind, the brightness of the moon another, and the brightness of the stars another. For star differs from star in brightness. |
42 Ουτω και η αναστασις των νεκρων. Σπειρεται εν φθορα, ανισταται εν αφθαρσια? | 42 So also is the resurrection of the dead. It is sown corruptible; it is raised incorruptible. |
43 σπειρεται εν ατιμια, ανισταται εν δοξη? σπειρεται εν ασθενεια, ανισταται εν δυναμει? | 43 It is sown dishonorable; it is raised glorious. It is sown weak; it is raised powerful. |
44 σπειρεται σωμα ζωικον, ανισταται σωμα πνευματικον. Ειναι σωμα ζωικον, και ειναι σωμα πνευματικον. | 44 It is sown a natural body; it is raised a spiritual body. If there is a natural body, there is also a spiritual one. |
45 Ουτως ειναι και γεγραμμενον? Ο πρωτος ανθρωπος Αδαμ εγεινεν εις ψυχην ζωσαν? ο εσχατος Αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν. | 45 So, too, it is written, "The first man, Adam, became a living being," the last Adam a life-giving spirit. |
46 Πλην ουχι πρωτον το πνευματικον, αλλα το ζωικον, επειτα το πνευματικον. | 46 But the spiritual was not first; rather the natural and then the spiritual. |
47 Ο πρωτος ανθρωπος ειναι εκ της γης χοικος, ο δευτερος ανθρωπος ο Κυριος εξ ουρανου. | 47 The first man was from the earth, earthly; the second man, from heaven. |
48 Οποιος ο χοικος, τοιουτοι και οι χοικοι, και οποιος ο επουρανιος, τοιουτοι και οι επουρανιοι? | 48 As was the earthly one, so also are the earthly, and as is the heavenly one, so also are the heavenly. |
49 και καθως εφορεσαμεν την εικονα του χοικου, θελομεν φορεσει και την εικονα του επουρανιου. | 49 Just as we have borne the image of the earthly one, we shall also bear the image of the heavenly one. |
50 Τουτο δε λεγω, αδελφοι, οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν Θεου δεν δυνανται να κληρονομησωσιν, ουδε η φθορα κληρονομει την αφθαρσιαν. | 50 This I declare, brothers: flesh and blood cannot inherit the kingdom of God, nor does corruption inherit incorruption. |
51 Ιδου, μυστηριον λεγω προς εσας? παντες μεν δεν θελομεν κοιμηθη, παντες ομως θελομεν μεταμορφωθη, | 51 Behold, I tell you a mystery. We shall not all fall asleep, but we will all be changed, |
52 εν μια στιγμη, εν ριπη οφθαλμου, εν τη εσχατη σαλπιγγι? διοτι θελει σαλπισει, και οι νεκροι θελουσιν αναστηθη αφθαρτοι, και ημεις θελομεν μεταμορφωθη. | 52 in an instant, in the blink of an eye, at the last trumpet. For the trumpet will sound, the dead will be raised incorruptible, and we shall be changed. |
53 Διοτι πρεπει το φθαρτον τουτο να ενδυθη αφθαρσιαν, και το θνητον τουτο να ενδυθη αθανασιαν. | 53 For that which is corruptible must clothe itself with incorruptibility, and that which is mortal must clothe itself with immortality. |
54 Οταν δε το φθαρτον τουτο ενδυθη αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυθη αθανασιαν, τοτε θελει γεινει ο λογος ο γεγραμμενος? Κατεποθη ο θανατος εν νικη. | 54 And when this which is corruptible clothes itself with incorruptibility and this which is mortal clothes itself with immortality, then the word that is written shall come about: "Death is swallowed up in victory. |
55 Που, θανατε, το κεντρον σου; που, αδη, η νικη σου; | 55 Where, O death, is your victory? Where, O death, is your sting?" |
56 το δε κεντρον του θανατου ειναι η αμαρτια, και η δυναμις της αμαρτιας ο νομος. | 56 The sting of death is sin, and the power of sin is the law. |
57 Αλλα χαρις εις τον Θεον, οστις διδει εις ημας την νικην δια του Κυριου ημων Ιησου Χριστου. | 57 But thanks be to God who gives us the victory through our Lord Jesus Christ. |
58 Ωστε, αδελφοι μου αγαπητοι, γινεσθε στερεοι, αμετακινητοι, περισσευοντες παντοτε εις το εργον του Κυριου, γινωσκοντες οτι ο κοπος σας δεν ειναι ματαιος εν Κυριω. | 58 Therefore, my beloved brothers, be firm, steadfast, always fully devoted to the work of the Lord, knowing that in the Lord your labor is not in vain. |