Lettera ai Romani - Romans 7

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Η αγνοειτε, αδελφοι, διοτι λαλω προς γινωσκοντας τον νομον, οτι ο νομος εχει κυριοτητα επι του ανθρωπου εφ' οσον χρονον ζη;	1 Know you not, brethren, (for I speak to them that know the law,) that the law hath dominion over a man, as long as it liveth?
2 Διοτι η υπανδρος γυνη ειναι δεδεμενη δια του νομου με τον ανδρα ζωντα? εαν δε αποθανη ο ανηρ, απαλλαττεται απο του νομου του ανδρος.	2 For the woman that hath an husband, whilst her husband liveth is bound to the law. But if her husband be dead, she is loosed from the law of her husband.
3 Αρα λοιπον εαν ζωντος του ανδρος συζευχθη με αλλον ανδρα, θελει εισθαι μοιχαλις? εαν ομως αποθανη ο ανηρ, ειναι ελευθερα απο του νομου, ωστε να μη ηναι μοιχαλις εαν συζευχθη με αλλον ανδρα.	3 Therefore, whilst her husband liveth, she shall be called an adulteress, if she be with another man: but if her husband be dead, she is delivered from the law of her husband; so that she is not an adulteress, if she be with another man.
4 Λοιπον, αδελφοι μου, και σεις εθανατωθητε ως προς τον νομον δια του σωματος του Χριστου, δια να συζευχθητε με αλλον, τον ανασταντα εκ νεκρων, δια να καρποφορησωμεν εις τον Θεον.	4 Therefore, my brethren, you also are become dead to the law, by the body of Christ; that you may belong to another, who is risen again from the dead, that we may bring forth fruit to God.
5 Διοτι οτε ημεθα εν τη σαρκι, τα παθη των αμαρτιων τα δια του νομου ενηργουντο εν τοις μελεσιν ημων, δια να καρποφορησωμεν εις τον θανατον?	5 For when we were in the flesh, the passions of sins, which were by the law, did work in our members, to bring forth fruit unto death.
6 τωρα ομως απηλλαχθημεν απο του νομου, αποθανοντος εκεινου, υπο του οποιου εκρατουμεθα, δια να δουλευωμεν κατα το νεον πνευμα και ουχι κατα το παλαιον γραμμα.	6 But now we are loosed from the law of death, wherein we were detained; so that we should serve in newness of spirit, and not in the oldness of the letter.
7 Τι λοιπον θελομεν ειπει; ο νομος ειναι αμαρτια; Μη γενοιτο. Αλλα την αμαρτιαν δεν εγνωρισα, ειμη δια του νομου? διοτι και την επιθυμιαν δεν ηθελον γνωρισει, εαν ο νομος δεν ελεγε? Μη επιθυμησης.	7 What shall we say, then? Is the law sin? God forbid. But I do not know sin, but by the law; for I had not known concupiscence, if the law did not say: Thou shalt not covet.
8 Αφορμην δε λαβουσα η αμαρτια δια της εντολης, εγεννησεν εν εμοι πασαν επιθυμιαν? διοτι χωρις του νομου η αμαρτια ειναι νεκρα.	8 But sin taking occasion by the commandment, wrought in me all manner of concupiscence. For without the law sin was dead.
9 Και εγω εζων ποτε χωρις νομου? αλλ' οτε ηλθεν η εντολη, ανεζησεν αμαρτια, εγω δε απεθανον?	9 And I lived some time without the law. But when the commandment came, sin revived,
10 και η εντολη, ητις εδοθη προς ζωην, αυτη ευρεθη εν εμοι προς θανατον.	10 And I died. And the commandment that was ordained to life, the same was found to be unto death to me.
11 Διοτι η αμαρτια, λαβουσα αφορμην δια της εντολης, με εξηπατησε και δι' αυτης με εθανατωσεν.	11 For sin, taking occasion by the commandment, seduced me, and by it killed me.
12 Ωστε ο μεν νομος ειναι αγιος; και η εντολη αγια και δικαια και αγαθη.	12 Wherefore the law indeed is holy, and the commandment holy, and just, and good.
13 το αγαθον λοιπον εγεινεν εις εμε θανατος; μη γενοιτο. Αλλ' η αμαρτια, δια να φανη αμαρτια, προξενουσα εις εμε θανατον δια του αγαθου, ωστε να γεινη καθ' υπερβολην αμαρτωλος αμαρτια δια της εντολης.	13 Was that then which is good, made death unto me? God forbid. But sin, that it may appear sin, by that which is good, wrought death in me; that sin, by the commandment, might become sinful above measure.
14 Διοτι εξευρομεν οτι ο νομος ειναι πνευματικος? εγω δε ειμαι σαρκικος, πεπωλημενος υπο την αμαρτιαν.	14 For we know that the law is spiritual; but I am carnal, sold under sin.
15 Διοτι εκεινο, το οποιον πραττω, δεν γνωριζω? επειδη εκεινο το οποιον θελω τουτο δεν πραττω, αλλ' εκεινο το οποιον μισω τουτο πραττω.	15 For that which I work, I understand not. For I do not that good which I will; but the evil which I hate, that I do.
16 Εαν δε εκεινο το οποιον δεν θελω τουτο πραττω, συμφωνω με τον νομον, οτι ειναι καλος.	16 If then I do that which I will not, I consent to the law, that it is good.
17 Τωρα δε δεν πραττω πλεον τουτο εγω, αλλ' η αμαρτια η κατοικουσα εν εμοι.	17 Now then it is no more I that do it, but sin that dwelleth in me.
18 Διοτι εξευρω οτι δεν κατοικει εν εμοι, τουτεστιν εν τη σαρκι μου, αγαθον? επειδη το θελειν παρεστιν εις εμε, το πραττειν ομως το καλον δεν ευρισκω?	18 For I know that there dwelleth not in me, that is to say, in my flesh, that which is good. For to will, is present with me; but to accomplish that which is good, I find not.
19 διοτι δεν πραττω το αγαθον, το οποιον θελω? αλλα το κακον, το οποιον δεν θελω, τουτο πραττω.	19 For the good which I will, I do not; but the evil which I will not, that I do.
20 Εαν δε εγω πραττω εκεινο το οποιον δεν θελω, δεν εργαζομαι αυτο πλεον εγω, αλλ' η αμαρτια η κατοικουσα εν εμοι.	20 Now if I do that which I will not, it is no more I that do it, but sin that dwelleth in me.
21 Ευρισκω λοιπον τον νομον τουτον οτι, ενω εγω θελω να πραττω το καλον, παρεστιν εις εμε το κακον?	21 I find then a law, that when I have a will to do good, evil is present with me.
22 διοτι ηδυνομαι μεν εις τον νομον του Θεου κατα τον εσωτερικον ανθρωπον,	22 For I am delighted with the law of God, according to the inward man:
23 βλεπω ομως εν τοις μελεσι μου αλλον νομον αντιμαχομενον εις τον νομον του νοος μου, και αιχμαλωτιζοντα με εις τον νομον της αμαρτιας, τον οντα εν τοις μελεσι μου.	23 But I see another law in my members, fighting against the law of my mind, and captivating me in the law of sin, that is in my members.
24 Ταλαιπωρος ανθρωπος εγω? τις θελει με ελευθερωσει απο του σωματος του θανατου τουτου;	24 Unhappy man that I am, who shall deliver me from the body of this death?
25 Ευχαριστω εις τον Θεον δια Ιησου Χριστου του Κυριου ημων. Αρα λοιπον αυτος εγω με τον νουν μεν δουλευω εις τον νομον του Θεου, με την σαρκα δε εις τον νομον της αμαρτιας.	25 The grace of God, by Jesus Christ our Lord. Therefore, I myself, with the mind serve the law of God; but with the flesh, the law of sin.