1 Ο ιδιογνωμων ζητει κατα την επιθυμιαν αυτου και εναντιονεται εις παν ο, τι ειναι ορθον. | 1 Colui che si separa cerca le sue cupidità, E schernisce ogni legge e ragione |
2 Ο αφρων δεν ηδυνεται εις την συνεσιν, αλλ' εις ο, τι φανταζεται η καρδια αυτου. | 2 Lo stolto non si diletta nella prudenza, Ma in ciò che il cuor suo si manifesti |
3 Οταν ερχηται ο ασεβης, ερχεται και η καταφρονησις? και μετα του ονειδους, η ατιμια. | 3 Quando viene un empio, viene anche lo sprezzo, E il vituperio con ignominia |
4 Οι λογοι του στοματος του ανθρωπου ειναι υδατα βαθεα? και η πηγη της σοφιας, χειμαρρος αναπηδων. | 4 Le parole della bocca dell’uomo eccellente sono acque profonde; La fonte di sapienza è un torrente che sgorga |
5 Δεν ειναι καλον να προσωποληπτη τις τον ασεβη, δια να ανατρεπη το δικαιον εν τη κρισει. | 5 Egli non è bene d’aver riguardo alla qualità dell’empio, Per far torto al giusto nel giudicio |
6 Τα χειλη του αφρονος εμβαινουσιν εις εριδας, και το στομα αυτου προσκαλει ραπισματα. | 6 Le labbra dello stolto entrano in contesa, E la sua bocca chiama le percosse. |
7 Το στομα του αφρονος ειναι ο αφανισμος αυτου, και τα χειλη αυτου παγις εις την ψυχην αυτου. | 7 La bocca dello stolto è la sua ruina, E le sue labbra sono il laccio dell’anima sua |
8 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως και καταβαινουσιν εως των ενδομυχων της κοιλιας. | 8 Le parole di chi va bisbigliando paiono lusinghevoli; Ma scendono fin nell’interiora del ventre |
9 Ο οκνηρος εις το εργον αυτου ειναι βεβαιως αδελφος του ασωτου. | 9 Chi si porta rimessamente nel suo lavoro, È fratello dell’uomo dissipatore |
10 Το ονομα του Κυριου ειναι πυργος οχυρος? ο δικαιος, καταφευγων εις αυτον, ειναι εν ασφαλεια. | 10 Il Nome del Signore è una forte torre; Il giusto vi ricorrerà, e sarà in salvo in luogo elevato |
11 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις, και φανταζεται αυτα ως υψηλον τειχος. | 11 I beni del ricco son la sua città di fortezza, E come un alto muro alla sua immaginazione |
12 Προ του αφανισμου υψονεται η καρδια του ανθρωπου? και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης. | 12 Il cuor dell’uomo s’innalza avanti la ruina; Ma l’umiltà va davanti alla gloria |
13 Το να αποκρινηται τις πριν ακουση, ειναι εις αυτον αφροσυνη και ονειδος. | 13 Chi fa risposta prima che abbia udito, Ciò gli è pazzia e vituperio |
14 Το πνευμα του ανθρωπου θελει υποστηριζει την αδυναμιαν αυτου? αλλα το κατατεθλιμμενον πνευμα τις δυναται να υποφερη; | 14 Lo spirito dell’uomo sostiene l’infermità di esso; Ma chi solleverà lo spirito afflitto? |
15 Η καρδια του φρονιμου αποκτα συνεσιν? και το ωτιον των σοφων ζητει γνωσιν. | 15 Il cuor dell’uomo intendente acquista scienza; E l’orecchio de’ savi cerca conoscimento |
16 Το δωρον του ανθρωπου ανοιγει τοπον εις αυτον, και φερει αυτον εμπροσθεν των μεγαλων. | 16 Il presente dell’uomo gli fa far largo, E lo conduce davanti a’ grandi |
17 Ο πρωτολογων εν τη κρισει αυτου φαινεται δικαιος? αλλ' ο αντιδικος αυτου ερχεται και εξελεγχει αυτον. | 17 Chi è il primo a piatir la sua causa ha ragione; Ma il suo compagno vien poi, ed esamina quello ch’egli ha detto |
18 Ο κληρος παυει τας αντιλογιας και αποφασιζει μεταξυ των δυνατων. | 18 La sorte fa cessar le liti, E fa gli spartimenti fra i potenti |
19 Αδελφος δυσαρεστηθεις υποτασσεται δυσκολωτερα παρα οχυρα πολις? αι δε διαφοραι αυτων ειναι ως μοχλοι φρουριου. | 19 Il fratello offeso è più inespugnabile che una forte città; E le contese tra fratelli son come le sbarre di un palazzo |
20 Εκ των καρπων του στοματος του ανθρωπου θελει χορτασθη η κοιλια αυτου? απο του προιοντος των χειλεων αυτου θελει εμπλησθη. | 20 Il ventre dell’uomo sarà saziato del frutto della sua bocca; Egli sarà saziato della rendita delle sue labbra |
21 Θανατος και ζωη ειναι εις την χειρα της γλωσσης? και οι αγαπωντες αυτην θελουσι φαγει τους καρπους αυτης. | 21 Morte e vita sono in poter della lingua; E chi l’ama mangerà del frutto di essa |
22 Οστις ευρηκε γυναικα, ευρηκεν αγαθον και απηλαυσε χαριν παρα Κυριου. | 22 Chi ha trovata moglie ha trovata una buona cosa, Ed ha ottenuto favor del Signore |
23 Ο πενης λαλει μετα ικεσιων? αλλ' ο πλουσιος αποκρινεται μετα σκληροτητος. | 23 Il povero parla supplichevolmente; Ma il ricco risponde duramente |
24 Ο ανθρωπος ο εχων φιλους πρεπει να φερηται φιλικως? και υπαρχει φιλος στενωτερος αδελφου. | 24 Un uomo che ha degli amici deve portarsi da amico; E vi è tale amico, che è più congiunto che un fratello |