1 Αι σοφαι γυναικες οικοδομουσι τον οικον αυτων? η δε αφρων κατασκαπτει αυτον δια των χειρων αυτης. | 1 La sagesse construit la maison, la sottise la renverse de ses propres mains. |
2 Ο περιπατων εν τη ευθυτητι αυτου φοβειται τον Κυριον? ο δε σκολιος τας οδους αυτου καταφρονει αυτον. | 2 Celui qui craint Yahvé prend le droit chemin, celui qui le méprise s’en éloigne. |
3 Εν στοματι αφρονος ειναι η ραβδος της υπερηφανιας? τα δε χειλη των σοφων θελουσι φυλαττει αυτους. | 3 Les paroles du sot le font remettre en place, les propos des sages seront leur protection. |
4 Οπου δεν ειναι βοες, η αποθηκη ειναι κενη? η δε αφθονια των γεννηματων ειναι εκ της δυναμεως του βοος. | 4 Pas de bœufs: les greniers resteront vides; les rentrées sont à la mesure de la force des bêtes. |
5 Ο αληθης μαρτυς δεν θελει ψευδεσθαι? ο δε ψευδης μαρτυς εκχεει ψευδη. | 5 Un témoin digne de foi dit la vérité, un faux témoin ment comme il respire. |
6 Ο χλευαστης ζητει σοφιαν και δεν ευρισκει? εις δε τον συνετον ειναι ευκολος η μαθησις. | 6 Le moqueur cherche la sagesse, mais en vain; l’homme réfléchi apprend vite. |
7 Υπαγε κατεναντι του αφρονος ανθρωπου και δεν θελεις ευρει χειλη συνεσεως. | 7 Écarte-toi du sot; ce n’est pas de sa bouche que tu recevras la sagesse. |
8 Η σοφια του φρονιμου ειναι να γνωριζη την οδον αυτου? η δε μωρια των αφρονων αποπλανησις. | 8 La sagesse de l’homme habile, c’est de savoir où il va; la folie des sots les égare. |
9 Οι αφρονες γελωσιν εις την ανομιαν? εν μεσω δε των ευθεων ειναι χαρις. | 9 Les sots se moquent du péché, mais Dieu favorise les hommes droits. |
10 Η καρδια του ανθρωπου γνωριζει την πικριαν της ψυχης αυτου? και ξενος δεν συμμετεχει της χαρας αυτης. | 10 Le cœur connaît ses propres chagrins, et sa joie, nul autre ne pourra la partager. |
11 Η οικια των ασεβων θελει αφανισθη? η δε σκηνη των ευθεων θελει ανθει. | 11 La maison des méchants sera détruite, mais la tente des justes ne bougera pas. |
12 Υπαρχει οδος, ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης φερουσιν εις θανατον. | 12 Tu en verras dont la route leur paraît droite, mais au bout du chemin c’est la mort. |
13 Ετι και εις τον γελωτα πονει η καρδια? και το τελος της χαρας ειναι λυπη. | 13 Même au milieu du rire le cœur a ses peines, la joie se termine en chagrin. |
14 Ο διεφθαρμενος την καρδιαν θελει εμπλησθη απο των οδων αυτου? ο δε αγαθος ανθρωπος αφ' εαυτου. | 14 Le dévoyé va se repaître de sa conduite, et de même l’homme de bien. |
15 Ο απλους πιστευει εις παντα λογον? ο δε φρονιμος προσεχει εις τα βηματα αυτου. | 15 Le naïf croit tout ce qu’on dit, mais le prudent regarde où il met les pieds. |
16 Ο σοφος φοβειται και φευγει απο του κακου? αλλ' ο αφρων προχωρει και θρασυνεται. | 16 Le sage craint le mal et s’en détourne, le sot va de l’avant sans s’inquiéter. |
17 Ο οξυθυμος πραττει αστοχαστως? και ο κακοβουλος ανθρωπος ειναι μισητος. | 17 Le coléreux fait des bêtises, l’homme réfléchi supporte. |
18 Οι αφρονες κληρονομουσι μωριαν? οι δε φρονιμοι στεφανουνται συνεσιν. | 18 Les naïfs n’acquièrent que la sottise, les habiles pourront être fiers de leur savoir. |
19 Οι κακοι υποκλινουσιν εμπροσθεν των αγαθων, και οι ασεβεις εις τας πυλας των δικαιων. | 19 Les méchants s’inclineront devant les bons, les pécheurs attendront devant la porte du juste. |
20 Ο πτωχος μισειται και υπο του πλησιον αυτου? του δε πλουσιου οι φιλοι πολλοι. | 20 Même à son compagnon le pauvre est insupportable, tandis que le riche a de nombreux amis. |
21 Ο καταφρονων τον πλησιον αυτου αμαρτανει? ο δε ελεων τους πτωχους ειναι μακαριος. | 21 Qui méprise son prochain commet un péché; heureux celui qui a pitié des malheureux. |
22 Δεν πλανωνται οι βουλευομενοι κακον; ελεος ομως και αληθεια θελει εισθαι εις τους βουλευομενους αγαθον. | 22 Ne font-ils pas fausse route ceux qui complotent le mal? La bonté et la fidélité n’accompagnent-elles pas celui qui cherche le bien? |
23 Εν παντι κοπω υπαρχει κερδος? η δε φλυαρια των χειλεων φερει μονον εις ενδειαν. | 23 Toute peine a son profit, mais ce qui reste en paroles conduit au dénuement. |
24 Τα πλουτη των σοφων ειναι στεφανος εις αυτους? των δε αφρονων η υπεροχη μωρια. | 24 La richesse vient couronner les sages, mais le sot n’aura d’autre parure que sa bêtise. |
25 Ο αληθης μαρτυς ελευθερονει ψυχας? ο δε δολιος εκχεει ψευδη. | 25 Un témoin véridique sauve des vies, le rusé profère des mensonges. |
26 Εν τω φοβω του Κυριου ειναι ελπις ισχυρα? και εις τα τεκνα αυτου θελει υπαρχει καταφυγιον. | 26 Qui a la crainte de Yahvé possède un ferme appui, ses enfants pourront compter sur lui. |
27 Ο φοβος του Κυριου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου. | 27 La crainte de Yahvé est source de vie, elle fait échapper aux pièges de la mort. |
28 Εν τω πληθει του λαου ειναι η δοξα του βασιλεως? εν δε τη ελλειψει του λαου ο αφανισμος του ηγεμονευοντος. | 28 Un peuple nombreux fait la gloire de son roi; si les sujets manquent, c’est la ruine du souverain. |
29 Ο μακροθυμος εχει μεγαλην φρονησιν? ο δε οξυθυμος ανεγειρει την αφροσυνην αυτου. | 29 Qui est lent à la colère fait preuve de bon sens, celui qui ne se domine pas étale sa folie. |
30 Η υγιαινουσα καρδια ειναι ζωη της σαρκος? ο δε φθονος σαπρια των οστεων. | 30 La paix du cœur favorise la santé, mais la jalousie ronge les os. |
31 Ο καταθλιβων τον πενητα ονειδιζει τον Ποιητην αυτου? ο δε τιμων αυτον ελεει τον πτωχον. | 31 Qui écrase le pauvre insulte son Créateur, qui a pitié des indigents lui rend hommage. |
32 Ο ασεβης εκτινασσεται εν τη ασεβεια αυτου? ο δε δικαιος και εν τω θανατω αυτου εχει ελπιδα. | 32 Le méchant est renversé par sa propre malice, mais jusque dans la mort le juste est assuré. |
33 Εν τη καρδια του συνετου επαναπαυεται σοφια? εν μεσω δε των αφρονων φανερουται. | 33 La sagesse habite au cœur des hommes de bon sens, la sottise se trouve parmi les insensés. |
34 Η δικαιοσυνη υψονει εθνος? η δε αμαρτια ειναι ονειδος λαων. | 34 Une nation grandit par la justice; le péché fait la honte des peuples. |
35 Ευνοια του βασιλεως ειναι προς φρονιμον δουλον? θυμος δε αυτου προς τον προξενουντα αισχυνην. | 35 Le serviteur avisé sera apprécié du roi, l’incapable aura droit à sa colère. |