1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπεν? | 1 فاجاب ايوب وقال |
2 Ειθε να εζυγιζετο τωοντι η λυπη μου, και η συμφορα μου να ετιθετο ολη ομου εν τη πλαστιγγι. | 2 ليت كربي وزن ومصيبتي رفعت في الموازين جميعها. |
3 Επειδη τωρα ηθελεν εισθαι βαρυτερα υπερ την αμμον της θαλασσης? δια τουτο οι λογοι μου καταπινονται. | 3 لانها الآن اثقل من رمل البحر. من اجل ذلك لغا كلامي. |
4 Διοτι τα βελη του Παντοδυναμου ειναι εντος μου, των οποιων το φαρμακιον εκπινει το πνευμα μου? οι τρομοι του Θεου παραταττονται εναντιον μου. | 4 لان سهام القدير فيّ وحمتها شاربة روحي. اهوال الله مصطفة ضدي. |
5 Ογκαται ο αγριος ονος παρα τη χλοη; η μυκαται ο βους παρα τη φατνη αυτου; | 5 هل ينهق الفراء على العشب او يخور الثور على علفه. |
6 Τρωγεται το ανοστον χωρις αλατος; η υπαρχει γευσις εν τω λευκωματι του ωου; | 6 هل يؤكل المسيخ بلا ملح او يوجد طعم في مرق البقلة. |
7 Τα πραγματα, τα οποια η ψυχη μου απεστρεφετο να εγγιση, εγειναν ως το αηδες φαγητον μου. | 7 ما عافت نفسي ان تمسّها هذه صارت مثل خبزي الكريه |
8 Ειθε να απελαμβανον την αιτησιν μου, και να μοι εδιδεν ο Θεος την Επιθυμιαν μου. | 8 يا ليت طلبتي تاتي ويعطيني الله رجائي. |
9 Και να ηθελεν ευδοκησει ο Θεος να με αφανιση? να απολυση την χειρα αυτου και να με κοψη. | 9 ان يرضى الله بان يسحقني ويطلق يده فيقطعني. |
10 Και θελει εισθαι ετι η παρηγορια μου, οτι, και αν καταναλωθω εν τη θλιψει και αυτος δεν με λυπηθη, εγω δεν εκρυψα τους λογους του Αγιου. | 10 فلا تزال تعزيتي وابتهاجي في عذاب لا يشفق اني لم اجحد كلام القدوس. |
11 Ποια η δυναμις μου, ωστε να εγκαρτερω; και ποιον το τελος μου, ωστε να υποφερη η ψυχη μου; | 11 ما هي قوتي حتى انتظر وما هي نهايتي حتى اصبّر نفسي. |
12 Μηπως η δυναμις μου ειναι δυναμις λιθων; η η σαρξ μου χαλκος; | 12 هل قوتي قوة الحجارة. هل لحمي نحاس. |
13 Μηπως δεν εξελιπεν εν εμοι η βοηθεια μου και απεμακρυνθη απ' εμου η σωτηρια; | 13 ألا انه ليست فيّ معونتي والمساعدة مطرودة عني |
14 Εις τον τεθλιμμενον ελεος πρεπει παρα του φιλου αυτου? αλλ' αυτος εγκατελιπε τον φοβον του Παντοδυναμου. | 14 حق المحزون معروف من صاحبه وان ترك خشية القدير. |
15 Οι αδελφοι μου εφερθησαν απατηλως ως χειμαρρος, ως ρευμα χειμαρρων παρηλθον? | 15 اما اخواني فقد غدروا مثل الغدير. مثل ساقية الوديان يعبرون. |
16 οιτινες θολονονται εκ του παγου, εις τους οποιους διαλυεται η χιων? | 16 التي هي عكرة من البرد ويختفي فيها الجليد. |
17 οταν θερμανθωσιν, εκλειπουσιν? οταν γεινη θερμοτης, εξαλειφονται απο του τοπου αυτων. | 17 اذا جرت انقطعت. اذا حميت جفت من مكانها. |
18 Τα ιχνη της πορειας αυτων συστρεφονται? καταντωσιν εις το μηδεν και χανονται? | 18 يعرّج السّفر عن طريقهم يدخلون التيه فيهلكون. |
19 τα πληθη της Θαιμα εθεωρουν, οι συνοδοιποροι της Σεβα περιεμενον αυτους? | 19 نظرت قوافل تيماء. سيارة سبأ رجوها. |
20 Εψευσθησαν της ελπιδος αυτων? ηλθον εκει και ενετραπησαν. | 20 خزوا في ما كانوا مطمئنين. جاءوا اليها فخجلوا. |
21 Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι? ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε. | 21 فالآن قد صرتم مثلها. رايتم ضربة ففزعتم. |
22 Μηπως εγω ειπα, Φερετε προς εμε; η, Δοτε δωρον εις εμε απο της περιουσιας υμων; | 22 هل قلت اعطوني شيئا او من مالكم ارشوا من اجلي. |
23 η, Ελευθερωσατε με εκ της χειρος του εχθρου; η, Λυτρωσατε με εκ της χειρος των ισχυρων; | 23 او نجوني من يد الخصم او من يد العتاة افدوني. |
24 Διδαξατε με, και εγω θελω σιωπησει? και δειξατε μοι κατα τι εσφαλα. | 24 علموني فانا اسكت. وفهموني في اي شيء ضللت. |
25 Ποσον ισχυροι ειναι οι ορθοι λογοι? αλλ' ο ελεγχος σας, τι αποδεικνυει; | 25 ما اشد الكلام المستقيم واما التوبيخ منكم فعلى ماذا يبرهن. |
26 Φανταζεσθε να ελεγξητε λογους, ενω αι ομιλιαι του απηλπισμενου ειναι ως ανεμος; | 26 هل تحسبون ان توبخوا كلمات. وكلام اليائس للريح. |
27 Τωοντι, σεις επιπιπτετε επι τον ορφανον, και σκαπτετε λακκον εις τον φιλον σας. | 27 بل تلقون على اليتيم وتحفرون حفرة لصاحبكم. |
28 Τωρα λοιπον ευαρεστηθητε να εμβλεψητε εις εμε, διοτι εμπροσθεν υμων κειται αν εγω ψευδωμαι. | 28 والآن تفرسوا فيّ. فاني على وجوهكم لا اكذب. |
29 Επιστρεψατε, παρακαλω? ας μη γεινη αδικια? ναι, επιστρεψατε παλιν? η δικαιοσυνη μου ειναι εν τουτω. | 29 ارجعوا. لا يكوننّ ظلم. ارجعوا ايضا. فيه حقي. |
30 Υπαρχει αδικια εν τη γλωσση μου; δεν δυναται ο ουρανισκος μου να διακρινη τα διεφθαρμενα; | 30 هل في لساني ظلم ام حنكي لا يميّز فسادا |