ΙΩΒ - Giobbe - Job 6

GREEK BIBLE	BIBBIA CEI 1974
1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπεν?	1 Allora Giobbe rispose:
2 Ειθε να εζυγιζετο τωοντι η λυπη μου, και η συμφορα μου να ετιθετο ολη ομου εν τη πλαστιγγι.	2 Se ben si pesasse il mio cruccio e sulla stessa bilancia si ponesse la mia sventura...
3 Επειδη τωρα ηθελεν εισθαι βαρυτερα υπερ την αμμον της θαλασσης? δια τουτο οι λογοι μου καταπινονται.	3 certo sarebbe più pesante della sabbia del mare! Per questo temerarie sono state le mie parole,
4 Διοτι τα βελη του Παντοδυναμου ειναι εντος μου, των οποιων το φαρμακιον εκπινει το πνευμα μου? οι τρομοι του Θεου παραταττονται εναντιον μου.	4 perché le saette dell'Onnipotente mi stanno infitte, sì che il mio spirito ne beve il veleno e terrori immani mi si schierano contro!
5 Ογκαται ο αγριος ονος παρα τη χλοη; η μυκαται ο βους παρα τη φατνη αυτου;	5 Raglia forse il somaro con l'erba davanti o muggisce il bue sopra il suo foraggio?
6 Τρωγεται το ανοστον χωρις αλατος; η υπαρχει γευσις εν τω λευκωματι του ωου;	6 Si mangia forse un cibo insipido, senza sale? O che gusto c'è nell'acqua di malva?
7 Τα πραγματα, τα οποια η ψυχη μου απεστρεφετο να εγγιση, εγειναν ως το αηδες φαγητον μου.	7 Ciò che io ricusavo di toccare questo è il ributtante mio cibo!
8 Ειθε να απελαμβανον την αιτησιν μου, και να μοι εδιδεν ο Θεος την Επιθυμιαν μου.	8 Oh, mi accadesse quello che invoco, e Dio mi concedesse quello che spero!
9 Και να ηθελεν ευδοκησει ο Θεος να με αφανιση? να απολυση την χειρα αυτου και να με κοψη.	9 Volesse Dio schiacciarmi, stendere la mano e sopprimermi!
10 Και θελει εισθαι ετι η παρηγορια μου, οτι, και αν καταναλωθω εν τη θλιψει και αυτος δεν με λυπηθη, εγω δεν εκρυψα τους λογους του Αγιου.	10 Ciò sarebbe per me un qualche conforto e gioirei, pur nell'angoscia senza pietà, per non aver rinnegato i decreti del Santo.
11 Ποια η δυναμις μου, ωστε να εγκαρτερω; και ποιον το τελος μου, ωστε να υποφερη η ψυχη μου;	11 Qual la mia forza, perché io possa durare, o qual la mia fine, perché prolunghi la vita?
12 Μηπως η δυναμις μου ειναι δυναμις λιθων; η η σαρξ μου χαλκος;	12 La mia forza è forza di macigni? La mia carne è forse di bronzo?
13 Μηπως δεν εξελιπεν εν εμοι η βοηθεια μου και απεμακρυνθη απ' εμου η σωτηρια;	13 Non v'è proprio aiuto per me? Ogni soccorso mi è precluso?
14 Εις τον τεθλιμμενον ελεος πρεπει παρα του φιλου αυτου? αλλ' αυτος εγκατελιπε τον φοβον του Παντοδυναμου.	14 A chi è sfinito è dovuta pietà dagli amici, anche se ha abbandonato il timore di Dio.
15 Οι αδελφοι μου εφερθησαν απατηλως ως χειμαρρος, ως ρευμα χειμαρρων παρηλθον?	15 I miei fratelli mi hanno deluso come un torrente, sono dileguati come i torrenti delle valli,
16 οιτινες θολονονται εκ του παγου, εις τους οποιους διαλυεται η χιων?	16 i quali sono torbidi per lo sgelo, si gonfiano allo sciogliersi della neve,
17 οταν θερμανθωσιν, εκλειπουσιν? οταν γεινη θερμοτης, εξαλειφονται απο του τοπου αυτων.	17 ma al tempo della siccità svaniscono e all'arsura scompaiono dai loro letti.
18 Τα ιχνη της πορειας αυτων συστρεφονται? καταντωσιν εις το μηδεν και χανονται?	18 Deviano dalle loro piste le carovane, avanzano nel deserto e vi si perdono;
19 τα πληθη της Θαιμα εθεωρουν, οι συνοδοιποροι της Σεβα περιεμενον αυτους?	19 le carovane di Tema guardano là, i viandanti di Saba sperano in essi:
20 Εψευσθησαν της ελπιδος αυτων? ηλθον εκει και ενετραπησαν.	20 ma rimangono delusi d'avere sperato, giunti fin là, ne restano confusi.
21 Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι? ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε.	21 Così ora voi siete per me: vedete che faccio orrore e vi prende paura.
22 Μηπως εγω ειπα, Φερετε προς εμε; η, Δοτε δωρον εις εμε απο της περιουσιας υμων;	22 Vi ho detto forse: "Datemi qualcosa" o "dei vostri beni fatemi un regalo"
23 η, Ελευθερωσατε με εκ της χειρος του εχθρου; η, Λυτρωσατε με εκ της χειρος των ισχυρων;	23 o "liberatemi dalle mani di un nemico" o "dalle mani dei violenti riscattatemi"?
24 Διδαξατε με, και εγω θελω σιωπησει? και δειξατε μοι κατα τι εσφαλα.	24 Istruitemi e allora io tacerò, fatemi conoscere in che cosa ho sbagliato.
25 Ποσον ισχυροι ειναι οι ορθοι λογοι? αλλ' ο ελεγχος σας, τι αποδεικνυει;	25 Che hanno di offensivo le giuste parole? Ma che cosa dimostra la prova che viene da voi?
26 Φανταζεσθε να ελεγξητε λογους, ενω αι ομιλιαι του απηλπισμενου ειναι ως ανεμος;	26 Forse voi pensate a confutare parole, e come sparsi al vento stimate i detti di un disperato!
27 Τωοντι, σεις επιπιπτετε επι τον ορφανον, και σκαπτετε λακκον εις τον φιλον σας.	27 Anche sull'orfano gettereste la sorte e a un vostro amico scavereste la fossa.
28 Τωρα λοιπον ευαρεστηθητε να εμβλεψητε εις εμε, διοτι εμπροσθεν υμων κειται αν εγω ψευδωμαι.	28 Ma ora degnatevi di volgervi verso di me: davanti a voi non mentirò.
29 Επιστρεψατε, παρακαλω? ας μη γεινη αδικια? ναι, επιστρεψατε παλιν? η δικαιοσυνη μου ειναι εν τουτω.	29 Su, ricredetevi: non siate ingiusti! Ricredetevi; la mia giustizia è ancora qui!
30 Υπαρχει αδικια εν τη γλωσση μου; δεν δυναται ο ουρανισκος μου να διακρινη τα διεφθαρμενα;	30 C'è forse iniquità sulla mia lingua o il mio palato non distingue più le sventure?