Psalms 22

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 Unto the end, for the morning protection, a psalm for David.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αγελεθ Σαχαρ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Θεε μου, Θεε μου, δια τι με εγκατελιπες; δια τι ιστασαι μακραν απο της σωτηριας μου και απο των λογων των στεναγμων μου;
2 O God my God, look upon me: why hast thou forsaken me? Far from my salvation are the words of my sins.	2 Θεε μου, κραζω την ημεραν, και δεν αποκρινεσαι? και την νυκτα, και δεν σιωπω.
3 O my God, I shall cry by day, and thou wilt not hear: and by night, and it shall not be reputed as folly in me.	3 Συ δε ο Αγιος κατοικεις μεταξυ των επαινων του Ισραηλ.
4 But thou dwellest in the holy place, the praise of Israel.	4 Επι σε ηλπισαν οι πατερες ημων? ηλπισαν, και ηλευθερωσας αυτους.
5 In thee have our fathers hoped: they have hoped, and thou hast delivered them.	5 Προς σε εκραξαν και εσωθησαν? επι σε ηλπισαν και δεν κατησχυνθησαν.
6 They cried to thee, and they were saved: they trusted in thee, and were not confounded.	6 Εγω δε ειμαι σκωληξ και ουχι ανθρωπος? ονειδος ανθρωπων και εξουθενημα του λαου.
7 But I am a worm, and no man: the reproach of men, and the outcast of the people.	7 Με εμυκτηρισαν παντες οι βλεποντες με? ανοιγουσι τα χειλη, κινουσι την κεφαλην, λεγοντες,
8 All they that saw me have laughed me to scorn: they have spoken with the lips, and wagged the head.	8 Ηλπισεν επι τον Κυριον? ας ελευθερωση αυτον? ας σωση αυτον, επειδη θελει αυτον.
9 He hoped in the Lord, let him deliver him: let him save him, seeing he delighteth in him.	9 Αλλα συ εισαι ο εκσπασας με εκ της κοιλιας? η ελπις μου απο των μαστων της μητρος μου.
10 For thou art he that hast drawn me out of the womb: my hope from the breasts of my mother.	10 Επι σε ερριφθην εκ μητρας? εκ κοιλιας της μητρος μου συ εισαι ο Θεος μου.
11 I was cast upon thee from the womb. From my mother's womb thou art my God,	11 Μη απομακρυνθης απ' εμου? διοτι η θλιψις ειναι πλησιον? διοτι ουδεις ο βοηθων.
12 depart not from me. For tribulation is very near: for there is none to help me.	12 Ταυροι πολλοι με περιεκυκλωσαν? ταυροι δυνατοι εκ Βασαν με περιεστοιχισαν.
13 Many calves have surrounded me: fat bulls have besieged me.	13 Ηνοιξαν επ' εμε το στομα αυτων, ως λεων αρπαζων και βρυχομενος.
14 They have opened their mouths against me, as a lion ravening and roaring.	14 Εξεχυθην ως υδωρ, και εξηρθρωθησαν παντα τα οστα μου? η καρδια μου εγεινεν ως κηριον, κατατηκεται εν μεσω των εντοσθιων μου.
15 I am poured out like water; and all my bones are scattered. My heart is become like wax melting in the midst of my bowels.	15 Η δυναμις μου εξηρανθη ως οστρακον, και η γλωσσα μου εκολληθη εις τον λαρυγγα μου? και συ με κατεβιβασας εις το χωμα του θανατου.
16 My strength is dried up like a potsherd, and my tongue hath cleaved to my jaws: and thou hast brought me down into the dust of death.	16 Διοτι κυνες με περιεκυκλωσαν? συναξις πονηρευομενων με περιεκλεισεν? ετρυπησαν τας χειρας μου και τους ποδας μου?
17 For many dogs have encompassed me: the council of the malignant hath besieged me. They have dug my hands and feet.	17 Δυναμαι να αριθμησω παντα τα οστα μου? ουτοι με ενατενιζουσι και με παρατηρουσι.
18 They have numbered all my bones. And they have looked and stared upon me.	18 Διεμερισθησαν τα ιματια μου εις εαυτους? και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον.
19 They parted my garments amongst them; and upon my vesture they cast lots.	19 Αλλα συ, Κυριε, μη απομακρυνθης? συ, η δυναμις μου, σπευσον εις βοηθειαν μου.
20 But thou, O Lord, remove not thy help to a distance from me; look towards my defence.	20 Ελευθερωσον απο ρομφαιας την ψυχην μου την μεμονωμενην μου απο δυναμεως κυνος.
21 Deliver, O God, my soul from the sword: my only one from the hand of the dog.	21 Σωσον με εκ στοματος λεοντος και εισακουσον μου, ελευθερονων με απο κερατων μονοκερωτων.
22 Save me from the lion's mouth; and my lowness from the horns of the unicorns.	22 Θελω διηγεισθαι το ονομα σου προς τους αδελφους μου? εν μεσω συναξεως θελω σε επαινει.
23 I will declare thy name to my brethren: in the midst of the church will I praise thee.	23 Οι φοβουμενοι τον Κυριον, αινειτε αυτον? απαν το σπερμα Ιακωβ, δοξασατε αυτον? και φοβηθητε αυτον, απαν το σπερμα Ισραηλ.
24 Ye that fear the Lord, praise him: all ye the seed of Jacob, glorify him.	24 Διοτι δεν εξουθενωσε και δεν απεστραφη την θλιψιν του τεθλιμμενου, και δεν εκρυψε το προσωπον αυτου απ' αυτου? και οτε εβοησε προς αυτον, εισηκουσεν.
25 Let all the seed of Israel fear him: because he hath not slighted nor despised the supplication of the poor man. Neither hath he turned away his face from me: and when I cried to him he heard me.	25 Απο σου θελει αρχιζει η αινεσις μου εν εκκλησια μεγαλη? θελω αποδωσει τας ευχας μου ενωπιον των φοβουμενων αυτον.
26 With thee is my praise in a great church: I will pay my vows in the sight of them that fear him.	26 Οι τεθλιμμενοι θελουσι φαγει και θελουσι χορτασθη? θελουσιν αινεσει τον Κυριον οι εκζητουντες αυτον? η καρδια σας θελει ζη εις τον αιωνα.
27 The poor shall eat and shall be filled: and they shall praise the Lord that seek him: their hearts shall live for ever and ever.	27 Θελουσιν ενθυμηθη και επιστραφη προς τον Κυριον παντα τα περατα της γης? και θελουσι προσκυνησει ενωπιον σου πασαι αι φυλαι των εθνων.
28 All the ends of the earth shall remember, and shall be converted to the Lord: And all the kindreds of the Gentiles shall adore in his sight.	28 Διοτι του Κυριου ειναι η βασιλεια, και αυτος εξουσιαζει τα εθνη.
29 For the kingdom is the Lord's; and he shall have dominion over the nations.	29 Θελουσι φαγει και θελουσι προσκυνησει παντες οι παχεις της γης? ενωπιον αυτου θελουσι κλινει παντες οι καταβαινοντες εις το χωμα? και ουδεις την ζωην αυτου θελει δυνηθη να φυλαξη.
30 All the fat ones of the earth have eaten and have adored: all they that go down to the earth shall fall before him.	30 Οι μεταγενεστεροι θελουσι δουλευσει αυτον? θελουσιν αναγραφη εις τον Κυριον ως γενεα αυτου.
31 And to him my soul shall live: and my seed shall serve him.	31 Θελουσιν ελθει και αναγγειλει την δικαιοσυνην αυτου, προς λαον, οστις μελλει να γεννηθη? διοτι αυτος εκαμε τουτο.
32 There shall be declared to the Lord a generation to come: and the heavens shall shew forth his justice to a people that shall be born, which the Lord hath made.