Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Proverbi 21


font
DIODATINOVA VULGATA
1 Il cuor del re è nella mano del Signore come ruscelli di acque; Egli lo piega a tutto ciò che gli piace1 Sicut rivi aquarum cor regis in manu Domini:
quocumque voluerit, inclinabit illud.
2 Tutte le vie dell’uomo gli paiono diritte; Ma il Signore pesa i cuori2 Omnis via viri recta sibi videtur;
appendit autem corda Dominus.
3 Far giustizia e giudicio È cosa più gradita dal Signore, che sacrificio3 Facere misericordiam et iudicium
magis placet Domino quam victimae.
4 Gli occhi altieri, e il cuor gonfio, Che son la lampana degli empi, son peccato4 Exaltatio oculorum et dilatatio cordis,
lucerna impiorum: peccatum.
5 I pensieri dell’uomo diligente producono di certo abbondanza; Ma l’uomo disavveduto cade senza fallo in necessità5 Cogitationes sollertis semper in abundantiam;
omnis autem festinus semper in egestate est.
6 Il far tesori con lingua di falsità è una cosa vana, Sospinta in qua ed in là; e si appartiene a quelli che cercan la morte6 Qui congregat thesauros lingua mendacii,
vento impingetur ad laqueos mortis.
7 Il predar degli empi li trarrà in giù; Perciocchè hanno rifiutato di far ciò che è diritto7 Violentia impiorum detrahet eos,
quia noluerunt facere iudicium.
8 La via stravolta dell’uomo è anche strana; Ma l’opera di chi è puro è diritta8 Perversa via viri aliena est;
qui autem mundus est, rectum opus eius.
9 Meglio è abitare sopra un canto di un tetto, Che con una moglie rissosa in casa comune9 Melius est sedere in angulo domatis
quam cum muliere litigiosa et in domo communi.
10 L’anima dell’empio desidera il male; Il suo amico stesso non trova pietà appo lui10 Anima impii desiderat malum;
non miserebitur proximo suo.
11 Quando lo schernitore è gastigato, il semplice ne diventa savio; E quando si ammonisce il savio, egli apprende scienza11 Multato derisore sapientior erit parvulus;
et, si instruatur sapiens, sumet scientiam.
12 Il giusto considera la casa dell’empio; Ella trabocca l’empio nel male12 Excogitat Iustus de domo impii,
ut praecipitet impios in malum.
13 Chi tura l’orecchio, per non udire il grido del misero, Griderà anch’egli, e non sarà esaudito13 Qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis,
et ipse clamabit, et non exaudietur.
14 Il presente dato di nascosto acqueta l’ira; E il dono porto nel seno acqueta il forte cruccio14 Munus absconditum exstinguit iras,
et donum in sinu indignationem maximam.
15 Il far ciò che è diritto è letizia al giusto; Ma è uno spavento agli operatori d’iniquità15 Gaudium iusto est facere iudicium,
et ruina operantibus iniquitatem.
16 L’uomo che devia dal cammino del buon senno Riposerà in compagnia de’ morti16 Vir, qui erraverit a via prudentiae,
in coetu umbrarum commorabitur.
17 L’uomo che ama godere sarà bisognoso; Chi ama il vino e l’olio non arricchirà17 Qui diligit convivia, in egestate erit;
qui amat vinum et pinguia, non ditabitur.
18 L’empio sarà per riscatto del giusto; E il disleale sarà in iscambio degli uomini diritti18 Redemptio pro iusto impius,
et pro rectis iniquus.
19 Meglio è abitare in terra deserta, Che con una moglie rissosa e stizzosa19 Melius est habitare in terra deserta
quam cum muliere rixosa et iracunda.
20 Nell’abitacolo del savio vi è un tesoro di cose rare, e d’olii preziosi; Ma l’uomo stolto dissipa tutto ciò20 Thesaurus desiderabilis et pinguis in habitaculo sapientis,
et imprudens homo dissipabit illum.
21 Chi va dietro a giustizia e benignità Troverà vita, giustizia, e gloria21 Qui sequitur iustitiam et misericordiam,
inveniet vitam et iustitiam et gloriam.
22 Il savio sale nella città de’ valenti, Ed abbatte la forza di essa22 Civitatem fortium ascendit sapiens
et destruit robur fiduciae eius.
23 Chi guarda la sua bocca e la sua lingua Guarda l’anima sua d’afflizioni23 Qui custodit os suum et linguam suam,
custodit ab angustiis animam suam.
24 Il nome del superbo presuntuoso è: schernitore; Egli fa ogni cosa con furor di superbia24 Superbus et arrogans vocatur derisor,
qui operatur in ira superbiae.
25 Il desiderio del pigro l’uccide; Perciocchè le sue mani rifiutano di lavorare.25 Desideria occidunt pigrum;
noluerunt enim quidquam manus eius operari:
26 L’uomo dato a cupidigia appetisce tuttodì; Ma il giusto dona, e non risparmia26 tota die concupiscit et desiderat;
qui autem iustus est, tribuet et non parcit.
27 Il sacrificio degli empi è cosa abbominevole; Quanto più se l’offeriscono con scelleratezza!27 Hostiae impiorum abominabiles,
eo magis quia offeruntur ex scelere.
28 Il testimonio mendace perirà; Ma l’uomo che ascolta parlerà in perpetuo28 Testis mendax peribit;
vir oboediens loquetur in victoriam.
29 L’uomo empio si rende sfacciato; Ma l’uomo diritto addirizza le sue vie29 Vir impius obfirmat vultum suum;
qui autem rectus est, corrigit viam suam.
30 Non vi è sapienza, nè prudenza, Nè consiglio, incontro al Signore.30 Non est sapientia, non est prudentia,
non est consilium contra Dominum.
31 Il cavallo è apparecchiato per lo giorno della battaglia; Ma il salvare appartiene al Signore31 Equus paratur ad diem belli,
Dominus autem salutem tribuit.