SCRUTATIO

Samedi, 21 Juin 2025 - San Luigi Gonzaga ( Letture di oggi)

Eclesiástico/Ben Sirá 24


font
BIBLIANOVA VULGATA
1 La sabiduría hace su propio elogio,
en medio de su pueblo, se gloría.
1 Laus sapientiae.
Sapientia laudabit animam suam et in Deo honorabitur
et in medio populi sui gloriabitur
2 En la asamblea del Altísimo abre su boca,
delante de su poder se gloría.
2 et in ecclesia Altissimi aperiet os suum
et in conspectu virtutis illius gloriabitur
3 «Yo salí de la boca del Altísimo,
y cubrí como niebla la tierra.
3 et in medio populi sui exaltabitur
et in plenitudine sancta admirabitur
4 Yo levanté mi tienda en las alturas,
y mi trono era una columna de nube.
4 et in multitudine electorum habebit laudem
et inter benedictos benedicetur dicens:
5 Sola recorrí la redondez del cielo,
y por la hondura de los abismos paseé.
5 “ Ego ex ore Altissimi prodivi,
primogenita ante omnem creaturam.
6 Las ondas del mar, la tierra entera,
todo pueblo y nación era mi dominio.
6 Ego feci in caelis, ut oriretur lumen indeficiens,
et sicut nebula texi omnem terram.
7 Entre todas estas cosas buscaba reposo,
una heredad en que instalarme.
7 Ego in altissimis habitavi,
et thronus meus in columna nubis.
8 Entonces me dio orden el creador del universo,
el que me creó dio reposo a mi tienda,
y me dijo: “Pon tu tienda en Jacob,
entra en la heredad de Israel.”
8 Gyrum caeli circuivi sola
et in profundum abyssi ambulavi,
9 Antes de los siglos, desde el principio, me creó,
y por los siglos subsistiré.
9 in fluctibus maris et in omni terra steti
10 En la Tienda Santa, en su presencia, he ejercido el
ministerio,
así en Sión me he afirmado,
10 et in omni populo et in omni gente primatum habui
11 en la ciudad amada me ha hecho él reposar ,
y en Jerusalén se halla mi poder.
11 et omnium excellentium et humilium corda virtute calcavi.
In his omnibus requiem quaesivi:
cuius in hereditate morabor?
12 He arraigado en un pueblo glorioso,
en la porción del Señor, en su heredad.
12 Tunc praecepit et dixit mihi Creator omnium,
et, qui creavit me, quietem dedit tabernaculo meo
13 Como cedro me he elevado en el Líbano,
como ciprés en el monte del Hermón.
13 et dixit mihi: “In Iacob inhabita et in Israel hereditare
et in electis meis mitte radices”.
14 Como palmera me he elevado en Engadí,
como plantel de rosas en Jericó,
como gallardo olivo en la llanura,
como plátano me he elevado.
14 Ab initio ante saecula creata sum
et usque ad futurum saeculum non desinam.
15 Cual cinamomo y aspálato aromático he dado fragancia,
cual mirra exquisita he dado buen olor,
como gálbano y ónice y estacte,
como nube de incienso en la Tienda.
15 Et in tabernaculo sancto coram ipso ministravi,
et sic in Sion firmata sum
et in civitate similiter dilecta requievi,
et in Ierusalem potestas mea.
16 Cual terebinto he alargado mis ramas,
y mis ramas son ramas de gloria y de gracia.
16 Et radicavi in populo honorificato
et in parte Domini, in hereditate illius,
et in plenitudine sanctorum detentio mea.
17 Como la vid he hecho germinar la gracia, y mis flores son
frutos de gloria y riqueza.
17 Quasi cedrus exaltata sum in Libano,
et quasi cupressus in montibus Hermon.
18 Quasi palma exaltata sum in Engaddi,
et quasi plantatio rosae in Iericho.
19 Venid a mí los que me deseáis,
y hartaos de mis productos.
19 Quasi oliva speciosa in campis,
et quasi platanus exaltata sum iuxta aquam in plateis.
20 Que mi recuerdo es más dulce que la miel,
mi heredad más dulce que panal de miel.
20 Sicut cinnamomum et balsamum aromatizans odorem dedi;
quasi myrrha electa dedi suavitatem odoris.
21 Los que me comen quedan aún con hambre de mí,
los que me beben sienten todavía sed.
21 Et quasi storax et galbanus et ungula et gutta,
et quasi libani vapor in tabernaculo.
22 Quien me obedece a mí, no queda avergonzado,
los que en mí se ejercitan, no llegan a pecar».
22 Ego quasi terebinthus extendi ramos meos,
et rami mei rami honoris et gratiae.
23 Todo esto es el libro de la alianza del Dios Altísimo,
la Ley que nos prescribió Moisés
como herencia para las asambleas de Jacob;
23 Ego quasi vitis germinavi gratiam,
et flores mei fructus honoris et honestatis.
24 Ego mater pulchrae dilectionis et timoris
et agnitionis et sanctae spei.
25 la que inunda de sabiduría como el Pisón,
como el Tigris en días de frutos nuevos;
25 In me gratia omnis viae et veritatis,
in me omnis spes vitae et virtutis.
26 la que desborda inteligencia como el Eufrates,
como el Jordán en días de cosecha;
26 Transite ad me, omnes, qui concupiscitis me,
et a generationibus meis implemini.
27 la que rebosa doctrina como el Nilo,
como el Guijón en días de vendimia.
27 Doctrina enim mea super mel dulcis, et hereditas mea super mel et favum;
28 El primero no ha acabado aún de conocerla,
como tampoco el último la ha descubierto aún.
28 memoria mea in generationes saeculorum.
29 Porque es más vasto que el mar su pensamiento,
y su consejo más que el gran abismo.
29 Qui edunt me, adhuc esurient;
et, qui bibunt me, adhuc sitient.
30 Y yo, como canal derivado de un río,
como caz que al paraíso sale,
30 Qui audit me, non confundetur;
et, qui operantur in me, non peccabunt:
31 y dije: «Voy a regar mi huerto,
a empapar mi tablar».
Y que aquí que mi canal se ha convertido en río,
y mi río se ha hecho un mar.
31 qui elucidant me, vitam aeternam habebunt ”.
32 Aún haré lucir como la aurora la instrucción,
lo más lejos posible la daré a conocer.
32 Haec omnia liber testamenti Altissimi,
33 Aún derramaré la enseñanza como profecía,
la dejaré por generaciones de siglos.
33 lex, quam mandavit nobis Moyses,
hereditas domui Iacob.
34 Ved que no sólo para mí me he fatigado,
sino para todos aquellos que la buscan.
34 Posuit David puero suo excitare regem ex ipso fortissimum,
et in throno honoris sedentem in sempiternum.
35 Lex, quae implet quasi Phison sapientiam
et sicut Tigris in diebus novorum,
36 quae adimplet quasi Euphrates sensum
et quasi Iordanis in tempore messis,
37 quae redundavit disciplina sicut Nilus
et assistens quasi Geon in die vindemiae.
38 Non perfecit primus scire ipsam,
sic nec ultimus investigavit eam.
39 Super mare enim abundavit cogitatio eius,
et consilium illius super abyssum magnam.
40 Ego sapientia effudi flumina,
41 ego quasi trames aquae immensae de fluvio
et sicut aquaeductus exivi in paradisum.
42 Dixi: “ Rigabo hortum meum plantationum
et inebriabo prati mei fructum ”.
43 Et ecce factus est mihi trames in fluvium,
et fluvius meus appropinquavit ad mare.
44 Quoniam doctrinam quasi antelucanum illuminabo
et enarrabo illam usque ad longinquum.
45 Penetrabo omnes inferiores partes terrae
et inspiciam omnes dormientes
et illuminabo omnes sperantes in Domino;
46 adhuc doctrinam quasi prophetiam effundam
et relinquam illam in generationes saeculorum
et non desinam in progenies illorum usque in aevum sanctum.
47 Videte quoniam non soli mihi laboravi,
sed omnibus exquirentibus illam.