Livre d'Isaïe 40

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 “Consolez, consolez mon peuple, dit Yahvé votre Dieu.	1 Pocieszcie, pocieszcie mój lud! - mówi wasz Bóg.
2 Parlez au cœur de Jérusalem, criez-lui ce message: son esclavage a pris fin, sa dette est payée, Yahvé lui a rendu au double pour toutes ses fautes.”	2 Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy,
3 Une voix crie: “Ouvrez dans le désert la route de Yahvé, tracez dans la steppe un chemin pour notre Dieu.	3 Głos się rozlega: Drogę dla Pana przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec naszemu Bogu!
4 Toute vallée sera comblée, toute montagne et toute colline abaissée, les hauteurs se changeront en plaines, et les monts en larges vallées.	4 Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i wzgórza obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną gładką.
5 La Gloire de Yahvé va se révéler, et tous les mortels ensemble le verront, car la bouche de Yahvé a parlé.”	5 Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją wszelkie ciało zobaczy, bo usta Pańskie to powiedziały.
6 Une voix m’a dit: “Crie!” J’ai répondu: “Que dois-je crier?” “Que toute chair est comme l’herbe, et sa grâce comme la fleur des champs.	6 Głos się odzywa: Wołaj! - I rzekłem: Co mam wołać? - Wszelkie ciało to jakby trawa, a cały wdzięk jego jest niby kwiat polny.
7 L’herbe se dessèche et la fleur se fane, lorsque sur elles passe le souffle de Yahvé.	7 Trawa usycha, więdnie kwiat, gdy na nie wiatr Pana powieje. Prawdziwie, trawą jest naród.
8 L’herbe se dessèche et la fleur se fane, mais la parole de notre Dieu demeure à jamais.”	8 Trawa usycha, więdnie kwiat, lecz słowo Boga naszego trwa na wieki.
9 Monte sur une hauteur, toi qui portes à Sion la nouvelle, élève avec force ta voix, toi qui portes à Jérusalem ses nouvelles. N’aie pas peur de crier, dis aux villes de Juda: Voici votre Dieu!	9 Wstąpże na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny w Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: Oto wasz Bóg!
10 Le Seigneur Yahvé vient avec puissance, son bras lui a tout soumis. Il apporte avec lui son butin: voyez devant lui ses récompenses.	10 Oto Pan Bóg przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata.
11 Comme un berger il fait paître son troupeau, et son bras le rassemble, il porte les agneaux sur sa poitrine, il mène les brebis qui allaitent.	11 Podobnie jak pasterz pasie On swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie.
12 Qui a refermé sa main sur les eaux de la mer, qui a pris les dimensions du ciel ou recueilli tous les sables du globe? Qui a pesé les montagnes à la balance, qui a mis les collines sur le plateau?	12 Kto zmierzył wody morskie swą garścią i piędzią wymierzył niebiosa? Kto zawarł ziemię w miarce? Kto zważył góry na wadze i pagórki na szalach?
13 Et qui a pris la mesure de l’esprit de Yahvé? Où est le conseiller qui l’assiste?	13 Kto zdołał zbadać ducha Pana? Kto w roli doradcy dawał Mu wskazania?
14 A-t-il guidé quelqu’un, l’a-t-il éclairé, lui a-t-il enseigné l’art de juger, lui a-t-il fait connaître les voies de la sagesse et montré les moyens les plus efficaces?	14 Do kogo się On zwracał po radę i światło, żeby Go pouczył o ścieżkach prawa, żeby Go nauczył wiedzy i wskazał Mu drogę roztropności?
15 Les nations sont pour lui la goutte au bord du seau, la poussière qu’on néglige sur le plateau de la balance. Et les îles! Elles pèsent comme un grain de sable.	15 Oto narody są jak kropla wody u wiadra, uważa się je za pyłek na szali. Oto wyspy ważą tyle co ziarnko prochu.
16 Il ne trouverait pas assez de bois au Liban, ses animaux ne lui suffiraient pas pour un holocauste.	16 I lasów Libanu nie starczy na paliwo ani jego zwierzyny na całopalenie.
17 Les nations sont comme rien devant lui, c’est un zéro, elles ne valent pas pour lui.	17 Niczym są przed Nim wszystkie narody, znaczą dla Niego tyle co nicość i pustka.
18 À qui voulez-vous comparer Dieu? quelle image pourrez-vous en donner?	18 Do kogóż to przyrównacie Boga i jaki obraz zastosujecie do Niego?
19 une statue, peut-être, coulée par un artisan, que l’orfèvre a plaquée d’or, avec des chaînes d’argent?	19 Ludwisarz odlewa posąg, a złotnik powleka go złotem i srebrne łańcuszki wykuwa. (9a) Pomagają sobie jeden drugiemu - i mówią nawzajem do siebie: Śmiało! (9b) Ludwisarz zachęca złotnika, a wygładzający młotem - tego, co kuje na kowadle; ocenia sprawnie: W porządku; i umacnia gwoźdźmi posąg, żeby się nie zachwiał.
20 Ou bien le bois qu’on a choisi non périssable, travaillé par un expert, solidement fixé pour que rien ne l’ébranle?	20 Kogo nie stać na taką ofiarę, wybiera drzewo nie próchniejące; stara się o biegłego rzeźbiarza, żeby trwały posąg wystawić.
21 Ne l’avez-vous donc pas appris, entendu? Ne vous l’a-t-on pas dit depuis le début pour que vous sachiez comment la terre fut mise en place?	21 Czy nie wiecie tego? Czyście nie słyszeli? Czy wam nie głoszono od początku? Czyście nie pojęli utworzenia ziemi?
22 Yahvé habite plus haut que la voûte sur la terre: de là ses habitants paraissent des sauterelles. Il a étendu les cieux comme un voile, il les a déroulés, et c’est la tente où il demeure.	22 Ten, co mieszka nad kręgiem ziemi, której mieszkańcy są jak szarańcza, On rozciągnął niebiosa jak tkaninę i rozpiął je jak namiot mieszkalny.
23 Il sait réduire à rien les puissants, anéantir ceux qui gouvernent le monde.	23 On możnych obraca wniwecz, unicestwia władców ziemi.
24 À peine sont-ils plantés, à peine sont-ils semés, à peine la tige a-t-elle pris racines, que lui, d’un souffle les dessèche, et le tourbillon comme pailles les emporte.	24 Ledwie ich wszczepiono, ledwie posiano, ledwie się w ziemi pień ich zakorzenił, On powiał na nich i pousychali, a wicher gwałtowny porwał ich jak słomkę.
25 À qui voulez-vous me comparer? dit le Saint. Quelqu’un est-il mon égal?	25 Z kimże byście mogli Mnie porównać, tak, żeby Mi dorównał? - mówi Święty.
26 Regardez au-dessus de vous: dites-moi qui les a créées? Vous avez là son armée, il les a déployées, et toutes il les connaît par leur nom; son autorité, sa force sont telles, que pas une n’échappe.	26 Podnieście oczy w górę i patrzcie: Kto stworzył te gwiazdy? - Ten, który w szykach prowadzi ich wojsko, wszystkie je woła po imieniu. Spod takiej potęgi i olbrzymiej siły nikt się nie uchyli.
27 Pourquoi dis-tu, Jacob, pourquoi répètes-tu, Israël: “Yahvé ne voit pas, mon Dieu ne s’occupe pas de ma cause?”	27 Czemu mówisz, Jakubie, i ty, Izraelu, powtarzasz: Zakryta jest moja droga przed Panem i prawo me przed Bogiem przeoczone?
28 Ne l’as-tu donc pas appris, entendu? Yahvé est un Dieu éternel, il a créé jusqu’aux extrémités du monde. Il ne se fatigue pas, il ne se lasse pas; sa sagesse est impénétrable.	28 Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał? Pan - to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona.
29 Il rend des forces à qui est fatigué, donne de l’énergie à celui qui est faible.	29 On dodaje mocy zmęczonemu i pomnaża siły omdlałego.
30 Même les jeunes se fatiguent; mais lorsqu’ils sont las et chancellent,	30 Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się słabnąc młodzieńcy,
31 ceux qui s’appuient sur Yahvé retrouvent des forces; il leur pousse des ailes comme à l’aigle, ils courent et ne se fatiguent pas, ils marchent et ne se lassent pas.	31 lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.