Livre d'Isaïe 17

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 Parole contre Damas: Voici Damas rayée de la liste des villes, elle n’est plus qu’un tas de ruines.	1 Wyrok na Damaszek: Oto Damaszek przestanie być miastem, stanie się stosem gruzów.
2 Désertées, les villes d’Aroër sont abandonnées aux troupeaux: ils s’y prélassent sans que nul ne les chasse.	2 Na zawsze opuszczone jego miasta będą pastwiskiem dla trzód, które się tam pokładą, i nikt ich nie spłoszy.
3 Éphraïm va perdre son protecteur, car le royaume de Damas et ce qui reste d’Aram, connaîtront le même sort que les fils d’Israël - parole de Yahvé Sabaot.	3 Odbiorą warownię Efraimowi, a królestwo Damaszkowi. Z resztą zaś Aramu stanie się tak, jak z chlubą synów Izraela - wyrocznia Pana Zastępów.
4 La gloire de Jacob, ce jour-là, cessera de briller, son corps bien en point verra fondre sa graisse.	4 W owym dniu chwała Jakuba zmaleje, i tłuste jego ciało wychudnie.
5 Comme on ramasse la récolte et le moissonneur charge les épis sur son bras, ou mieux: comme on glane les épis dans la vallée des Réphaïm.	5 I stanie się tak, jak kiedy żniwiarz chwyta w garść zboże na pniu, a ramię jego ścina kłosy; i jak gdy zbierają kłosy w dolinie Refaim,
6 Il ne restera plus que les oubliés, comme après la cueillette des olives: deux ou trois fruits au sommet de l’arbre, quatre ou cinq au bout des branches. - parole de Yahvé Dieu d’Israël.	6 tak że zostaje na niej pokłosie; albo jak przy otrząsaniu oliwki: zostają dwie lub trzy jagody na samym wierzchołku, cztery lub pięć na gałęziach owocowego drzewa - wyrocznia Pana, Boga Izraela.
7 En ce jour-là, on se tournera vers son Créateur, on lèvera les yeux vers le Saint d’Israël.	7 W owym dniu patrzeć będzie człowiek na swego Stwórcę i jego oczy się zwrócą ku Świętemu Izraela.
8 L’homme ne se tournera plus vers les œuvres de ses mains, vers ces pieux sacrés, ces autels à parfum que ses doigts ont fabriqués.	8 Nie popatrzy więcej na ołtarze, dzieło rąk swoich, ani nie rzuci okiem na to, co uczyniły jego palce: na aszery i stele słoneczne.
9 En ce jour-là vos villes à remparts seront abandonnées, comme celles des Hivvites et des Amorites, qu’ils abandonnèrent devant les enfants d’Israël: elles resteront désertes.	9 W owym dniu twe miasta warowne będą jak tamte, opuszczone przez Amorytów i Chiwwitów, które opuścili przed synami izraelskimi. Staną się one pustynią,
10 Oui, tu as oublié le Dieu qui te sauve, tu as oublié le Rocher, ton refuge. Aussi, lorsque tu plantes des plants de choix, lorsque tu repiques une pousse étrangère,	10 bo zapomniałeś Boga, twego Zbawiciela, i nie pamiętałeś o Skale twej obrony. Dlatego sadzisz rozkoszne sadzonki i rozsiewasz obce rośliny.
11 le jour où tu plantes elle est déjà grande, le matin même ta semence a fleuri. Mais elle dépérit et la récolte t’échappe: alors tu pourras pleurer!	11 Sprawiasz, że rosną w dniu, w którym je zasadziłeś, i rano, gdy posiałeś, przywodzisz do rozkwitu, ale zniknie żniwo w dzień choroby, a ból będzie nieuleczalny.
12 Malheur, quelle masse de peuples nombreux, semblable à la mer en furie, quel vacarme de peuples, comme le vacarme d’un torrent déchaîné!	12 Ach, wrzawa mnogich ludów! jak łoskot morza, tak huczą. Ach, rozgwar narodów! jak szum fal potężnych, tak szumią.
13 Mais il menace et de loin elle s’enfuit, comme la paille des collines emportée par le vent, comme un tourbillon de sable devant la tempête.	13 Narody szumią, jak szumią wezbrane wody, ale Pan je zgromi, i umkną daleko: będą porwane na góry jak plewa przez wicher i jak tuman kurzu przez burzę.
14 Au soir c’était la terreur, mais au matin il n’en reste rien. Tel sera le sort de ceux qui venaient piller, le lot de ceux qui veulent nous saccager.	14 W czasie wieczornym, toż to był strach; przed ranem, już go nie ma. Taki jest dział naszych łupieżców, taki los naszych rabusiów.