Siracide 20

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Il y a des reproches inopportuns, il peut être sage de se taire.	1 εστιν ελεγχος ος ουκ εστιν ωραιος και εστιν σιωπων και αυτος φρονιμος
2 Il vaut mieux faire une remarque que ruminer sa colère.	2 ως καλον ελεγξαι η θυμουσθαι
3 Qui avoue ses torts en évite les conséquences.	3 και ο ανθομολογουμενος απο ελαττωσεως κωλυθησεται
4 Comme un impuissant qui voudrait violer une fille, tel est celui qui veut établir la justice par la violence.	4 επιθυμια ευνουχου αποπαρθενωσαι νεανιδα ουτως ο ποιων εν βια κριματα
5 L’un se tait et on le tient pour sage, l’autre ne fait que parler et se rend odieux.	5 εστιν σιωπων ευρισκομενος σοφος και εστιν μισητος απο πολλης λαλιας
6 L’un se tait n’ayant rien à répondre, l’autre se tait parce qu’il attend le moment.	6 εστιν σιωπων ου γαρ εχει αποκρισιν και εστιν σιωπων ειδως καιρον
7 L’homme sage se tait jusqu’au bon moment, le vantard et l’insensé parlent à contre-temps.	7 ανθρωπος σοφος σιγησει εως καιρου ο δε λαπιστης και αφρων υπερβησεται καιρον
8 Celui qui parle trop se fait détester, celui qui s’impose se fait haïr.	8 ο πλεοναζων λογω βδελυχθησεται και ο ενεξουσιαζομενος μισηθησεται
9 Il y a des malheurs qui se changent en bien, il y a des aubaines qui tournent mal.	9 εστιν ευοδια εν κακοις ανδρι και εστιν ευρεμα εις ελαττωσιν
10 Il y a des générosités qui ne te seront d’aucun profit, il y en a d’autres qui te rapporteront le double.	10 εστιν δοσις η ου λυσιτελησει σοι και εστιν δοσις ης το ανταποδομα διπλουν
11 L’un est abaissé parce qu’il a été honoré, un autre relève la tête après avoir été abaissé.	11 εστιν ελαττωσις ενεκεν δοξης και εστιν ος απο ταπεινωσεως ηρεν κεφαλην
12 L’un achète beaucoup de choses avec peu d’argent, un autre les paye sept fois trop cher.	12 εστιν αγοραζων πολλα ολιγου και αποτιννυων αυτα επταπλασιον
13 Le sage se fait aimer rien que par ses paroles, pendant que les générosités du sot sont en pure perte.	13 ο σοφος εν λογοις εαυτον προσφιλη ποιησει χαριτες δε μωρων εκχυθησονται
14 Le cadeau d’un insensé ne te sert à rien, car il en attend du profit.	14 δοσις αφρονος ου λυσιτελησει σοι οι γαρ οφθαλμοι αυτου ανθ' ενος πολλοι
15 Il donne peu et te demande beaucoup, il le crie à la cantonade; il prête aujourd’hui, demain il te le réclame: quel homme odieux!	15 ολιγα δωσει και πολλα ονειδισει και ανοιξει το στομα αυτου ως κηρυξ σημερον δανιει και αυριον απαιτησει μισητος ανθρωπος ο τοιουτος
16 L’insensé dit: “Je n’ai pas d’amis, personne ne reconnaît mes bienfaits!”	16 μωρος ερει ουχ υπαρχει μοι φιλος και ουκ εστιν χαρις τοις αγαθοις μου
17 Mais ceux qui mangent son pain sont des mauvaises langues: combien d’entre eux se moqueront de lui! Et ils recommenceront.	17 οι εσθοντες τον αρτον αυτου φαυλοι γλωσση ποσακις και οσοι καταγελασονται αυτου
18 Il vaut mieux se retrouver par terre à cause d’une pierre que pour ce qu’on a dit; la chute des méchants ne manquera pas d’arriver.	18 ολισθημα απο εδαφους μαλλον η απο γλωσσης ουτως πτωσις κακων κατα σπουδην ηξει
19 Une personne désagréable, c’est une histoire bête que des gens mal élevés racontent hors de propos.	19 ανθρωπος αχαρις μυθος ακαιρος εν στοματι απαιδευτων ενδελεχισθησεται
20 Une parole sage ne vaut rien dans la bouche du sot, car il ne la dit jamais quand il faudrait.	20 απο στοματος μωρου αποδοκιμασθησεται παραβολη ου γαρ μη ειπη αυτην εν καιρω αυτης
21 Il y en a qui ne pèchent pas par manque de moyens: si l’occasion se présente, ils n’auront aucun remords.	21 εστιν κωλυομενος αμαρτανειν απο ενδειας και εν τη αναπαυσει αυτου ου κατανυγησεται
22 Un autre se perd par fausse honte: il suffit qu’un homme sans conscience soit là pour qu’il se perde.	22 εστιν απολλυων την ψυχην αυτου δι' αισχυνην και απο αφρονος προσωπου απολει αυτην
23 Par fausse honte, il ne pense qu’à gagner son amitié: c’est un ennemi, en fait, qu’il a gagné sans profit.	23 εστιν χαριν αισχυνης επαγγελλομενος φιλω και εκτησατο αυτον εχθρον δωρεαν
24 Le mensonge est chez les humains une salissure morale; les gens mal élevés en sont les habitués.	24 μωμος πονηρος εν ανθρωπω ψευδος εν στοματι απαιδευτων ενδελεχισθησεται
25 Mieux vaut un voleur qu’un menteur invétéré, mais tous deux vont à leur perte.	25 αιρετον κλεπτης η ο ενδελεχιζων ψευδει αμφοτεροι δε απωλειαν κληρονομησουσιν
26 L’habitude de mentir discrédite quelqu’un, c’est une honte qui ne le lâchera pas.	26 ηθος ανθρωπου ψευδους ατιμια και η αισχυνη αυτου μετ' αυτου ενδελεχως
27 Le sage avance grâce à ses paroles: l’homme de bon sens plaît aux grands.	27 ο σοφος εν λογοις προαξει εαυτον και ανθρωπος φρονιμος αρεσει μεγιστασιν
28 Celui qui cultive la terre augmente ses revenus, celui qui plaît aux grands fait oublier ses injustices.	28 ο εργαζομενος γην ανυψωσει θιμωνιαν αυτου και ο αρεσκων μεγιστασιν εξιλασεται αδικιαν
29 Les présents et les cadeaux aveuglent les yeux des sages, C’est un bâillon qui empêche les reproches de sortir de leur bouche.	29 ξενια και δωρα αποτυφλοι οφθαλμους σοφων και ως φιμος εν στοματι αποτρεπει ελεγμους
30 Sagesse cachée, trésor invisible: à quoi l’un et l’autre servent-ils?	30 σοφια κεκρυμμενη και θησαυρος αφανης τις ωφελεια εν αμφοτεροις
31 Mieux vaut être sot et le cacher, qu’être sage et cacher sa sagesse.	31 κρεισσων ανθρωπος αποκρυπτων την μωριαν αυτου η ανθρωπος αποκρυπτων την σοφιαν αυτου