Scrutatio

Martedi, 20 maggio 2025 - San Bernardino da Siena ( Letture di oggi)

Iob 10


font
BIBBIA VOLGAREVULGATA
1 Rincresce all' anima mia della vita mia; lasceroe contro a me lo favellare mio; favellerò nella amaritudine dell' anima mia.1 Tædet animam meam vitæ meæ ;
dimittam adversum me eloquium meum :
loquar in amaritudine animæ meæ.
2 Dirò al Signore Iddio: non mi condannare, mostrami per che cosa mi giudichi.2 Dicam Deo : Noli me condemnare ;
indica mihi cur me ita judices.
3 Or pàrti bene, se tu m' ingiurii, e costrigni me, il lavorìo delle tue mani, e lo consiglio degli malvagi aiuti?3 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me,
et opprimas me opus manuum tuarum,
et consilium impiorum adjuves ?
4 Ovvero hai tu occhii di carne, ovvero sì come vede l'uomo, e tu vederai?4 Numquid oculi carnei tibi sunt ?
aut sicut videt homo, et tu videbis ?
5 Or non è, come li dì dell' uomo, li dì tuoi, e li anni tuoi si come li umani tempi,5 Numquid sicut dies hominis dies tui,
et anni tui sicut humana sunt tempora,
6 acciò che tu addimandi la iniquità mia, e li peccati miei cerchi.6 ut quæras iniquitatem meam,
et peccatum meum scruteris,
7 E sappi ch' io (perciò) niuna cosa delle malvagie abbia fatte, conciosia cosa che niuno sia che delle mani tue possa scampare.7 et scias quia nihil impium fecerim,
cum sit nemo qui de manu tua possit eruere ?
8 Le mani tue formarono me, e fecero me tutto intorno; e così repentemente mi strabocchi?8 Manus tuæ fecerunt me,
et plasmaverunt me totum in circuitu :
et sic repente præcipitas me ?
9 Ricòrdati, priegoti, che sì come di fango abbi fatto me, e in polvere ritornerai me.9 Memento, quæso, quod sicut lutum feceris me,
et in pulverem reduces me.
10 Or non m' hai tu munto come latte, e sì come cacio m' hai constretto?10 Nonne sicut lac mulsisti me,
et sicut caseum me coagulasti ?
11 Di pelle e di carne vestisti me; d' ossa e di nervi facesti me.11 Pelle et carnibus vestisti me ;
ossibus et nervis compegisti me.
12 La vita e la misericordia dèsti a me, e la visitazione tua guardò lo spirito mio.12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi,
et visitatio tua custodivit spiritum meum.
13 Avvegnachè queste cose celi nel cuore tuo, pare che di tutte ti ricordi.13 Licet hæc celes in corde tuo,
tamen scio quia universorum memineris.
14 Se io peccai, e allora perdonasti a me; perchè della iniquitade mia non sostieni ch' io sia netto?14 Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi,
cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris ?
15 E se malvagio sarò, guai sarà a me; e se giusto, non leverò lo capo, saturato di afflizione e di miseria.15 Et si impius fuero, væ mihi est ;
et si justus, non levabo caput,
saturatus afflictione et miseria.
16 E per la superbia sì come leonessa piglierai me, e ritornato maravigliosamente tormenti me.16 Et propter superbiam quasi leænam capies me,
reversusque mirabiliter me crucias.
17 Tu rinnovi testimonii contro a me, e moltiplichi l'ira tua contra a me, e le pene salgono contro a me.17 Instauras testes tuos contra me,
et multiplicas iram tuam adversum me,
et pœnæ militant in me.
18 Perchè del ventre traesti me? il quale Iddio il volesse, ch' io fossi morto, acciò che l'occhio (mio) non [mi] avesse veduto.18 Quare de vulva eduxisti me ?
qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret.
19 Sarei stato quasi sì come non fossi, del ventre translatato al sepolcro.19 Fuissem quasi non essem,
de utero translatus ad tumulum.
20 O non è la pochezza delli dì miei [che] finisce breve? Lascia dunque me, ch' io pianga uno poco il mio dolore;20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi ?
dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum,
21 inanzi ch' io vada, e non ritorni, alla terra tenebrosa e coperta di oscuritade della morte;21 antequam vadam, et non revertar,
ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine :
22 terra di miseria e di oscurità, dov' è l'ombra della morte, e niuno ordine ha ella, e sempiternale paura vi abita.22 terram miseriæ et tenebrarum,
ubi umbra mortis et nullus ordo,
sed sempiternus horror inhabitat.