Shir ha-Shirim (שיר השירים ) - Cantico dei Cantici 7

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 הֲלֹא־צָבָא לֶאֱנֹושׁ [עַל־ כ] (עֲלֵי־אָרֶץ ק) וְכִימֵי שָׂכִיר יָמָיו	1 أليس جهاد للانسان على الارض وكايام الاجير ايامه.
2 כְּעֶבֶד יִשְׁאַף־צֵל וּכְשָׂכִיר יְקַוֶּה פָעֳלֹו	2 كما يتشوّق العبد الى الظل وكما يترجّى الاجير اجرته
3 כֵּן הָנְחַלְתִּי לִי יַרְחֵי־שָׁוְא וְלֵילֹות עָמָל מִנּוּ־לִי	3 هكذا تعين لي اشهر سوء وليالي شقاء قسمت لي.
4 אִם־שָׁכַבְתִּי וְאָמַרְתִּי מָתַי אָקוּם וּמִדַּד־עָרֶב וְשָׂבַעְתִּי נְדֻדִים עֲדֵי־נָשֶׁף	4 اذا اضطجعت اقول متى اقوم. الليل يطول واشبع قلقا حتى الصبح.
5 לָבַשׁ בְּשָׂרִי רִמָּה [וְגִישׁ כ] (וְגוּשׁ ק) עָפָר עֹורִי רָגַע וַיִּמָּאֵס	5 لبس لحمي الدود مع مدر التراب. جلدي كرش وساخ.
6 יָמַי קַלּוּ מִנִּי־אָרֶג וַיִּכְלוּ בְּאֶפֶס תִּקְוָה	6 ايامي اسرع من الوشيعة وتنتهي بغير رجاء
7 זְכֹר כִּי־רוּחַ חַיָּי לֹא־תָשׁוּב עֵינִי לִרְאֹות טֹוב	7 اذكر ان حياتي انما هي ريح وعيني لا تعود ترى خيرا.
8 לֹא־תְשׁוּרֵנִי עֵין רֹאִי עֵינֶיךָ בִּי וְאֵינֶנִּי	8 لا تراني عين ناظري. عيناك عليّ ولست انا.
9 כָּלָה עָנָן וַיֵּלַךְ כֵּן יֹורֵד אֹול לֹא יַעֲלֶה	9 السحاب يضمحل ويزول. هكذا الذي ينزل الى الهاوية لا يصعد.
10 לֹא־יָשׁוּב עֹוד לְבֵיתֹו וְלֹא־יַכִּירֶנּוּ עֹוד מְקֹמֹו	10 لا يرجع بعد الى بيته ولا يعرفه مكانه بعد.
11 גַּם־אֲנִי לֹא אֶחֱשָׂךְ פִּי אֲ‍דַבְּרָה בְּצַר רוּחִי אָשִׂיחָה בְּמַר נַפְשִׁי	11 انا ايضا لا امنع فمي. اتكلم بضيق روحي. اشكو بمرارة نفسي.
12 הֲ‍יָם־אָנִי אִם־תַּנִּין כִּי־תָשִׂים עָלַי מִשְׁמָר	12 أبحر انا ام تنين حتى جعلت عليّ حارسا.
13 כִּי־אָמַרְתִּי תְּנַחֲמֵנִי עַרְשִׂי יִשָּׂא בְשִׂיחִי מִשְׁכָּבִי	13 ان قلت فراشي يعزيني مضجعي ينزع كربتي
14 וְחִתַּתַּנִי בַחֲלֹמֹות וּמֵחֶזְיֹנֹות תְּבַעֲתַנִּי	14 تريعني بالاحلام وترهبني برؤى
15 וַתִּבְחַר מַחֲנָק נַפְשִׁי מָוֶת מֵעַצְמֹותָי	15 فاختارت نفسي الخنق الموت على عظامي هذه.
16 מָאַסְתִּי לֹא־לְעֹלָם אֶחְיֶה חֲדַל מִמֶּנִּי כִּי־הֶבֶל יָמָי	16 قد ذبت. لا الى الابد احيا. كف عني لان ايامي نفخة.
17 מָה־אֱנֹושׁ כִּי תְגַדְּלֶנּוּ וְכִי־תָשִׁית אֵלָיו לִבֶּךָ	17 ما هو الانسان حتى تعتبره وحتى تضع عليه قلبك
18 וַתִּפְקְדֶנּוּ לִבְקָרִים לִרְגָעִים תִּבְחָנֶנּוּ	18 وتتعهّده كل صباح وكل لحظة تمتحنه.
19 כַּמָּה לֹא־תִשְׁעֶה מִמֶּנִּי לֹא־תַרְפֵּנִי עַד־בִּלְעִי רֻקִּי	19 حتى متى لا تلتفت عني ولا ترخيني ريثما ابلع ريقي.
20 חָטָאתִי מָה אֶפְעַל ׀ לָךְ נֹצֵר הָאָדָם לָמָה שַׂמְתַּנִי לְמִפְגָּע לָךְ וָאֶהְיֶה עָלַי לְמַשָּׂא	20 أأخطأت. ماذا افعل لك يا رقيب الناس. لماذا جعلتني عاثورا لنفسك حتى اكون على نفسي حملا.
21 וּמֶה ׀ לֹא־תִשָּׂא פִשְׁעִי וְתַעֲבִיר אֶת־עֲוֹנִי כִּי־עַתָּה לֶעָפָר אֶשְׁכָּב וְשִׁחֲרְתַּנִי וְאֵינֶנִּי׃ פ	21 ولماذا لا تغفر ذنبي ولا تزيل اثمي لاني الآن اضطجع في التراب. تطلبني فلا اكون