Vangelo secondo Luca (لوقا) 22

SMITH VAN DYKE	MODERN HEBREW BIBLE
1 وقرب عيد الفطر الذي يقال له الفصح.	1 ויקרב חג המצות הנקרא פסח
2 وكان رؤساء الكهنة والكتبة يطلبون كيف يقتلونه. لانهم خافوا الشعب	2 והכהנים הגדולים והסופרים מבקשים איך יהרגהו כי יראו מפני העם
3 فدخل الشيطان في يهوذا الذي يدعى الاسخريوطي وهو من جملة الاثني عشر.	3 והשטן נכנס ביהודה המכנה איש קריות והוא במספר שנים העשר
4 فمضى وتكلم مع رؤساء الكهنة وقواد الجند كيف يسلمه اليهم.	4 וילך וידבר עם ראשי הכהנים ושרי החיל איך ימסרנו אל ידם
5 ففرحوا وعاهدوه ان يعطوه فضة.	5 וישמחו ויאתו לתת לו כסף
6 فواعدهم. وكان يطلب فرصة ليسلمه اليهم خلوا من جمع	6 ויבטח אתם ויבקש תואנה למסרו אליהם שלא לעיני ההמון
7 وجاء يوم الفطير الذي كان ينبغي ان يذبح فيه الفصح.	7 ויבא יום המצות אשר זבוח יזבח בו הפסח
8 فارسل بطرس ويوحنا قائلا اذهبا واعدّا لنا الفصح لناكل.	8 וישלח את פטרוס ואת יוחנן לאמר לכו והכינו לנו את הפסח ונאכלה
9 فقالا له اين تريد ان نعدّ.	9 ויאמרו אליו באי זה מקום תחפץ כי נכין אותו
10 فقال لهما اذا دخلتما المدينة يستقبلكما انسان حامل جرة ماء. اتبعاه الى البيت حيث يدخل	10 ויאמר אליהם הנה אתם באים העירה ופגע אתכם איש נשא צפחת מים לכו אחריו אל הבית אשר יבוא שמה
11 وقولا لرب البيت يقول لك المعلّم اين المنزل حيث آكل الفصح مع تلاميذي.	11 ואמרתם אל בעל הבית כה אמר לך הרב איה המלון אשר אכלה שם את הפסח עם תלמידי
12 فذاك يريكما عليّة كبيرة مفروشة. هناك اعدا.	12 והוא יראה אתכם עליה גדולה מצעה שם תכינו
13 فانطلقا ووجدا كما قال لهما. فاعدّا الفصح	13 וילכו וימצאו כאשר דבר אליהם ויכינו את הפסח
14 ولما كانت الساعة اتكأ والاثنا عشر رسولا معه.	14 ויהי כאשר הגיעה השעה ויסב הוא ושנים עשר השליחים אתו
15 وقال لهم شهوة اشتهيت ان آكل هذا الفصح معكم قبل ان اتألم.	15 ויאמר אליהם נכסף נכספתי לאכל אתכם את הפסח הזה לפני ענותי
16 لاني اقول لكم اني لا آكل منه بعد حتى يكمل في ملكوت الله.	16 כי אמר אני לכם אינני אכל אותו עוד עד כי ימלא במלכות האלהים
17 ثم تناول كاسا وشكر وقال خذوا هذه واقتسموها بينكم.	17 ויקח את הכוס ויברך ויאמר קחו אתה וחלקו ביניכם
18 لاني اقول لكم اني لا اشرب من نتاج الكرمة حتى يأتي ملكوت الله.	18 כי אמר אני לכם שתה לא אשתה מעתה מתנובת הגפן עד כי תבוא מלכות האלהים
19 واخذ خبزا وشكر وكسر واعطاهم قائلا هذا هو جسدي الذي يبذل عنكم. اصنعوا هذا لذكري.	19 ויקח את הלחם ויברך ויבצע ויתן להם לאמר זה גופי הנתן בעדכם זאת עשו לזכרוני
20 وكذلك الكاس ايضا بعد العشاء قائلا هذه الكاس هي العهد الجديد بدمي الذي يسفك عنكم.	20 וכן גם את הכוס אחר הסעודה לאמר זו הכוס היא הברית החדשה בדמי הנשפך בעדכם
21 ولكن هوذا يد الذي يسلمني هي معي على المائدة.	21 אך הנה יד המסר אותי אתי על השלחן
22 وابن الانسان ماض كما هو محتوم. ولكن ويل لذلك الانسان الذي يسلمه.	22 כי הן בן האדם הלך לו כפי אשר נחרץ עליו אבל אוי לאיש ההוא אשר על ידו ימסר
23 فابتدأوا يتساءلون فيما بينهم من ترى منهم هو المزمع ان يفعل هذا	23 והם החלו לחקר איש את רעהו מי הוא זה מהם אשר יעשה זאת
24 وكانت بينهم ايضا مشاجرة من منهم يظن انه يكون اكبر.	24 וגם מריבה היתה ביניהם מי יחשב להיות הגדול בהם
25 فقال لهم. ملوك الامم يسودونهم والمتسلطون عليهم يدعون محسنين.	25 ויאמר אליהם מלכי הגוים רדים בהם ושליטיהם יקראו עשי חסד
26 واما انتم فليس هكذا. بل الكبير فيكم ليكن كالاصغر. والمتقدم كالخادم.	26 ואתם לא כן כי הגדול בכם יהיה כצעיר והמשל יהיה כמשרת
27 لان من هو اكبر. الذي يتكئ ام الذي يخدم. أليس الذي يتكئ. ولكني انا بينكم كالذي يخدم.	27 כי מי הוא הגדול אם המסב או המשרת הלא המסב ואני הנני בתוככם כמו המשרת
28 انتم الذين ثبتوا معي في تجاربي.	28 ואתם הם העמדים עמדי עד עתה בנסיונתי
29 وانا اجعل لكم كما جعل لي ابي ملكوتا.	29 לכן אני מנחיל אתכם כאשר הנחילני אבי את המלכות
30 لتأكلوا وتشربوا على مائدتي في ملكوتي وتجلسوا على كراسي تدينون اسباط اسرائيل الاثني عشر	30 למען תאכלו ותשתו על שלחני במלכותי וישבתם על כסאות לשפט את שנים עשר שבטי ישראל
31 وقال الرب سمعان سمعان هوذا الشيطان طلبكم لكي يغربلكم كالحنطة.	31 ויאמר האדון שמעון שמעון הנה תבע אתכם השטן לזרותכם כחטים
32 ولكني طلبت من اجلك لكي لا يفنى ايمانك. وانت متى رجعت ثبت اخوتك.	32 ואני התפללתי בעדך אשר לא תכלה אמונתך ואתה כאשר תשוב חזק את אחיך
33 فقال له يا رب اني مستعد ان امضي معك حتى الى السجن والى الموت.	33 והוא אמר אליו אדני הנני נכון ללכת אתך גם לבית האסורים גם למות
34 فقال اقول لك يا بطرس لا يصيح الديك اليوم قبل ان تنكر ثلاث مرات انك تعرفني	34 ויאמר אני אמר לך פטרוס לא יקרא תרנגל היום עד כי שלש פעמים כחשת בי לאמר לא ידעתיו
35 ثم قال لهم حين ارسلتكم بلا كيس ولا مزود ولا احذية هل اعوزكم شيء. فقالوا لا.	35 ויאמר אליהם כאשר שלחתי אתכם בלי כיס ותרמיל ונעלים החסרתם דבר ויאמרו לא חסרנו כל דבר
36 فقال لهم لكن الآن من له كيس فليأخذه ومزود كذلك. ومن ليس له فليبع ثوبه ويشتر سيفا.	36 ויאמר אליהם אכן עתה אשר לו כיס ישאהו וכן גם את התרמיל ואשר אין לו הוא ימכר את בגדו ויקנה חרב
37 لاني اقول لكم انه ينبغي ان يتم فيّ ايضا هذا المكتوب وأحصي مع اثمة. لان ما هو من جهتي له انقضاء.	37 כי אמר אני לכם אשר צריך עוד להתמלא בי הכתוב הזה ואת פשעים נמנה כי כל הכתוב עלי בא עד קצו
38 فقالوا يا رب هوذا هنا سيفان. فقال لهم يكفي	38 ויאמרו אדנינו הנה פה שתי חרבות ויאמר אליהם די
39 وخرج ومضى كالعادة الى جبل الزيتون. وتبعه ايضا تلاميذه.	39 ויצא וילך כיום ביום על הר הזיתים וילכו אחריו גם תלמידיו
40 ولما صار الى المكان قال لهم صلّوا لكي لا تدخلوا في تجربة.	40 ויבא אל המקום ויאמר אליהם התפללו לבלתי בוא לידי נסיון
41 وانفصل عنهم نحو رمية حجر وجثا على ركبتيه وصلّى	41 והוא נפרד מהם הרחק כקלע אבן ויכרע על ברכיו ויתפלל לאמר
42 قائلا يا ابتاه ان شئت ان تجيز عني هذه الكاس. ولكن لتكن لا ارادتي بل ارادتك.	42 אבי אם רצונך להעביר מעלי את הכוס הזאת אך אל יהי כרצוני כי אם כרצונך
43 وظهر له ملاك من السماء يقويه.	43 וירא אליו מלאך מן השמים ויחזקהו
44 واذ كان في جهاد كان يصلّي باشد لجاجة وصار عرقه كقطرات دم نازلة على الارض.	44 ויבאו עליו חבלי מות ויוסף להתפלל בחזקה ותהי זעתו כנטפי דם ירדים לארץ
45 ثم قام من الصلاة وجاء الى تلاميذه فوجدهم نياما من الحزن.	45 ויקם מהתפלל ויבא אל התלמידים וימצאם ישנים מיגון
46 فقال لهم لماذا انتم نيام. قوموا وصلّوا لئلا تدخلوا في تجربة	46 ]74-64[ ויאמר אליהם למה תישנו קומו והתפללו אשר לא תבאו לידי נסיונ, עודנו מדבר והנה המון ואחד משנים העשר הנקרא יהודה הלך לפניהם ויקרב אל ישוע לנשק לו
47 وبينما هو يتكلم اذا جمع والذي يدعى يهوذا احد الاثني عشر يتقدمهم فدنا من يسوع ليقبله.	47 ]74-64[
48 فقال له يسوع يا يهوذا أبقبلة تسلم ابن الانسان.	48 ויאמר ישוע אליו יהודה הבנשיקה אתה מוסר את בן האדם
49 فلما رأى الذين حوله ما يكون قالوا يا رب انضرب بالسيف.	49 והאנשים אשר אתו ראים את אשר יהיה ויאמרו אליו אדנינו הנכה בחרב
50 وضرب واحد منهم عبد رئيس الكهنة فقطع اذنه اليمنى.	50 ויך אחד מהם את עבד הכהן הגדול ויקצץ את אזנו הימנית
51 فاجاب يسوع وقال دعوا الى هذا. ولمس اذنه وابرأها	51 ויען ישוע ויאמר רב עתה הרפו ויגע באזנו וירפאהו
52 ثم قال يسوع لرؤساء الكهنة وقواد جند الهيكل والشيوخ المقبلين عليه. كانه على لص خرجتم بسيوف وعصي.	52 ויאמר ישוע אל ראשי הכהנים ושרי המקדש והזקנים אשר באו עליו לאמר כמו על פריץ יצאתם עלי בחרבות ובמקלות
53 اذ كنت معكم كل يوم في الهيكل لم تمدوا عليّ الايادي. ولكن هذه ساعتكم وسلطان الظلمة	53 ואהי אצלכם יום יום בהיכל ולא שלחתם בי יד ואולם זאת היא שעתכם ושלטן החשך
54 فأخذوه وساقوه وادخلوه الى بيت رئيس الكهنة واما بطرس فتبعه من بعيد.	54 ויתפשו אותו ויוליכהו ויביאהו בית הכהן הגדול ופטרוס הלך אחריו מרחוק
55 ولما اضرموا نارا في وسط الدار وجلسوا معا جلس بطرس بينهم.	55 ויהי כי בערו אש בתוך החצר וישבו יחדו וישב גם פטרוס בתוכם
56 فرأته جارية جالسا عند النار فتفرست فيه وقالت وهذا كان معه.	56 ותראהו השפחה יושב נגד האור ותבט בו ותאמר גם זה היה עמו
57 فانكره قائلا لست اعرفه يا امرأة.	57 ויכחש בו ויאמר אשה לא ידעתיו
58 وبعد قليل رآه آخر وقال وانت منهم. فقال بطرس يا انسان لست انا.	58 ואחרי מעט ראהו אדם אחר ויאמר גם אתה מהם ויאמר פטרוס לא אדם כי אינני
59 ولما مضى نحو ساعة واحدة اكّد آخر قائلا بالحق ان هذا ايضا كان معه لانه جليلي ايضا.	59 ואחרי עבר כשעה אחת קים איש אחר לאמר אמנם גם זה היה עמו כי אף הוא גלילי
60 فقال بطرس يا انسان لست اعرف ما تقول. وفي الحال بينما هو يتكلم صاح الديك.	60 ויאמר פטרוס בן אדם לא ידעתי מה אתה אמר והוא עודנו מדבר והתרנגול קרא
61 فالتفت الرب ونظر الى بطرس. فتذكر بطرس كلام الرب كيف قال له انك قبل ان يصيح الديك تنكرني ثلاث مرات.	61 ויפן האדון ויבט אל פטרוס ויזכר פטרוס את דבר האדון אשר דבר אליו כי בטרם יקרא התרנגל תכחש בי שלש פעמים
62 فخرج بطرس الى خارج وبكى بكاء مرا	62 ויצא פטרוס החוצה וימרר בבכי
63 والرجال الذين كانوا ضابطين يسوع كانوا يستهزئون به وهم يجلدونه.	63 והאנשים אשר אחזו את ישוע התעללו בו ויכהו
64 وغطوه وكانوا يضربون وجهه ويسألونه قائلين تنبأ. من هو الذي ضربك.	64 ויחפו את ראשו ויכהו על פניו וישאלהו לאמר הנבא מי הוא ההלם אותך
65 واشياء أخر كثيرة كانوا يقولون عليه مجدفين	65 ועוד גדופים אחרים הרבו עליו
66 ولما كان النهار اجتمعت مشيخة الشعب رؤساء الكهنة والكتبة واصعدوه الى مجمعهم	66 ובהית הבקר נקהלו זקני העם והכהנים הגדולים והסופרים ויעלהו לפני הסנהדרין שלהם ויאמרו האתה הוא המשיח אמר לנו
67 قائلين ان كنت انت المسيح فقل لنا. فقال لهم ان قلت لكم لا تصدقون.	67 ויאמר אליהם כי אגיד לכם לא תאמינו
68 وان سألت لا تجيبونني ولا تطلقونني.	68 וגם אם אשאל לא תשיבו דבר ולא תשלחוני
69 منذ الآن يكون ابن الانسان جالسا عن يمين قوّة الله.	69 אבל מעתה יהיה בן האדם ישב לימין גבורת האלהים
70 فقال الجميع أفانت ابن الله. فقال لهم انتم تقولون اني انا هو.	70 ויאמרו כלם הכי אתה הוא בן האלהים ויאמר אליהם אתם אמרתם כי אני הוא
71 فقالوا ما حاجتنا بعد الى شهادة لاننا نحن سمعنا من فمه	71 ויאמרו מה לנו עוד לבקש עדות הלא באזנינו שמענוה מפיו