1 ولكن اسمع الآن يا ايوب اقوالي واصغ الى كل كلامي. | 1 Chciej słuchać, Hiobie, mej mowy, nadstaw ucha na wszystkie me słowa. |
2 هانذا قد فتحت فمي. لساني نطق في حنكي. | 2 Pomyśleć chciej, usta otwarłem, język mówi pod podniebieniem, |
3 استقامة قلبي كلامي ومعرفة شفتيّ هما تنطقان بها خالصة. | 3 prawe me serce i mowa, czysta w mych ustach jest mądrość. |
4 روح الله صنعني ونسمة القدير احيتني. | 4 I mnie też stworzył duch Boży, tchnienie Wszechmocnego i mnie uczyniło. |
5 ان استطعت فاجبني. احسن الدعوى امامي. انتصب. | 5 Jeśli zdołasz, odpowiedz! Sprzeciw się, przedstaw swą sprawę! |
6 هانذا حسب قولك عوضا عن الله انا ايضا من الطين تقرصت. | 6 Tylem, co ty, wart u Boga. I jam jest z gliny zrobiony. |
7 هوذا هيبتي لا ترهبك وجلالي لا يثقل عليك | 7 Niech mowy cię moje nie płoszą, powagą cię nie przytłaczam. |
8 انك قد قلت في مسامعي وصوت اقوالك سمعت. | 8 Ale tyś mówił do moich uszu, słyszałem dźwięk twoich słów: |
9 قلت انا بريء بلا ذنب. زكي انا ولا اثم لي. | 9 Czysty jestem, bez grzechu, niewinny i nie mam zmazy. |
10 هوذا يطلب عليّ علل عداوة. يحسبني عدوا له. | 10 A znalazł On u mnie niewierność, za wroga mnie swego uważa. |
11 وضع رجليّ في المقطرة. يراقب كل طرقي | 11 Nogi me zakuł w kajdany, baczy na każdy mój krok. |
12 ها انك في هذا لم تصب. انا اجيبك. لان الله اعظم من الانسان. | 12 Tu nie masz słuszności - powiadam, bo wyższy jest Bóg od człowieka. |
13 لماذا تخاصمه. لان كل اموره لا يجاوب عنها. | 13 Czemu się z Nim spierałeś: Moje słowa są bez odpowiedzi? |
14 لكن الله يتكلم مرة وباثنتين لا يلاحظ الانسان. | 14 Bóg raz się odzywa i drugi, tylko się na to nie zważa. |
15 في حلم في رؤيا الليل عند سقوط سبات على الناس في النعاس على المضجع | 15 We śnie i w nocnym widzeniu, gdy spada sen na człowieka; i w czasie drzemki na łóżku |
16 حينئذ يكشف آذان الناس ويختم على تاديبهم. | 16 otwiera On ludziom oczy, przerażenie budzi w ich sercu. |
17 ليحول الانسان عن عمله ويكتم الكبرياء عن الرجل | 17 Chce odwieść człowieka od grzechu i męża uwolnić od pychy, |
18 ليمنع نفسه عن الحفرة وحياته من الزوال بحربة الموت. | 18 uchronić duszę od grobu, a życie - od ciosu dzidy. |
19 ايضا يؤدب بالوجع على مضجعه ومخاصمة عظامه دائمة | 19 Przez cierpienie nawraca na łożu i udrękę w kościach nieustanną. |
20 فتكره حياته خبزا ونفسه الطعام الشهي. | 20 Kiedy posiłek już zbrzydnie i smaczne pokarmy są wstrętne; |
21 فيبلى لحمه عن العيان وتنبري عظامه فلا ترى | 21 gdy ciało mu w oczach zanika i nagie kości zostają, |
22 وتقرب نفسه الى القبر وحياته الى المميتين. | 22 jego dusza się zbliża do grobu, a życie do miejsca umarłych. |
23 ان وجد عنده مرسل وسيط واحد من الف ليعلن للانسان استقامته | 23 Gdy ma on swego anioła, obrońcę jednego z tysiąca, co mu wyjaśni powinność; |
24 يترءاف عليه ويقول اطلقه عن الهبوط الى الحفرة قد وجدت فدية. | 24 zlituje się nad nim i prosi: Uwolnij od zejścia do grobu, za niego okup znalazłem - |
25 يصير لحمه اغض من لحم الصبي ويعود الى ايام شبابه. | 25 to wraca do dni młodości, jak wtedy ciało ma rześkie, |
26 يصلّي الى الله فيرضى عنه ويعاين وجهه بهتاف فيرد على الانسان بره. | 26 błaga Boga, a On się lituje, radosne oblicze nań zwraca. Przywrócono mu dawną prawość |
27 يغني بين الناس فيقول قد اخطأت وعوجت المستقيم ولم أجاز عليه. | 27 i ludziom swym tak wyśpiewuje: Grzeszyłem, przewrotnie działałem, nie oddał mi On według mej winy, |
28 فدى نفسي من العبور الى الحفرة فترى حياتي النور | 28 uwolnił od zejścia do grobu, me życie raduje się światłem. |
29 هوذا كل هذه يفعلها الله مرتين وثلاثا بالانسان | 29 Wszystko to dwa i trzy razy Bóg czyni względem człowieka, |
30 ليرد نفسه من الحفرة ليستنير بنور الاحياء. | 30 chcąc go uwolnić od grobu i oświecić blaskiem żyjących. |
31 فاصغ يا ايوب واستمع لي. انصت فانا اتكلم. | 31 Uważaj, Hiobie, i słuchaj, lub milcz, a ja będę mówił. |
32 ان كان عندك كلام فاجبني. تكلم. فاني اريد تبريرك. | 32 Może chcesz coś powiedzieć? Przemów, skargę twą przyjmę. |
33 والا فاستمع انت لي. انصت فاعلمك الحكمة | 33 Czy nie chcesz? Przeto posłuchaj! Milcz - ja cię nauczę mądrości. |