1 - In quel tempo Erode il Tetrarca, avendo udito la fama di Gesù, | 1 In illo tempore audivit Herodes tetrarcha famam Jesu : |
2 disse a' suoi cortigiani: «Costui è Giovanni Battista, risuscitato dai morti; per questo si fanno miracoli per mezzo suo». | 2 et ait pueris suis : Hic est Joannes Baptista : ipse surrexit a mortuis, et ideo virtutes operantur in eo. |
3 Poichè Erode, avendo fatto arrestare Giovanni, l'aveva chiuso in prigione, a causa d'Erodiade, moglie di suo fratello Filippo; | 3 Herodes enim tenuit Joannem, et alligavit eum : et posuit in carcerem propter Herodiadem uxorem fratris sui. |
4 perchè Giovanni gli diceva: «Non ti è permesso di tenerla con te». | 4 Dicebat enim illi Joannes : Non licet tibi habere eam. |
5 Ora, pur desiderando di farlo morire, temeva il popolo che lo riguardava come un profeta. | 5 Et volens illum occidere, timuit populum : quia sicut prophetam eum habebant. |
6 Ma nel giorno natalizio di Erode, la figlia di Erodiade, ballò nel convito e piacque tanto a Erode, | 6 Die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio, et placuit Herodi : |
7 ch'egli promise con giuramento di darle qualunque cosa gli avesse domandato. | 7 unde cum juramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo. |
8 Ed ella, istruita prima da sua madre: «Dammi qui», gli disse «sopra un piatto la testa di Giovanni Battista». | 8 At illa præmonita a matre sua : Da mihi, inquit, hic in disco caput Joannis Baptistæ. |
9 Il re ne fu contristato, ma a motivo del giuramento e dei convitati, comandò che le fosse data, | 9 Et contristatus est rex : propter juramentum autem, et eos qui pariter recumbebant, jussit dari. |
10 e fece decapitare Giovanni nella prigione. | 10 Misitque et decollavit Joannem in carcere. |
11 La testa di lui, portata sopra un piatto, venne data alla fanciulla. | 11 Et allatum est caput ejus in disco, et datum est puellæ, et attulit matri suæ. |
12 I discepoli di Giovanni vennero a prenderne il corpo e lo seppellirono; poi corsero a riferire il fatto a Gesù. | 12 Et accedentes discipuli ejus, tulerunt corpus ejus, et sepelierunt illud : et venientes nuntiaverunt Jesu.
|
13 Gesù, udite queste cose, se ne andò in barca e si ritirò in un luogo deserto e appartato; ma le turbe, saputolo, gli tennero dietro, a piedi, dalle città. | 13 Quod cum audisset Jesus, secessit inde in navicula, in locum desertum seorsum : et cum audissent turbæ, secutæ sunt eum pedestres de civitatibus. |
14 Sceso poi dalla barca, vide una gran folla, e n'ebbe compassione e guarì i loro infermi. | 14 Et exiens vidit turbam multam, et misertus est eis, et curavit languidos eorum. |
15 Sul far della sera, i suoi discepoli gli s'accostarono dicendo: «Il luogo è deserto e l'ora è tarda; licenzia dunque le turbe affinchè vadano per i villaggi a comprarsi da mangiare». | 15 Vespere autem facto, accesserunt ad eum discipuli ejus, dicentes : Desertus est locus, et hora jam præteriit : dimitte turbas, ut euntes in castella, emant sibi escas. |
16 Ma Gesù rispose loro: «Non c'è bisogno che se ne vadano; date voi da mangiare a loro». | 16 Jesus autem dixit eis : Non habent necesse ire : date illis vos manducare. |
17 Essi osservarono: «Noi abbiam soltanto cinque pani e due pesci». | 17 Responderunt ei : Non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces. |
18 «Portatemeli qua», disse loro. | 18 Qui ait eis : Afferte mihi illos huc. |
19 E dopo aver comandato alle turbe di accomodarsi sull'erba, prese i cinque pani e i due pesci e alzati gli occhi al cielo, benedisse e spezzando i pani li diede ai discepoli e i discepoli alle turbe. | 19 Et cum jussisset turbam discumbere super fœnum, acceptis quinque panibus et duobus piscibus, aspiciens in cælum benedixit, et fregit, et dedit discipulis panes, discipuli autem turbis. |
20 Tutti mangiarono e si satollarono; e si portaron via dodici ceste piene colme dei frammenti avanzati. | 20 Et manducaverunt omnes, et saturati sunt. Et tulerunt reliquias, duodecim cophinos fragmentorum plenos. |
21 Ora quelli che avevano mangiato erano circa cinquemila uomini senza contare le donne e i fanciulli. | 21 Manducantium autem fuit numerus quinque millia virorum, exceptis mulieribus et parvulis.
|
22 Subito dopo Gesù invitò i suoi discepoli a salire in barca e a precederlo sull'altra riva, mentr'egli congedava le turbe. | 22 Et statim compulit Jesus discipulos ascendere in naviculam, et præcedere eum trans fretum, donec dimitteret turbas. |
23 Dopo averle congedate, salì in disparte sul monte a pregare. E venuta la sera, si trovò tutto solo. | 23 Et dimissa turba, ascendit in montem solus orare. Vespere autem facto solus erat ibi : |
24 Frattanto la barca, in mezzo al mare, era sbattuta dai flutti essendo il vento contrario. | 24 navicula autem in medio mari jactabatur fluctibus : erat enim contrarius ventus. |
25 Ma alla quarta vigilia della notte, Gesù andò verso di loro, camminando sul mare. | 25 Quarta enim vigilia noctis, venit ad eos ambulans super mare. |
26 I discepoli, vedendolo camminare sul mare, si turbarono e dissero: «È un fantasma». E gridaron dalla paura. | 26 Et videntes eum super mare ambulantem, turbati sunt, dicentes : Quia phantasma est. Et præ timore clamaverunt. |
27 Ma subito Gesù rivolgendosi a loro, disse: «Coraggio, sono io; non temete». | 27 Statimque Jesus locutus est eis, dicens : Habete fiduciam : ego sum, nolite timere. |
28 Pietro rispose: «Signore, se sei tu, comandami di venire da te sulle acque». | 28 Respondens autem Petrus, dixit : Domine, si tu es, jube me ad te venire super aquas. |
29 Ed egli disse: «Vieni». E Pietro, sceso dalla barca, camminò sulle acque per andare da Gesù. | 29 At ipse ait : Veni. Et descendens Petrus de navicula, ambulabat super aquam ut veniret ad Jesum. |
30 Ma, vedendo la violenza del vento, s'impaurì e poichè cominciava a sommergersi gridò: «Signore, salvami!». | 30 Videns vero ventum validum, timuit : et cum cœpisset mergi, clamavit dicens : Domine, salvum me fac. |
31 Gesù stendendogli subito la mano, lo afferrò e gli disse: «Uomo di poca fede, perchè hai dubitato?». | 31 Et continuo Jesus extendens manum, apprehendit eum : et ait illi : Modicæ fidei, quare dubitasti ? |
32 E quando furon montati sulla barca, il vento cessò. | 32 Et cum ascendissent in naviculam, cessavit ventus. |
33 Allora quelli che eran nella barca l'adorarono dicendo: «Tu sei veramente il Figliuolo di Dio». | 33 Qui autem in navicula erant, venerunt, et adoraverunt eum, dicentes : Vere Filius Dei es. |
34 Attraversato il lago, approdarono nella terra di Genezaret. | 34 Et cum transfretassent, venerunt in terram Genesar. |
35 La gente del luogo, riconosciutolo, mandarono ad avvisare tutto il paese all'intorno; e vennero a presentargli tutti gl'infermi | 35 Et cum cognovissent eum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam, et obtulerunt ei omnes male habentes : |
36 e lo pregavano di lasciar loro toccare almeno l'orlo della sua veste; e quanti lo toccavano, guarivano. | 36 et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti ejus tangerent. Et quicumque tetigerunt, salvi facti sunt. |