1 Venerunt ergo viri Cariathiarim et duxerunt arcam Domini sursum et intulerunt eam in domum Abinadab in colle; Eleazarum autem filium eius sanctificaverunt, ut custodiret arcam Domini.
| 1 E vennero quelli di Cariatiarim, e rimenarono l'arca di Dio, e portaronla in casa di Aminadab in Gabaa; e santificarono Eleazaro suo figliuolo, acciò che guardasse l'arca di Dio. |
2 Et factum est, ex qua die mansit arca Domini in Cariathiarim, multiplicati sunt dies; erat quippe iam annus vicesimus, et ingemuit omnis domus Israel post Dominum. | 2 E fu fatto, dal dì che l'arca istette in Cariatiarim, che i dì moltiplicarono; onde era l'anno vigesimo; e tutta la casa d' Israel riposò dopo il Signore. |
3 Ait autem Samuel ad universam domum Israel dicens: “ Si in toto corde vestro revertimini ad Dominum, auferte deos alienos de medio vestri et Astharoth et praeparate corda vestra Domino et servite ei soli, et eruet vos de manu Philisthim ”. | 3 E Samuel disse a tutta la casa d'Israel: se voi tornate al vostro Signore Iddio con tutto il vostro cuore, tollete via del mezzo di voi gli dii d'altrui, Baalim e Astarot; e apparecchiate i vostri cuori a Dio, e servite a lui solo, ed egli vi libererà dalle mani de' Filistei. |
4 Abstulerunt ergo filii Israel Baalim et Astharoth et servierunt Domino soli.
| 4 E i figliuoli d' Israel tolsero via Baalim e Astarot, e servirono solo al Signore. |
5 Dixit autem Samuel: “ Congregate universum Israel in Maspha, ut orem pro vobis Dominum ”. | 5 E Samuel disse; raunate tutto Israel in Masfat, acciò ch' io ori per voi il Signore. |
6 Et convenerunt in Maspha hauseruntque aquam et effuderunt in conspectu Domini et ieiunaverunt in die illa et dixerunt ibi: “ Peccavimus Domino ”. Iudicavitque Samuel filios Israel in Maspha.
| 6 E raunaronsi in Masfat; e trassero l'acqua, e sparserla in cospetto di Dio, e digiunarono in quel dì, e dissero: Signore, noi abbiamo peccato a te. E giudicò Samuel i figliuoli d' Israel in Masfat. |
7 Et audierunt Philisthim quod congregati essent filii Israel in Maspha, et ascenderunt principes Philisthinorum ad Israel. Quod cum audissent filii Israel, timuerunt a facie Philisthinorum | 7 E i Filistei udirono che i figliuoli d' Israel erano congregati in Masfat, e i savii de' Filistei ascenderono ad Israel. La quale cosa udendo i figliuoli d' Israel, temerono la presenza de' Filistei. |
8 dixeruntque ad Samuel: “ Ne cesses pro nobis clamare ad Dominum Deum nostrum, ut salvet nos de manu Philisthinorum ”. | 8 E dissono a Samuel: non cessare di chiamare per noi al nostro Signore Iddio, che ci salvi delle mani de' Filistei. |
9 Tulit ergo Samuel agnum lactantem unum et obtulit illum holocaustum integrum Domino; et clamavit Samuel ad Dominum pro Israel, et exaudivit eum Dominus. | 9 E tolse Samuel uno agnello lattante, e offerillo integro in olocausto a Dio; e chiamò Samuel a Dio per Israel, ed esaudillo il Signore. |
10 Factum est autem cum Samuel offerret holocaustum, Philisthim iniere proelium contra Israel. Intonuit autem Dominus fragore magno in die illa super Philisthim et exterruit eos, et caesi sunt a facie Israel. | 10 E offerendo Samuel olocausto, intervenne che i Filistei cominciarono la battaglia contro ad Israel; e Dominedio tonò in quel di sopra gli Filistei con grande rumore, e spaventogli, e furon tagliati dai figliuoli d' Israel. |
11 Egressique viri Israel de Maspha persecuti sunt Philisthaeos et percusserunt eos usque ad locum, qui erat subter Bethchar. | 11 E usciti i figliuoli d' Israel di Masfat, perseguitorono i Filistei insino al luogo ch' era sotto Betcar. |
12 Tulit autem Samuel lapidem unum et posuit eum inter Maspha et inter Sen et vocavit nomen loci illius Abenezer (id est Lapis adiutorii) dixitque: “ Hucusque auxiliatus est nobis Dominus ”.
| 12 E Samuel tolse una pietra, e puosela tra Masfat e Sen; e chiamò il nome di quello luogo PIETRA D'ADIUTORIO, e disse: insino a quiritta Iddio Signore n'ha aiutati. |
13 Et humiliati sunt Philisthim nec apposuerunt ultra ut venirent in terminos Israel. Facta est itaque manus Domini super Philisthaeos cunctis diebus Samuel. | 13 E furono umiliati gli Filistei, e non presumerono più entrare nelli confini d' Israel. E fu fatta la mano di Dio sopra gli Filistei tutto il tempo di Samuel. |
14 Et redditae sunt urbes, quas tulerant Philisthim ab Israel, Israeli ab Accaron usque Geth; et terminos earum liberavit Israel de manu Philisthinorum. Eratque pax inter Israel et Amorraeum.
| 14 E furono rendute tutte le città che i Filistei aveano tolte ai figliuoli d' Israel, da Accaron insino a Get e a' suoi confini; e liberò Israel dalle mani de' Filistei, ed era pace tra Israel e lo Amorreo. |
15 Iudicabat quoque Samuel Israel cunctis diebus vitae suae | 15 E Samuel giudicava Israel per tutti i dì della sua vita. |
16 et ibat per singulos annos circumiens Bethel et Galgala et Maspha et iudicabat Israelem in supradictis locis. Revertebaturque in Rama; ibi enim erat domus eius, et ibi iudicabat Israelem. Aedificavit etiam ibi altare Domino.
| 16 E andava ogni anno cercando Betel e Galgala e Masfat; e in quelli luoghi giudicava Israel. |
| 17 E ritornavasi in Ramata, però che ivi era la sua casa; e ivi giudicava Israel; e ivi edificò l'altare al Signore. |