1 Et convertit me ad portam domus, et ecce aquae egre diebantur subterlimen domus ad orientem; facies enim domus respiciebat ad orientem, aquae autemdescendebant a latere templi dextro a meridie altaris. | 1 וַיְשִׁבֵנִי אֶל־פֶּתַח הַבַּיִת וְהִנֵּה־מַיִם יֹצְאִים מִתַּחַת מִפְתַּן הַבַּיִת קָדִימָה כִּי־פְנֵי הַבַּיִת קָדִים וְהַמַּיִם יֹרְדִים מִתַּחַת מִכֶּתֶף הַבַּיִת הַיְמָנִית מִנֶּגֶב לַמִּזְבֵּחַ |
2 Et eduxit me per viamportae aquilonis et convertit me ad viam foras ad portam exteriorem, quaerespiciebat ad orientem; et ecce aquae exeuntes a latere dextro. | 2 וַיֹּוצִאֵנִי דֶּרֶךְ־שַׁעַר צָפֹונָה וַיְסִבֵּנִי דֶּרֶךְ חוּץ אֶל־שַׁעַר הַחוּץ דֶּרֶךְ הַפֹּונֶה קָדִים וְהִנֵּה־מַיִם מְפַכִּים מִן־הַכָּתֵף הַיְמָנִית |
3 Cumegrederetur vir ad orientem, qui habebat funiculum in manu sua, mensus est millecubitos et traduxit me per aquam usque ad talos. | 3 בְּצֵאת־הָאִישׁ קָדִים וְקָו בְּיָדֹו וַיָּמָד אֶלֶף בָּאַמָּה וַיַּעֲבִרֵנִי בַמַּיִם מֵי אָפְסָיִם |
4 Rursumque mensus est mille ettraduxit me per aquam usque ad genua. | 4 וַיָּמָד אֶלֶף וַיַּעֲבִרֵנִי בַמַּיִם מַיִם בִּרְכָּיִם וַיָּמָד אֶלֶף וַיַּעֲבִרֵנִי מֵי מָתְנָיִם |
5 Et mensus est mille et traduxit me peraquam usque ad renes. Et mensus est mille; torrens, quem non potui pertransire,quoniam intumuerant aquae, aquae ad natandum; torrens, qui non poterattransvadari. | 5 וַיָּמָד אֶלֶף נַחַל אֲשֶׁר לֹא־אוּכַל לַעֲבֹר כִּי־גָאוּ הַמַּיִם מֵי שָׂחוּ נַחַל אֲשֶׁר לֹא־יֵעָבֵר |
6 Et dixit ad me: “ Certe vidisti, fili hominis ”; et duxit meet convertit ad ripam torrentis. | 6 וַיֹּאמֶר אֵלַי הֲרָאִיתָ בֶן־אָדָם וַיֹּולִכֵנִי וַיְשִׁבֵנִי שְׂפַת הַנָּחַל |
7 Cumque me convertissem, ecce in ripatorrentis ligna multa nimis ex utraque parte; | 7 בְּשׁוּבֵנִי וְהִנֵּה אֶל־שְׂפַת הַנַּחַל עֵץ רַב מְאֹד מִזֶּה וּמִזֶּה |
8 et ait ad me: “ Aquae istae,quae egrediuntur ad regionem orientalem et descendunt ad Arabam, intrabunt mare,aquas salsas, et sanabuntur aquae: | 8 וַיֹּאמֶר אֵלַי הַמַּיִם הָאֵלֶּה יֹוצְאִים אֶל־הַגְּלִילָה הַקַּדְמֹונָה וְיָרְדוּ עַל־הָעֲרָבָה וּבָאוּ הַיָּמָּה אֶל־הַיָּמָּה הַמּוּצָאִים [וְנִרְפְּאוּ כ] (וְנִרְפּוּ ק) הַמָּיִם |
9 et omnis anima vivens, quae movetur,quocumque venerit torrens, vivet, et erunt pisces multi satis, postquam venerintilluc aquae istae, et sanabuntur et vivent omnia, ad quae venerit torrens. | 9 וְהָיָה כָל־נֶפֶשׁ חַיָּה ׀ אֲשֶׁר־יִשְׁרֹץ אֶל כָּל־אֲשֶׁר יָבֹוא שָׁם נַחֲלַיִם יִחְיֶה וְהָיָה הַדָּגָה רַבָּה מְאֹד כִּי בָאוּ שָׁמָּה הַמַּיִם הָאֵלֶּה וְיֵרָפְאוּ וָחָי כֹּל אֲשֶׁר־יָבֹוא שָׁמָּה הַנָּחַל |
10 Etstabunt super mare piscatores; ab Engaddi usque ad Engallim siccatio sagenarumerit; plurimae species erunt piscium eius, sicut pisces maris Magni,multitudinis nimiae. | 10 וְהָיָה [יַעַמְדוּ כ] (עָמְדוּ ק) עָלָיו דַּוָּגִים מֵעֵין גֶּדִי וְעַד־עֵין עֶגְלַיִם מִשְׁטֹוחַ לַחֲרָמִים יִהְיוּ לְמִינָה תִּהְיֶה דְגָתָם כִּדְגַת הַיָּם הַגָּדֹול רַבָּה מְאֹד |
11 Palustria autem eius et stagna non sanabuntur, quia insalinas dabuntur. | 11 [בִּצֹּאתֹו כ] (בִּצֹּאתָיו ק) וּגְבָאָיו וְלֹא יֵרָפְאוּ לְמֶלַח נִתָּנוּ |
12 Et super torrentem orietur in ripis eius ex utraque parteomne lignum pomiferum; non defluet folium ex eo, et non deficiet fructus eius:per singulos menses afferet primitiva, quia aquae eius de sanctuarioegredientur, et erunt fructus eius in cibum, et folia eius ad medicinam. | 12 וְעַל־הַנַּחַל יַעֲלֶה עַל־שְׂפָתֹו מִזֶּה ׀ וּמִזֶּה ׀ כָּל־עֵץ־מַאֲכָל לֹא־יִבֹּול עָלֵהוּ וְלֹא־יִתֹּם פִּרְיֹו לָחֳדָשָׁיו יְבַכֵּר כִּי מֵימָיו מִן־הַמִּקְדָּשׁ הֵמָּה יֹוצְאִים [וְהָיוּ כ] (וְהָיָה ק) פִרְיֹו לְמַאֲכָל וְעָלֵהוּ לִתְרוּפָה׃ ס |
13 Haec dicit Dominus Deus: Hic est terminus, in quo possidebitis terram induodecim tribubus Israel, quia Ioseph duplicem funiculum habet; | 13 כֹּה אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה גֵּה גְבוּל אֲשֶׁר תִּתְנַחֲלוּ אֶת־הָאָרֶץ לִשְׁנֵי עָשָׂר שִׁבְטֵי יִשְׂרָאֵל יֹוסֵף חֲבָלִים |
14 possidebitisautem eam, singuli aeque ut frater suus, super quam levavi manum meam, ut darempatribus vestris; et cadet terra haec vobis in possessionem. | 14 וּנְחַלְתֶּם אֹותָהּ אִישׁ כְּאָחִיו אֲשֶׁר נָשָׂאתִי אֶת־יָדִי לְתִתָּהּ לַאֲבֹתֵיכֶם וְנָפְלָה הָאָרֶץ הַזֹּאת לָכֶם בְּנַחֲלָה |
15 Hic est autemterminus terrae: ad plagam septentrionalem a mari Magno via Hethalon adintroitum Emath, | 15 וְזֶה גְּבוּל הָאָרֶץ לִפְאַת צָפֹונָה מִן־הַיָּם הַגָּדֹול הַדֶּרֶךְ חֶתְלֹן לְבֹוא צְדָדָה |
16 Sedada, Berotha, Sabarim, quae est inter terminum Damasci etconfinium Emath, usque ad Asarenon, quae est iuxta terminum Auran; | 16 חֲמָת ׀ בֵּרֹותָה סִבְרַיִם אֲשֶׁר בֵּין־גְּבוּל דַּמֶּשֶׂק וּבֵין גְּבוּל חֲמָת חָצֵר הַתִּיכֹון אֲשֶׁר אֶל־גְּבוּל חַוְרָן |
17 erit ergoterminus a mari usque ad Asarenon, cum fines Damasci et fines Emath sint inaquilone; haec est plaga septentrionalis. | 17 וְהָיָה גְבוּל מִן־הַיָּם חֲצַר עֵינֹון גְּבוּל דַּמֶּשֶׂק וְצָפֹון ׀ צָפֹונָה וּגְבוּל חֲמָת וְאֵת פְּאַת צָפֹון |
18 Porro plaga orientalis de locointer Auran et inter Damascum et in medio inter Galaad et terram Israel,Iordanis disterminans usque ad mare orientale, usque Thamar; haec est plagaorientalis. | 18 וּפְאַת קָדִים מִבֵּין חַוְרָן וּמִבֵּין־דַּמֶּשֶׂק וּמִבֵּין הַגִּלְעָד וּמִבֵּין אֶרֶץ יִשְׂרָאֵל הַיַּרְדֵּן מִגְּבוּל עַל־הַיָּם הַקַּדְמֹונִי תָּמֹדּוּ וְאֵת פְּאַת קָדִימָה |
19 Plaga autem australis meridiana a Thamar usque ad aquasMeribathcades et torrentem usque ad mare Magnum; haec est plaga ad meridiemaustralis. | 19 וּפְאַת נֶגֶב תֵּימָנָה מִתָּמָר עַד־מֵי מְרִיבֹות קָדֵשׁ נַחֲלָה אֶל־הַיָּם הַגָּדֹול וְאֵת פְּאַת־תֵּימָנָה נֶגְבָּה |
20 Et plaga maris, mare Magnum a confinio per directum, donec veniasEmath; haec est plaga maris. | 20 וּפְאַת־יָם הַיָּם הַגָּדֹול מִגְּבוּל עַד־נֹכַח לְבֹוא חֲמָת זֹאת פְּאַת־יָם |
21 Et dividetis terram istam vobis per tribusIsrael | 21 וְחִלַּקְתֶּם אֶת־הָאָרֶץ הַזֹּאת לָכֶם לְשִׁבְטֵי יִשְׂרָאֵל |
22 et mittetis eam in hereditatem, vobis et advenis, qui accesserint advos, qui genuerint filios in medio vestrum, et erunt vobis sicut indigenae interfilios Israel: vobiscum divident possessionem in medio tribuum Israel; | 22 וְהָיָה תַּפִּלוּ אֹותָהּ בְּנַחֲלָה לָכֶם וּלְהַגֵּרִים הַגָּרִים בְּתֹוכְכֶם אֲשֶׁר־הֹולִדוּ בָנִים בְּתֹוכְכֶם וְהָיוּ לָכֶם כְּאֶזְרָח בִּבְנֵי יִשְׂרָאֵל אִתְּכֶם יִפְּלוּ בְנַחֲלָה בְּתֹוךְ שִׁבְטֵי יִשְׂרָאֵל |
23 intribu autem quacumque fuerit advena, ibi dabitis possessionem illi, ait DominusDeus.
| 23 וְהָיָה בַשֵּׁבֶט אֲשֶׁר־גָּר הַגֵּר אִתֹּו ם תִּתְּנוּ נַחֲלָתֹו נְאֻם אֲדֹנָי יְהוִה׃ ס |