Giobbe 39

¹ Numquid nosti tempus partus ibicum in petris
vel parturientes cervas observasti?

² Dinumerasti menses conceptus earum
et scisti tempus partus earum?

³ Incurvantur ad fetum et pariunt
et fetus suos emittunt.

⁴ Impinguantur filii earum et adolescunt in campo,
egrediuntur et non revertuntur ad eas.

⁵ Quis dimisit onagrum liberum,
et vincula ipsius quis solvit?

⁶ Cui dedi in solitudine domum
et tabernacula eius in terra salsuginis.

⁷ Contemnit multitudinem civitatis,
clamorem exactoris non audit.

⁸ Explorat montes pascuae suae
et virentia quaeque perquirit.

⁹ Numquid volet taurus ferus servire tibi
aut morabitur ad praesepe tuum?

¹⁰ Numquid alligabis taurum ferum ad arandum loro tuo,
aut confringet glebas vallium post te?

¹¹ Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius
et derelinques ei labores tuos?

¹² Numquid credes illi quod revertatur
et sementem in aream tuam congreget?

¹³ Ala struthionis laeta est,
penna vero ciconiae et avolat.

¹⁴ Quando derelinquit ova sua in terra,
in pulvere calefiunt.

¹⁵ Obliviscitur quod pes conculcet ea,
aut bestia agri conterat.

¹⁶ Duratur ad filios suos quasi non sint sui;
frustra laborans nullo timore anxiatur.

¹⁷ Privavit enim eam Deus sapientia
nec dedit illi intellegentiam.

¹⁸ Cum tempus fuerit, in altum alas erigit,
deridet equum et ascensorem eius.

¹⁹ Numquid praebebis equo fortitudinem
aut circumdabis collo eius iubam?

²⁰ Numquid suscitabis eum quasi locustas?
Gloria hinnitus eius terror;

²¹ vallem ungula fodit, exsultat audacter,
in occursum pergit armatis.

²² Contemnit pavorem nec territur
neque cedit gladio.

²³ Super ipsum sonabit pharetra,
micat hasta et acinaces.

²⁴ Fervens et fremens sorbet terram
nec consistet, cum tubae sonaverit clangor.

²⁵ Ubi audierit bucinam, dicit: “Uah!”.
Procul odoratur bellum,
exhortationem ducum et ululatum exercitus.

²⁶ Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter,
expandens alas suas ad austrum?

²⁷ Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila
et in arduis ponet nidum suum?

²⁸ In petris manet
et in praeruptis silicibus commoratur
atque in culmine et arce.

²⁹ Inde contemplatur escam,
et de longe oculi eius prospiciunt.

³⁰ Pulli eius lambent sanguinem;
et, ubicumque cadaver fuerit, statim adest ”.