1 ויען איוב ויאמר | 1 Hiob na to tak odpowiedział: |
2 אמנם ידעתי כי כן ומה יצדק אנוש עם אל | 2 Istotnie. Ja wiem, że to prawda, Czy człowiek jest prawy przed Bogiem? |
3 אם יחפץ לריב עמו לא יעננו אחת מני אלף | 3 Gdyby się ktoś z Nim prawował, nie odpowie raz jeden na tysiąc. |
4 חכם לבב ואמיץ כח מי הקשה אליו וישלם | 4 Umysł to mądry, a siła potężna. Któż Mu przeciwny nie padnie? |
5 המעתיק הרים ולא ידעו אשר הפכם באפו | 5 W mgnieniu oka On przesunie góry i zniesie je w swoim gniewie, |
6 המרגיז ארץ ממקומה ועמודיה יתפלצון | 6 On ziemię poruszy w posadach: i poczną trzeszczeć jej słupy. |
7 האמר לחרס ולא יזרח ובעד כוכבים יחתם | 7 On słońcu zabroni świecić, na gwiazdy pieczęć nałoży. |
8 נטה שמים לבדו ודורך על במתי ים | 8 On sam rozciąga niebiosa, kroczy po morskich głębinach; |
9 עשה עש כסיל וכימה וחדרי תמן | 9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i Strefy Południa. |
10 עשה גדלות עד אין חקר ונפלאות עד אין מספר | 10 On czyni cuda niezbadane, nikt nie zliczy Jego dziwów. |
11 הן יעבר עלי ולא אראה ויחלף ולא אבין לו | 11 Nie widzę Go, chociaż przechodzi: mija, a dostrzec nie mogę. |
12 הן יחתף מי ישיבנו מי יאמר אליו מה תעשה | 12 Kto Mu zabroni, choć zniszczy? Kto zdoła powiedzieć: Co robisz? |
13 אלוה לא ישיב אפו תחתו שחחו עזרי רהב | 13 Bóg gniewu hamować nie musi, uległe są Mu służki Rahaba. |
14 אף כי אנכי אעננו אבחרה דברי עמו | 14 Jakże ja zdołam z Nim mówić? Dobiorę wyrazów właściwych? |
15 אשר אם צדקתי לא אענה למשפטי אתחנן | 15 Choć słuszność mam, nie odpowiadam i tylko błagam o litość. |
16 אם קראתי ויענני לא אאמין כי יאזין קולי | 16 Proszę Go, by się odezwał, a nie mam pewności, że słucha. |
17 אשר בשערה ישופני והרבה פצעי חנם | 17 On może zniszczyć mnie burzą, bez przyczyny pomnożyć mi rany. |
18 לא יתנני השב רוחי כי ישבעני ממררים | 18 Nawet odetchnąć mi nie da, tak mnie napełni goryczą. |
19 אם לכח אמיץ הנה ואם למשפט מי יועידני | 19 O siłę chodzi? To mocarz. O sąd? Kto da mi świadectwo? |
20 אם אצדק פי ירשיעני תם אני ויעקשני | 20 On i prawym zamknie usta, mam słuszność, a winnnym mnie uzna. |
21 תם אני לא אדע נפשי אמאס חיי | 21 Czym czysty? Nie znam sam siebie, potępiam swe własne życie. |
22 אחת היא על כן אמרתי תם ורשע הוא מכלה | 22 Na jedno więc, rzekłem, wychodzi, prawego ze złym razem zniszczy. |
23 אם שוט ימית פתאם למסת נקים ילעג | 23 Gdy nagła powódź zabija, drwi z cierpień niewinnego; |
24 ארץ נתנה ביד רשע פני שפטיה יכסה אם לא אפוא מי הוא | 24 ziemię dał w ręce grzeszników, sędziom zakrywa oblicza. Jeśli nie On - to kto właściwie? |
25 וימי קלו מני רץ ברחו לא ראו טובה | 25 Szybsze me dni niźli biegacz, ciekają, nie zaznawszy szczęścia, |
26 חלפו עם אניות אבה כנשר יטוש עלי אכל | 26 mkną jak łodzie z sitowia, gonią jak orzeł ofiarę. |
27 אם אמרי אשכחה שיחי אעזבה פני ואבליגה | 27 Gdy powiem: Zapomnę o męce, odmienię, rozjaśnię oblicze - |
28 יגרתי כל עצבתי ידעתי כי לא תנקני | 28 drżę na myśl o cierpieniu, pewny, że mnie nie uwolni. |
29 אנכי ארשע למה זה הבל איגע | 29 Jestem grzesznikiem, przyznaję. Więc po co się męczę na próżno? |
30 אם התרחצתי במו שלג והזכותי בבר כפי | 30 Choćbym się w śniegu wykąpał, a ługiem umył swe ręce; |
31 אז בשחת תטבלני ותעבוני שלמותי | 31 umieścisz mnie tam, na dole. Nawet mój płaszcz mną się brzydzi. |
32 כי לא איש כמני אעננו נבוא יחדו במשפט | 32 Nie człowiek to, aby Mu odrzec: Razem stawajmy u sądu! |
33 לא יש בינינו מוכיח ישת ידו על שנינו | 33 Czy jest między nami rozjemca, co rękę położy na obu? |
34 יסר מעלי שבטו ואמתו אל תבעתני | 34 Niech zdejmie ze mnie swą rózgę i strachem mnie nie napełnia, |
35 אדברה ולא איראנו כי לא כן אנכי עמדי | 35 bym mówić zdołał bez lęku... A tak, ja nie mam śmiałości. |