ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ - Qoelet - Ecclesiastes 10

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 μυιαι θανατουσαι σαπριουσιν σκευασιαν ελαιου ηδυσματος τιμιον ολιγον σοφιας υπερ δοξαν αφροσυνης μεγαλης	1 Une mouche morte gâte tout le flacon de parfum; quelques folies réduisent à rien beaucoup de sagesse.
2 καρδια σοφου εις δεξιον αυτου και καρδια αφρονος εις αριστερον αυτου	2 Le cœur du sage tient sa droite, le cœur du sot est sur la gauche;
3 και γε εν οδω οταν αφρων πορευηται καρδια αυτου υστερησει και α λογιειται παντα αφροσυνη εστιν	3 il marche sur la route à contresens, et de tous ceux qui le croisent il dit: “Tiens, voilà encore un sot!”
4 εαν πνευμα του εξουσιαζοντος αναβη επι σε τοπον σου μη αφης οτι ιαμα καταπαυσει αμαρτιας μεγαλας	4 Si le prince se met en colère contre toi, ne quitte pas ta place, le calme évitera bien des malheurs.
5 εστιν πονηρια ην ειδον υπο τον ηλιον ως ακουσιον ο εξηλθεν απο προσωπου του εξουσιαζοντος	5 J’ai vu un autre mal sous le soleil, et l’on serait tenté de dire que l’erreur vient du Souverain:
6 εδοθη ο αφρων εν υψεσι μεγαλοις και πλουσιοι εν ταπεινω καθησονται	6 les incapables sont en haut de l’échelle, et ceux qui valent restent en bas.
7 ειδον δουλους εφ' ιππους και αρχοντας πορευομενους ως δουλους επι της γης	7 J’ai vu des serviteurs qui étaient à cheval, et des nobles qui allaient à pied, comme des serviteurs.
8 ο ορυσσων βοθρον εν αυτω εμπεσειται και καθαιρουντα φραγμον δηξεται αυτον οφις	8 On creuse un trou, on peut y tomber; on démolit un mur et l’on se fait mordre par un serpent;
9 εξαιρων λιθους διαπονηθησεται εν αυτοις σχιζων ξυλα κινδυνευσει εν αυτοις	9 on extrait des pierres, on peut s’y meurtrir; on fend du bois, on risque de se blesser;
10 εαν εκπεση το σιδηριον και αυτος προσωπον εταραξεν και δυναμεις δυναμωσει και περισσεια του ανδρειου σοφια	10 si le fer est émoussé, il faudra frapper plus fort: en tout cela on gagne avec la sagesse.
11 εαν δακη ο οφις εν ου ψιθυρισμω και ουκ εστιν περισσεια τω επαδοντι	11 Mais peut-être le serpent ne se laisse pas charmer, et il mord: du coup, le charmeur n’aura rien gagné.
12 λογοι στοματος σοφου χαρις και χειλη αφρονος καταποντιουσιν αυτον	12 Les paroles du sage sont une grâce, mais les propos du sot le détruisent, lui le premier.
13 αρχη λογων στοματος αυτου αφροσονη και εσχατη στοματος αυτου περιφερεια πονηρα	13 Son point de départ est une bêtise, et la conclusion est dangereuse autant qu’absurde.
14 και ο αφρων πληθυνει λογους ουκ εγνω ο ανθρωπος τι το γενομενον και τι το εσομενον οπισω αυτου τις αναγγελει αυτω	14 C’est la sottise qui lui inspire tant de paroles. (L’être humain ne connaît pas l’avenir: qui va lui dire ce qui viendra après lui?)
15 μοχθος των αφρονων κοπωσει αυτους ος ουκ εγνω του πορευθηναι εις πολιν	15 Le sot est vite épuisé: il ne sait pas encore le chemin qui mène à la ville.
16 ουαι σοι πολις ης ο βασιλευς σου νεωτερος και οι αρχοντες σου εν πρωια εσθιουσιν	16 Malheur à toi, pays dont le roi est un gamin, et dont les chefs font la fête dès le matin!
17 μακαρια συ γη ης ο βασιλευς σου υιος ελευθερων και οι αρχοντες σου προς καιρον φαγονται εν δυναμει και ουκ αισχυνθησονται	17 Heureux es-tu, pays dont le roi est un prince bien né, et dont les chefs mangent au temps voulu, pour prendre des forces et non pour s’enivrer.
18 εν οκνηριαις ταπεινωθησεται η δοκωσις και εν αργια χειρων σταξει η οικια	18 Par manque d’entretien la charpente s’écroule; avec des mains paresseuses, la maison prend l’eau.
19 εις γελωτα ποιουσιν αρτον και οινος ευφραινει ζωντας και του αργυριου επακουσεται συν τα παντα	19 On fait des banquets pour se divertir, on se donne du bon temps avec les vins: l’argent résoudra tout!
20 και γε εν συνειδησει σου βασιλεα μη καταραση και εν ταμιειοις κοιτωνων σου μη καταραση πλουσιον οτι πετεινον του ουρανου αποισει συν την φωνην και ο εχων τας πτερυγας απαγγελει λογον	20 Ne maudis pas le roi, même en pensée; ne maudis pas le puissant, même dans le secret de ta chambre: un oiseau du ciel pourrait lui en porter la rumeur, une paire d’ailes lui ferait connaître l’affaire.