ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ Β´ - 2 Maccabei- Maccabees II 11

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 μετ' ολιγον δε παντελως χρονισκον λυσιας επιτροπος του βασιλεως και συγγενης και επι των πραγματων λιαν βαρεως φερων επι τοις γεγονοσι	1 Lysias, le tuteur et parent du roi qui gouvernait le royaume, fut très contrarié de ce qui venait de se passer. Très peu de temps après
2 συναθροισας περι τας οκτω μυριαδας και την ιππον απασαν παρεγινετο επι τους ιουδαιους λογιζομενος την μεν πολιν ελλησιν οικητηριον ποιησειν	2 il rassembla environ 80 000 hommes et toute la cavalerie; il se mit en marche contre les Juifs avec l’idée de faire de leur ville une résidence de Grecs,
3 το δε ιερον αργυρολογητον καθως τα λοιπα των εθνων τεμενη πρατην δε κατα ετος την αρχιερωσυνην ποιησειν	3 de tirer de l’argent du Temple comme des sanctuaires des païens, et de mettre en vente chaque année la charge de grand prêtre.
4 ουδαμως επιλογιζομενος το του θεου κρατος πεφρενωμενος δε ταις μυριασιν των πεζων και ταις χιλιασιν των ιππεων και τοις ελεφασιν τοις ογδοηκοντα	4 Il se laissait aveugler par la foule de ses fantassins, par ses milliers de cavaliers et ses 80 éléphants, et il oubliait complètement la force de Dieu.
5 εισελθων δε εις την ιουδαιαν και συνεγγισας βαιθσουρα οντι μεν ερυμνω χωριω ιεροσολυμων δε απεχοντι ωσει σταδιους πεντε τουτο εθλιβεν	5 Il entra donc en Judée et s’approcha de Beth-Sour, une forteresse distante de Jérusalem d’environ 30 kilomètres; il en fit le siège.
6 ως δε μετελαβον οι περι τον μακκαβαιον πολιορκουντα αυτον τα οχυρωματα μετα οδυρμων και δακρυων ικετευον συν τοις οχλοις τον κυριον αγαθον αγγελον αποστειλαι προς σωτηριαν τω ισραηλ	6 Quand Maccabée et ses hommes apprirent que Lysias venait assiéger les forteresses, ils supplièrent le Seigneur avec des cris et des larmes; avec toute la foule, ils priaient le Seigneur d’envoyer son bon ange pour sauver Israël.
7 αυτος δε πρωτος ο μακκαβαιος αναλαβων τα οπλα προετρεψατο τους αλλους αμα αυτω διακινδυνευοντας επιβοηθειν τοις αδελφοις αυτων ομου δε και προθυμως εξωρμησαν	7 Maccabée, le premier, reprit les armes, encourageant les autres à se lancer avec lui au-devant du danger pour secourir leurs frères. Et tous ensemble, courageusement, ils se mirent en route.
8 αυτοθι δε προς τοις ιεροσολυμοις οντων εφανη προηγουμενος αυτων εφιππος εν λευκη εσθητι πανοπλιαν χρυσην κραδαινων	8 Comme ils étaient encore près de Jérusalem, un cavalier habillé de blanc, portant une armure d’or, apparut marchant à leur tête.
9 ομου δε παντες ευλογησαν τον ελεημονα θεον και επερρωσθησαν ταις ψυχαις ου μονον ανθρωπους θηρας δε τους αγριωτατους και σιδηρα τειχη τιτρωσκειν οντες ετοιμοι	9 Tous ensemble ils bénirent le Dieu plein de miséricorde; déjà ils se sentaient pleins de courage, prêts à affronter non seulement des hommes mais les bêtes les plus féroces, et même à renverser des remparts de fer.
10 προηγον εν διασκευη τον απ' ουρανου συμμαχον εχοντες ελεησαντος αυτους του κυριου	10 Ils s’avancèrent donc en ordre de bataille avec cet allié venu du ciel: le Seigneur avait eu pitié d’eux et venait à leur secours.
11 λεοντηδον δε εντιναξαντες εις τους πολεμιους κατεστρωσαν αυτων χιλιους προς τοις μυριοις ιππεις δε εξακοσιους προς τοις χιλιοις τους δε παντας ηναγκασαν φευγειν	11 Ils se lancèrent comme des lions sur les ennemis et ils en tuèrent 11 000, plus 1 600 cavaliers, obligeant tous les autres à prendre la fuite.
12 οι πλειονες δε αυτων τραυματιαι γυμνοι διεσωθησαν και αυτος δε ο λυσιας αισχρως φευγων διεσωθη	12 Presque tous s’enfuyaient blessés et sans armes, et Lysias lui-même ne sauva sa vie que grâce à une fuite honteuse.
13 ουκ ανους δε υπαρχων προς εαυτον αντιβαλλων το γεγονος περι αυτον ελαττωμα και συννοησας ανικητους ειναι τους εβραιους του δυναμενου θεου συμμαχουντος αυτοις	13 Mais Lysias était intelligent, il réfléchit sur la défaite qu’il venait de subir. Il comprit que les Hébreux étaient invincibles parce que le Dieu fort combattait avec eux.
14 προσαποστειλας επεισεν συλλυεσθαι επι πασι τοις δικαιοις και διοτι και τον βασιλεα πεισει φιλον αυτοις αναγκαζων γενεσθαι	14 C’est pourquoi il leur envoya quelqu’un pour les amener à faire la paix sur des bases justes et il ajouta qu’il saurait persuader le roi et l’obliger à devenir leur ami.
15 επενευσεν δε ο μακκαβαιος επι πασιν οις ο λυσιας παρεκαλει του συμφεροντος φροντιζων οσα γαρ ο μακκαβαιος επεδωκεν τω λυσια δια γραπτων περι των ιουδαιων συνεχωρησεν ο βασιλευς	15 Maccabée accepta tout ce que proposait Lysias, car il n’avait pas d’autre souci que le bien du peuple, et de fait, le roi accorda aux Juifs tout ce que Maccabée avait demandé par écrit à Lysias.
16 ησαν γαρ αι γεγραμμεναι τοις ιουδαιοις επιστολαι παρα μεν λυσιου περιεχουσαι τον τροπον τουτον λυσιας τω πληθει των ιουδαιων χαιρειν	16 Voici ce que disaient les lettres envoyées aux Juifs par Lysias: “Lysias salue la communauté des Juifs.
17 ιωαννης και αβεσσαλωμ οι πεμφθεντες παρ' υμων επιδοντες τον υπογεγραμμενον χρηματισμον ηξιουν περι των δι' αυτου σημαινομενων	17 Vos envoyés Jean et Absalom m’ont remis vos propositions et ils attendaient une réponse aux problèmes qui ont été soulevés.
18 οσα μεν ουν εδει και τω βασιλει προσενεχθηναι διεσαφησα α δε ην ενδεχομενα συνεχωρησεν	18 J’ai exposé au roi tout ce qui devait lui être soumis, et j’ai accordé ce que je pouvais accorder.
19 εαν μεν ουν συντηρησητε την εις τα πραγματα ευνοιαν και εις το λοιπον πειρασομαι παραιτιος αγαθων γενεσθαι	19 Si donc vous conservez vos bons sentiments à l’égard de l’État, de mon côté j’essaierai à l’avenir de faire tout ce que je peux pour votre bien.
20 υπερ δε τουτων και των κατα μερος εντεταλμαι τουτοις τε και τοις παρ' εμου διαλεχθηναι υμιν	20 Pour les questions de détails, j’ai ordonné à vos envoyés et aux miens d’en discuter avec vous.
21 ερρωσθε ετους εκατοστου τεσσαρακοστου ογδοου διος κορινθιου τετραδι και εικαδι	21 Portez-vous bien. L’an 148, le 24 de Zeus Corinthien.”
22 η δε του βασιλεως επιστολη περιειχεν ουτως βασιλευς αντιοχος τω αδελφω λυσια χαιρειν	22 Voici comment était tournée la lettre du roi: “Le roi Antiocus salue son frère Lysias.
23 του πατρος ημων εις θεους μετασταντος βουλομενοι τους εκ της βασιλειας αταραχους οντας γενεσθαι προς την των ιδιων επιμελειαν	23 Notre père étant allé rejoindre les dieux, nous voulons maintenant que les sujets de notre royaume puissent s’occuper de leurs affaires sans inquiétude.
24 ακηκοοτες τους ιουδαιους μη συνευδοκουντας τη του πατρος επι τα ελληνικα μεταθεσει αλλα την εαυτων αγωγην αιρετιζοντας αξιουντας συγχωρηθηναι αυτοις τα νομιμα	24 Nous avons appris que les Juifs n’acceptent pas de suivre, comme le voulait notre père, les coutumes des Grecs, mais qu’ils préfèrent vivre à leur manière et demandent que leurs coutumes soient respectées.
25 αιρουμενοι ουν και τουτο το εθνος εκτος ταραχης ειναι κρινομεν το τε ιερον αποκατασταθηναι αυτοις και πολιτευεσθαι κατα τα επι των προγονων αυτων εθη	25 Comme nous voulons que cette nation sorte de ses troubles, nous décidons que le Temple leur sera rendu et qu’ils pourront vivre selon les coutumes de leurs ancêtres.
26 ευ ουν ποιησεις διαπεμψαμενος προς αυτους και δους δεξιας οπως ειδοτες την ημετεραν προαιρεσιν ευθυμοι τε ωσιν και ηδεως διαγινωνται προς τη των ιδιων αντιλημψει	26 Tu feras donc bien d’envoyer auprès d’eux quelqu’un pour leur tendre la main, pour qu’ils connaissent nos bonnes intentions, qu’ils soient rassurés et puissent s’occuper tranquillement de leurs propres affaires.”
27 προς δε το εθνος η του βασιλεως επιστολη τοιαδε ην βασιλευς αντιοχος τη γερουσια των ιουδαιων και τοις αλλοις ιουδαιοις χαιρειν	27 Voici maintenant le texte de la lettre du roi adressée à la nation: “Le roi Antiocus salue le conseil des anciens des Juifs et tous les autres Juifs!
28 ει ερρωσθε ειη αν ως βουλομεθα και αυτοι δε υγιαινομεν	28 Nous souhaitons que vous soyez en bonne santé, nous sommes nous-mêmes en bonne santé.
29 ενεφανισεν ημιν μενελαος βουλεσθαι κατελθοντας υμας γινεσθαι προς τοις ιδιοις	29 Ménélas nous a appris votre désir de rentrer dans vos foyers et de vous occuper de vos affaires.
30 τοις ουν καταπορευομενοις μεχρι τριακαδος ξανθικου υπαρξει δεξια μετα της αδειας	30 Aussi tendons-nous la main à tous ceux qui retourneront chez eux avant le 30 du mois de Xanthique: nous ne leur imposerons rien.
31 χρησθαι τους ιουδαιους τοις εαυτων δαπανημασιν και νομοις καθα και το προτερον και ουδεις αυτων κατ' ουδενα τροπον παρενοχληθησεται περι των ηγνοημενων	31 Les Juifs pourront manger leurs aliments et suivre leurs lois comme autrefois. Personne parmi eux ne sera inquiété de quelque manière que ce soit pour les fautes qu’il a pu commettre par ignorance.
32 πεπομφα δε και τον μενελαον παρακαλεσοντα υμας	32 J’envoie d’ailleurs Ménélas pour vous rassurer.
33 ερρωσθε ετους εκατοστου τεσσαρακοστου ογδοου ξανθικου πεντεκαιδεκατη	33 Portez-vous bien. L’an 148, le 15 du mois de Xanthique.”
34 επεμψαν δε και οι ρωμαιοι προς αυτους επιστολην εχουσαν ουτως κοιντος μεμμιος τιτος μανιος πρεσβυται ρωμαιων τω δημω των ιουδαιων χαιρειν	34 Les Romains aussi envoyèrent la lettre suivante: “Quintus Memmius, Titus Manilius, Manius Sergius, ambassadeurs de Rome, saluent le peuple juif.
35 υπερ ων λυσιας ο συγγενης του βασιλεως συνεχωρησεν υμιν και ημεις συνευδοκουμεν	35 Nous sommes pleinement d’accord avec ce que Lysias, parent du roi, vous a accordé.
36 α δε εκρινεν προσανενεχθηναι τω βασιλει πεμψατε τινα παραχρημα επισκεψαμενοι περι τουτων ινα εκθωμεν ως καθηκει υμιν ημεις γαρ προσαγομεν προς αντιοχειαν	36 Quant aux difficultés que Lysias a décidé de soumettre au roi, envoyez-nous rapidement quelqu’un pour que nous puissions les examiner et les présenter au roi comme vous le désirez. Car nous nous rendons à Antioche.
37 διο σπευσατε και πεμψατε τινας οπως και ημεις επιγνωμεν οποιας εστε γνωμης	37 Ne tardez donc pas à nous envoyer quelqu’un pour que nous sachions nous aussi ce que vous pensez.
38 υγιαινετε ετους εκατοστου τεσσαρακοστου ογδοου ξανθικου πεντεκαιδεκατη	38 Soyez en bonne santé. L’an 148, le 15 du mois de Xanthique.”