Livre d'Isaïe 33

JERUSALEM	LXX
1 Malheur à toi qui détruis et n'es pas détruit, qui es traître alors qu'on ne te trahit pas; quand tu aurasfini de détruire, tu seras détruit, quand tu auras terminé tes trahisons, on te trahira.	1 ουαι τοις ταλαιπωρουσιν υμας υμας δε ουδεις ποιει ταλαιπωρους και ο αθετων υμας ουκ αθετει αλωσονται οι αθετουντες και παραδοθησονται και ως σης επι ιματιου ουτως ηττηθησονται
2 Yahvé, fais-nous grâce, en toi nous espérons. Sois notre bras chaque matin, et aussi notre salut autemps de la détresse.	2 κυριε ελεησον ημας επι σοι γαρ πεποιθαμεν εγενηθη το σπερμα των απειθουντων εις απωλειαν η δε σωτηρια ημων εν καιρω θλιψεως
3 Au bruit du tumulte les peuples s'enfuient, lorsque tu te lèves les nations se dispersent.	3 δια φωνην του φοβου σου εξεστησαν λαοι απο του φοβου σου και διεσπαρησαν τα εθνη
4 On amasse chez vous le butin comme amasse le criquet, on se rue sur lui comme une ruée desauterelles.	4 νυν δε συναχθησεται τα σκυλα υμων μικρου και μεγαλου ον τροπον εαν τις συναγαγη ακριδας ουτως εμπαιξουσιν υμιν
5 Yahvé est exalté car il trône là-haut, il comble Sion de droit et de justice.	5 αγιος ο θεος ο κατοικων εν υψηλοις ενεπλησθη σιων κρισεως και δικαιοσυνης
6 Et ce sera la sécurité pour tes jours: sagesse et connaissance sont les richesses qui sauvent, la craintede Yahvé, tel est son trésor.	6 εν νομω παραδοθησονται εν θησαυροις η σωτηρια ημων εκει σοφια και επιστημη και ευσεβεια προς τον κυριον ουτοι εισιν θησαυροι δικαιοσυνης
7 Voici qu'Ariel pousse des cris dans les rues, les messagers de paix pleurent amèrement.	7 ιδου δη εν τω φοβω υμων αυτοι φοβηθησονται ους εφοβεισθε φοβηθησονται αφ' υμων αγγελοι γαρ αποσταλησονται αξιουντες ειρηνην πικρως κλαιοντες παρακαλουντες ειρηνην
8 Les routes sont désolées, plus de passants sur les chemins, on a rompu l'alliance, méprisé les témoins,on n'a tenu compte de personne.	8 ερημωθησονται γαρ αι τουτων οδοι πεπαυται ο φοβος των εθνων και η προς τουτους διαθηκη αιρεται και ου μη λογισησθε αυτους ανθρωπους
9 Endeuillée, la terre languit. Couvert de honte, le Liban se dessèche, Saron est devenue comme lasteppe, Bashân et le Carmel frémissent.	9 επενθησεν η γη ησχυνθη ο λιβανος ελη εγενετο ο σαρων φανερα εσται η γαλιλαια και ο καρμηλος
10 Maintenant je me lève, dit Yahvé, maintenant je me dresse, maintenant je m'élève.	10 νυν αναστησομαι λεγει κυριος νυν δοξασθησομαι νυν υψωθησομαι
11 Vous concevez du foin, vous enfantez de la paille, mon souffle, comme un feu, vous dévorera.	11 νυν οψεσθε νυν αισθηθησεσθε ματαια εσται η ισχυς του πνευματος υμων πυρ υμας κατεδεται
12 Les peuples seront consumés comme par la chaux, épines coupées, ils seront brûlés au feu.	12 και εσονται εθνη κατακεκαυμενα ως ακανθα εν αγρω ερριμμενη και κατακεκαυμενη
13 Ecoutez, vous qui êtes loin, ce que j'ai fait, sachez, vous qui êtes proches, quelle est ma puissance.	13 ακουσονται οι πορρωθεν α εποιησα γνωσονται οι εγγιζοντες την ισχυν μου
14 Les pécheurs ont été terrifiés à Sion, un tremblement a saisi les impies. Qui de nous tiendra devantun feu dévorant? Qui de nous tiendra devant des brasiers éternels?	14 απεστησαν οι εν σιων ανομοι λημψεται τρομος τους ασεβεις τις αναγγελει υμιν οτι πυρ καιεται τις αναγγελει υμιν τον τοπον τον αιωνιον
15 Celui qui se conduit avec justice et parle loyalement, qui refuse un gain extorqué et repousse de lamain le pot-de-vin, qui se bouche les oreilles pour ne pas entendre les propos sanguinaires, et ferme les yeuxpour ne pas voir le mal,	15 πορευομενος εν δικαιοσυνη λαλων ευθειαν οδον μισων ανομιαν και αδικιαν και τας χειρας αποσειομενος απο δωρων βαρυνων τα ωτα ινα μη ακουση κρισιν αιματος καμμυων τους οφθαλμους ινα μη ιδη αδικιαν
16 celui-là habitera dans les hauteurs, les roches escarpées seront son refuge, on lui donnera du pain,l'eau ne lui manquera pas.	16 ουτος οικησει εν υψηλω σπηλαιω πετρας ισχυρας αρτος αυτω δοθησεται και το υδωρ αυτου πιστον
17 Tes yeux contempleront le roi dans sa beauté, ils verront un pays qui s'étend au loin.	17 βασιλεα μετα δοξης οψεσθε και οι οφθαλμοι υμων οψονται γην πορρωθεν
18 Ton coeur méditera ses frayeurs: "Où est celui qui comptait? Où est celui qui pesait? Où est celui quicomptait les tours?"	18 η ψυχη υμων μελετησει φοβον που εισιν οι γραμματικοι που εισιν οι συμβουλευοντες που εστιν ο αριθμων τους τρεφομενους
19 Tu ne verras plus le peuple insolent, le peuple au langage incompréhensible, à la langue barbare etdénuée de sens.	19 μικρον και μεγαν λαον ω ου συνεβουλευσαντο ουδε ηδει βαθυφωνον ωστε μη ακουσαι λαος πεφαυλισμενος και ουκ εστιν τω ακουοντι συνεσις
20 Contemple Sion, cité de nos fêtes, que tes yeux voient Jérusalem, résidence sûre, tente qu'on nedéplacera pas, dont on n'arrachera jamais les piquets, dont les cordes ne seront jamais rompues.	20 ιδου σιων η πολις το σωτηριον ημων οι οφθαλμοι σου οψονται ιερουσαλημ πολις πλουσια σκηναι αι ου μη σεισθωσιν ουδε μη κινηθωσιν οι πασσαλοι της σκηνης αυτης εις τον αιωνα χρονον ουδε τα σχοινια αυτης ου μη διαρραγωσιν
21 Mais c'est là que Yahvé nous montre sa puissance, comme un lieu de fleuves et de canaux très largesoù ne vogueront pas les bateaux à rame, que ne traverseront pas les grands vaisseaux.	21 οτι το ονομα κυριου μεγα υμιν τοπος υμιν εσται ποταμοι και διωρυγες πλατεις και ευρυχωροι ου πορευση ταυτην την οδον ουδε πορευσεται πλοιον ελαυνον
22 (Car Yahvé nous juge et Yahvé nous régente, Yahvé est notre roi, c'est lui notre sauveur.)	22 ο γαρ θεος μου μεγας εστιν ου παρελευσεται με κυριος κριτης ημων κυριος αρχων ημων κυριος βασιλευς ημων κυριος ουτος ημας σωσει
23 Tes cordages ont lâché, ils ne maintiennent plus le mât, ils ne hissent plus le signal. Alors on s'estpartagé un énorme butin, les boiteux se sont livrés au pillage.	23 ερραγησαν τα σχοινια σου οτι ουκ ενισχυσεν ο ιστος σου εκλινεν ου χαλασει τα ιστια ουκ αρει σημειον εως ου παραδοθη εις προνομην τοινυν πολλοι χωλοι προνομην ποιησουσιν
24 Aucun habitant ne dira plus: "Je suis malade", le peuple qui y demeure verra sa faute remise.	24 και ου μη ειπη κοπιω ο λαος ο ενοικων εν αυτοις αφεθη γαρ αυτοις η αμαρτια