Livre des Psaumes 138
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102104105106107108109110111112113114115116117118120121122123119124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
JERUSALEM | VULGATA |
---|---|
1 De David. Je te rends grâce, Yahvé, de tout mon coeur, tu as entendu les paroles de ma bouche. Jete chante en présence des anges, | 1 In finem, psalmus David. Domine, probasti me, et cognovisti me ; |
2 je me prosterne vers ton temple sacré. Je rends grâce à ton nom pour ton amour et ta vérité; tapromesse a même surpassé ton renom. | 2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. |
3 Le jour où j'ai crié, tu m'exauças, tu as accru la force en mon âme. | 3 Intellexisti cogitationes meas de longe ; semitam meam et funiculum meum investigasti : |
4 Tous les rois de la terre te rendent grâce, Yahvé, car ils entendent les promesses de ta bouche; | 4 et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea. |
5 ils célèbrent les voies de Yahvé: "Grande est la gloire de Yahvé! | 5 Ecce, Domine, tu cognovisti omnia, novissima et antiqua. Tu formasti me, et posuisti super me manum tuam. |
6 Sublime, Yahvé! et il voit les humbles et de loin connaît les superbes." | 6 Mirabilis facta est scientia tua ex me ; confortata est, et non potero ad eam. |
7 Si je marche au milieu des angoisses, tu me fais vivre, à la fureur de mes ennemis; tu étends lamain et ta droite me sauve. | 7 Quo ibo a spiritu tuo ? et quo a facie tua fugiam ? |
8 Yahvé aura tout fait pour moi; Yahvé, éternel est ton amour, ne délaisse pas l'oeuvre de tes mains. | 8 Si ascendero in cælum, tu illic es ; si descendero in infernum, ades. |
9 Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris, | |
10 etenim illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua. | |
11 Et dixi : Forsitan tenebræ conculcabunt me ; et nox illuminatio mea in deliciis meis. | |
12 Quia tenebræ non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur : sicut tenebræ ejus, ita et lumen ejus. | |
13 Quia tu possedisti renes meos ; suscepisti me de utero matris meæ. | |
14 Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es ; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis. | |
15 Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto ; et substantia mea in inferioribus terræ. | |
16 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur. Dies formabuntur, et nemo in eis. | |
17 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus ; nimis confortatus est principatus eorum. | |
18 Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur. Exsurrexi, et adhuc sum tecum. | |
19 Si occideris, Deus, peccatores, viri sanguinum, declinate a me : | |
20 quia dicitis in cogitatione : Accipient in vanitate civitates tuas. | |
21 Nonne qui oderunt te, Domine, oderam, et super inimicos tuos tabescebam ? | |
22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi. | |
23 Proba me, Deus, et scito cor meum ; interroga me, et cognosce semitas meas. | |
24 Et vide si via iniquitatis in me est, et deduc me in via æterna. |