ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 7

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω.	1 Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili,
2 Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει? και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου.	2 serva mandata mea, et vives ; et legem meam quasi pupillam oculi tui :
3 Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου.	3 liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
4 Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου? και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου?	4 Dic sapientiæ : Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam :
5 δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης.	5 ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.
6 Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου?	6 De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
7 και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων?	7 et video parvulos ; considero vecordem juvenem,
8 οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης,	8 qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur :
9 εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω?	9 in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine.
10 και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα,	10 Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas : garrula et vaga,
11 φλυαρος και αναιδης? οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης?	11 quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis ;
12 τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας.	12 nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.
13 Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον,	13 Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens :
14 Εχω θυσιας ειρηνικας? σημερον απεδωκα τας ευχας μου?	14 Victimas pro salute vovi ; hodie reddidi vota mea :
15 δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα?	15 idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
16 εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου?	16 Intexui funibus lectulum meum ; stravi tapetibus pictis ex Ægypto :
17 εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον?	17 aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo.
18 ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης? ας εντρυφησωμεν εις ερωτας?	18 Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.
19 διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν?	19 Non est enim vir in domo sua : abiit via longissima :
20 ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου? εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου.	20 sacculum pecuniæ secum tulit ; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
21 Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον? δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον.	21 Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
22 Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον,	22 Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur :
23 εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης? καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου.	23 donec transfigat sagitta jecur ejus, velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
24 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου.	24 Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
25 Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης.	25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus ;
26 Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ' αυτης.	26 multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
27 Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου.	27 Viæ inferi domus ejus, penetrantes in interiora mortis.