ΙΩΒ - Giobbe - Job 41

GREEK BIBLE	BIBLIA
1 Δυνασαι να συρης εξω τον Λευιαθαν δια αγκιστρου; η να περιδεσης την γλωσσαν αυτου με φορβιαν;	1 ¡Sería vana tu esperanza porque su vista sola aterra!
2 Δυνασαι να βαλης χαλινον εις την ρινα αυτου; η να τρυπησης την σιαγονα αυτου με ακανθαν;	2 No hay audaz que lo despierte, ¿y quién podrá resistir ante él?
3 Θελει πληθυνει προς σε ικεσιας; θελει σοι λαλησει μετα γλυκυτητος;	3 ¿Quién le hizo frente y quedó salvo? ¡Ninguno bajo la capa de los cielos!
4 Θελει καμει συνθηκην μετα σου; θελεις παρει αυτον δια δουλον παντοτεινον;	4 Mencionaré también sus miembros, hablaré de su fuerza incomparable.
5 Θελεις παιζει μετ' αυτου ως μετα πτηνου; η θελεις δεσει αυτον δια τας θεραπαινας σου;	5 ¿Quién rasgó la delantera de su túnica y penetró en su coraza doble?
6 Θελουσι καμει οι φιλοι συμποσιον εξ αυτου; θελουσι μοιρασει αυτον μεταξυ των εμπορων;	6 ¿Quién abrió las hojas de sus fauces? ¡Reina el terror entre sus dientes!
7 Δυνασαι να γεμισης το δερμα αυτου με βελη; η την κεφαλην αυτου με αλιευτικα καμακια;	7 Su dorso son hileras de escudos, que cierra un sello de piedra.
8 Βαλε την χειρα σου επ' αυτον? ενθυμηθητι τον πολεμον? μη καμης πλεον τουτο.	8 Están apretados uno a otro, y ni un soplo puede pasar entre ellos.
9 Ιδου, η ελπις να πιαση τις αυτον ειναι ματαια? δεν ηθελε μαλιστα εκπλαγη εις την θεωριαν αυτου;	9 Están pegados entre sí y quedan unidos sin fisura.
10 Ουδεις ειναι τοσον τολμηρος ωστε να εγειρη αυτον? και τις δυναται να σταθη εμπροσθεν εμου;	10 Echa luz su estornudo, sus ojos son como los párpados de la aurora.
11 Τις προτερον εδωκεν εις εμε και να ανταποδοσω; τα υποκατω παντος του ουρανου ειναι εμου.	11 Salen antorchas de sus fauces, chispas de fuego saltan.
12 Δεν θελω σιωπησει τα μελη αυτου ουδε την δυναμιν ουδε την ευαρεστον αυτου συμμετριαν.	12 De sus narices sale humo, como de un caldero que hierve junto al fuego.
13 Τις να εξιχνιαση την επιφανειαν του ενδυματος αυτου; τις να εισελθη εντος των διπλων σιαγονων αυτου;	13 Su soplo enciende carbones, una llama sale de su boca.
14 Τις δυναται να ανοιξη τας πυλας του προσωπου αυτου; οι οδοντες αυτου κυκλω ειναι τρομεροι.	14 En su cuello se asienta la fuerza, y ante él cunde el espanto.
15 Αι ισχυραι ασπιδες αυτου ειναι το εγκαυχημα αυτου, συγκεκλεισμεναι ομου δια σφιγκτου σφραγισματος?	15 Son compactas las papadas de su carne: están pegadas a ella, inseparables.
16 η μια ενουται μετα της αλλης, ωστε ουδε αηρ δυναται να περαση δι' αυτων?	16 Su corazón es duro como roca, resistente como piedra de molino.
17 ειναι προσκεκολλημεναι η μια μετα της αλλης? συνεχονται ουτως, ωστε δεν δυνανται να αποσπασθωσιν.	17 Cuando se yergue, se amedrentan las olas, y las ondas del mar se retiran.
18 Εις τον πταρνισμον αυτου λαμπει φως, και οι οφθαλμοι αυτου ειναι ως τα βλεφαρα της αυγης.	18 Le alcanza la espada sin clavarse, lo mismo la lanza, jabalina o dardo.
19 Εκ του στοματος αυτου εξερχονται λαμπαδες καιομεναι και σπινθηρες πυρος εξακοντιζονται.	19 Para él e hierro es sólo paja, el bronce, madera carcomida.
20 Εκ των μυκτηρων αυτου εξερχεται καπνος, ως εξ αγγειου κοχλαζοντος η λεβητος.	20 No le ahuyentan los disparos del arco, cual polvillo le llegan las piedras de la honda.
21 Η πνοη αυτου αναπτει ανθρακας, και φλοξ εξερχεται εκ του στοματος αυτου?	21 Una paja le parece la maza, se ríe del venablo que silba.
22 Εν τω τραχηλω αυτου κατοικει δυναμις, και τρομος προπορευεται εμπροσθεν αυτου.	22 Debajo de él tejas puntiagudas: un trillo que va pasando por el lodo.
23 Τα στρωματα της σαρκος αυτου ειναι συγκεκολλημενα? ειναι στερεα επ' αυτον? δεν δυνανται να σαλευθωσιν.	23 Hace del abismo una olla borbotante, cambia el mar en pebetero.
24 Η καρδια αυτου ειναι στερεα ως λιθος? σκληρα μαλιστα ως η κατω μυλοπετρα.	24 Deja tras sí una estela luminosa, el abismo diríase una melena blanca.
25 Οτε ανεγειρεται, φριττουσιν οι δυνατοι, και εκ του φοβου παραφρονουσιν.	25 No hay en la tierra semejante a él, que ha sido hecho intrépido.
26 Η ρομφαια του συναπαντωντος αυτον δεν δυναται να ανθεξη? η λογχη, το δορυ, ουδε ο θωραξ.	26 Mira a la cara a los más altos, es rey de todos los hijos del orgullo.
27 Θεωρει τον σιδηρον ως αχυρον, τον χαλκον ως ξυλον σαθρον.
28 Τα βελη δεν δυνανται να τρεψωσιν αυτον εις φυγην? αι πετραι της σφενδονης ειναι εις αυτον ως στυπιον.
29 Τα ακοντια λογιζονται ως στυπιον? γελα εις το σεισμα της λογχης.
30 Οξεις λιθοι κοιτονται υποκατω αυτου? υποστρονει τα αγκυλωτα σωματα επι πηλου.
31 Καμνει την αβυσσον ως λεβητα να κοχλαζη? καθιστα την θαλασσαν ως σκευος μυρεψου.
32 Αφινει οπισω την πορειαν φωτεινην? ηθελε τις υπολαβει την αβυσσον ως πολιαν.
33 Επι της γης δεν υπαρχει ομοιον αυτου, δεδημιουργημενον ουτως αφοβον.
34 Περιορα παντα τα υψηλα? ειναι βασιλευς επι παντας τους υιους της υπερηφανιας.