1 Σιγαιων του Δαβιδ, το οποιον εψαλλεν εις τον Κυριον, δια τους λογους Χους του Βενιαμιτου.>> Κυριε ο Θεος μου, επι σε ελπιζω? σωσον με εκ παντων των διωκοντων με και ελευθερωσον με? | 1 שִׁגָּיֹון לְדָוִד אֲשֶׁר־שָׁר לַיהוָה עַל־דִּבְרֵי־כוּשׁ בֶּן־יְמִינִי |
2 μηποτε ο εχθρος αρπαση ως λεων εν ψυχην μου και διασπαραξη, χωρις να υπαρξη ελευθερωτης. | 2 יְהוָה אֱלֹהַי בְּךָ חָסִיתִי הֹושִׁיעֵנִי מִכָּל־רֹדְפַי וְהַצִּילֵנִי |
3 Κυριε ο Θεος μου, εαν εγω επραξα τουτο, εαν εις τας χειρας μου ηναι ανομια? | 3 פֶּן־יִטְרֹף כְּאַרְיֵה נַפְשִׁי פֹּרֵק וְאֵין מַצִּיל |
4 εαν ανταπεδωκα κακον εις τον ειρηνευοντα μετ' εμου, η κατεθλιψα τον αναιτιως διωκοντα με? | 4 יְהוָה אֱלֹהַי אִם־עָשִׂיתִי זֹאת אִם־יֶשׁ־עָוֶל בְּכַפָּי |
5 ας καταδιωξη ο εχθρος την ψυχην μου και ας φθαση αυτην? και ας καταπατηση εις γην την ζωην μου, και ας καταβαλη την δοξαν μου εις το χωμα. Διαψαλμα. | 5 אִם־גָּמַלְתִּי שֹׁולְמִי רָע וָאֲחַלְּצָה צֹורְרִי רֵיקָם |
6 Αναστηθι, Κυριε, εν τη οργη σου? υψωθητι ενεκα της λυσσης των εχθρων μου? και εγερθητι δι' εμε εις την κρισιν την οποιαν προσεταξας. | 6 יִרַדֹּף אֹויֵב ׀ נַפְשִׁי וְיַשֵּׂג וְיִרְמֹס לָאָרֶץ חַיָּי וּכְבֹודִי ׀ לֶעָפָר יַשְׁכֵּן סֶלָה |
7 Και η συναξις των λαων θελει σε κυκλωσει? και συ επιστρεψον, να καθησης υπερανωθεν αυτης εις υψος. | 7 קוּמָה יְהוָה ׀ בְּאַפֶּךָ הִנָּשֵׂא בְּעַבְרֹות צֹורְרָי וְעוּרָה אֵלַי מִשְׁפָּט צִוִּיתָ |
8 Ο Κυριος θελει κρινει τους λαους. Κρινον με, Κυριε, κατα την δικαιοσυνην μου, και κατα την ακεραιοτητα μου, την εν εμοι. | 8 וַעֲדַת לְאֻמִּים תְּסֹובְבֶךָּ וְעָלֶיהָ לַמָּרֹום שׁוּבָה |
9 Ας τελειωση πλεον η κακια των ασεβων? και στερεωσον τον δικαιον, συ ο Θεος ο δικαιος, ο εξεταζων καρδιας και νεφρους. | 9 יְהוָה יָדִין עַמִּים שָׁפְטֵנִי יְהוָה כְּצִדְקִי וּכְתֻמִּי עָלָי |
10 Η ασπις μου ειναι εν τω Θεω, οστις σωζει τους ευθεις την καρδιαν. | 10 יִגְמָר־נָא רַע ׀ רְשָׁעִים וּתְכֹונֵן צַדִּיק וּבֹחֵן לִבֹּות וּכְלָיֹות אֱלֹהִים צַדִּיק |
11 Ο Θεος ειναι κριτης δικαιος και Θεος οργιζομενος καθ' εκαστην ημεραν. | 11 מָגִנִּי עַל־אֱלֹהִים מֹושִׁיעַ יִשְׁרֵי־לֵב |
12 Εαν ο ασεβης δεν επιστραφη, θελει ακονισει την ρομφαιαν αυτου? ενετεινε το τοξον αυτου και ητοιμασεν αυτο? | 12 אֱלֹהִים שֹׁופֵט צַדִּיק וְאֵל זֹעֵם בְּכָל־יֹום |
13 και δι' αυτον ητοιμασεν οργανα θανατου? προσηρμοσε τα βελη αυτου εναντιον των διωκτων. | 13 אִם־לֹא יָשׁוּב חַרְבֹּו יִלְטֹושׁ קַשְׁתֹּו דָרַךְ וַיְכֹונְנֶהָ |
14 Ιδου, ο ασεβης κοιλοπονει ανομιαν? συνελαβε δε πονηριαν και εγεννησε ψευδος? | 14 וְלֹו הֵכִין כְּלֵי־מָוֶת חִצָּיו לְדֹלְקִים יִפְעָל |
15 Εσκαψε λακκον και εβαθυνεν αυτον? πλην αυτος θελει πεσει εις τον βοθρον, τον οποιον εκαμεν. | 15 הִנֵּה יְחַבֶּל־אָוֶן וְהָרָה עָמָל וְיָלַד שָׁקֶר |
16 Η πονηρια αυτου θελει επιστρεψει κατα της κεφαλης αυτου, και η καταδυναστεια αυτου θελει καταβη επι την κορυφην αυτου. | 16 בֹּור כָּרָה וַיַּחְפְּרֵהוּ וַיִּפֹּל בְּשַׁחַת יִפְעָל |
17 Εγω θελω επαινει τον Κυριον κατα την δικαιοσυνην αυτου, και θελω ψαλμωδει εις το ονομα Κυριου του Υψιστου. | 17 יָשׁוּב עֲמָלֹו בְרֹאשֹׁו וְעַל קָדְקֳדֹו חֲמָסֹו יֵרֵד |
| 18 אֹודֶה יְהוָה כְּצִדְקֹו וַאֲזַמְּרָה שֵׁם־יְהוָה עֶלְיֹון |
| 19 וּבָאוּ וְנָחוּ כֻלָּם בְּנַחֲלֵי הַבַּתֹּות וּבִנְקִיקֵי הַסְּלָעִים וּבְכֹל הַנַּעֲצוּצִים וּבְכֹל הַנַּהֲלֹלִים |
| 20 בַּיֹּום הַהוּא יְגַלַּח אֲדֹנָי בְּתַעַר הַשְּׂכִירָה בְּעֶבְרֵי נָהָר בְּמֶלֶךְ אַשּׁוּר אֶת־הָרֹאשׁ וְשַׂעַר הָרַגְלָיִם וְגַם אֶת־הַזָּקָן תִּסְפֶּה׃ ס |
| 21 וְהָיָה בַּיֹּום הַהוּא יְחַיֶּה־אִישׁ עֶגְלַת בָּקָר וּשְׁתֵּי־צֹאן |
| 22 וְהָיָה מֵרֹב עֲשֹׂות חָלָב יֹאכַל חֶמְאָה כִּי־חֶמְאָה וּדְבַשׁ יֹאכֵל כָּל־הַנֹּותָר בְּקֶרֶב הָאָרֶץ |
| 23 וְהָיָה בַּיֹּום הַהוּא יִהְיֶה כָל־מָקֹום אֲשֶׁר יִהְיֶה־שָּׁם אֶלֶף גֶּפֶן בְּאֶלֶף כָּסֶף לַשָּׁמִיר וְלַשַּׁיִת יִהְיֶה |
| 24 בַּחִצִּים וּבַקֶּשֶׁת יָבֹוא שָׁמָּה כִּי־שָׁמִיר וָשַׁיִת תִּהְיֶה כָל־הָאָרֶץ |
| 25 וְכֹל הֶהָרִים אֲשֶׁר בַּמַּעְדֵּר יֵעָדֵרוּן לֹא־תָבֹוא שָׁמָּה יִרְאַת שָׁמִיר וָשָׁיִת וְהָיָה לְמִשְׁלַח שֹׁור וּלְמִרְמַס שֶׂה׃ פ |