Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Salmi 69


font
DIODATINOVA VULGATA
1 Salmo di Davide, dato al capo de’ Musici, sopra Sosannim. SALVAMI, o Dio; Perciocchè le acque son pervenute infino all’anima.1 Magistro chori. Secundum " Lilia... ". David.
2 Io sono affondato in un profondo pantano, Ove non vi è luogo da fermare il piè; Io son giunto alle profondità dell’acqua, e la corrente m’inonda.2 Salvum me fac, Deus,
quoniam venerunt aquae usque ad guttur meum.
3 Io sono stanco di gridare, io ho la gola asciutta; Gli occhi mi son venuti meno, aspettando l’Iddio mio.3 Infixus sum in limo profundi, et non est substantia;
veni in profunda aquarum, et fluctus demersit me.
4 Quelli che mi odiano senza cagione Sono in maggior numero che i capelli del mio capo; Quelli che mi disertano, e che mi sono nemici a torto, si fortificano; Ecco là, io ho renduto ciò che non aveva rapito.4 Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae;
defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.
5 O Dio, tu conosci la mia follia; E le mie colpe non ti sono occulte.5 Multiplicati sunt super capillos capitis mei,
qui oderunt me gratis.
Confortati sunt, qui persecuti sunt me inimici mei mendaces;
quae non rapui, tunc exsolvebam.
6 O Signore, Dio degli eserciti, Quelli che sperano in te non sieno confusi per cagion di me; Quelli che ti cercano non sieno svergognati per me, O Dio d’Israele.6 Deus, tu scis insipientiam meam,
et delicta mea a te non sunt abscondita.
7 Perciocchè per l’amor di te io soffro vituperio; Vergogna mi ha coperta la faccia.7 Non erubescant in me, qui exspectant te,
Domine, Domine virtutum.
Non confundantur super me,
qui quaerunt te, Deus Israel.
8 Io son divenuto strano a’ miei fratelli, E forestiere a’ figliuoli di mia madre.8 Quoniam propter te sustinui opprobrium,
operuit confusio faciem meam;
9 Perciocchè lo zelo della tua Casa mi ha roso; E i vituperii di quelli che ti fanno vituperio mi caggiono addosso.9 extraneus factus sum fratribus meis
et peregrinus filiis matris meae.
10 Io ho pianto, affliggendo l’anima mia col digiuno; Ma ciò mi è tornato in grande obbrobrio.10 Quoniam zelus domus tuae comedit me,
et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.
11 Ancora ho fatto d’un sacco il mio vestimento; Ma son loro stato in proverbio.11 Et flevi in ieiunio animam meam,
et factum est in opprobrium mihi.
12 Quelli che seggono nella porta ragionano di me; E le canzoni de’ bevitori di cervogia ne parlano12 Et posui vestimentum meum cilicium,
et factus sum illis in parabolam.
13 Ma quant’è a me, o Signore, la mia orazione s’indirizza a te; Egli vi è un tempo di benevolenza; O Dio, per la grandezza della tua benignità, E per la verità della tua salute, rispondimi.13 Adversum me loquebantur, qui sedebant in porta,
et in me canebant, qui bibebant vinum.
14 Tirami fuor del pantano, che io non vi affondi, E che io sia riscosso da quelli che mi hanno in odio, Dalle profondità delle acque;14 Ego vero orationem meam ad te, Domine,
in tempore beneplaciti, Deus.
In multitudine misericordiae tuae exaudi me,
in veritate salutis tuae.
15 Che la corrente delle acque non m’inondi, E che il gorgo non mi tranghiotta, E che il pozzo non turi sopra me la sua bocca.15 Eripe me de luto, ut non infigar,
eripiar ab iis, qui oderunt me,
et de profundis aquarum.
16 Rispondimi, o Signore; perciocchè la tua benignità è buona; Secondo la grandezza delle tue compassioni riguarda verso me.16 Non me demergat fluctus aquarum,
neque absorbeat me profundum,
neque urgeat super me puteus os suum.
17 E non nascondere il tuo volto dal tuo servo; Perciocchè io son distretto; affrettati, rispondimi.17 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua;
secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.
18 Accostati all’anima mia, riscattala; Riscuotimi, per cagion de’ miei nemici.18 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo;
quoniam tribulor, velociter exaudi me.
19 Tu conosci il vituperio, l’onta, e la vergogna che mi è fatta; Tutti i miei nemici son davanti a te.19 Accede ad animam meam, vindica eam,
propter inimicos meos redime me.
20 Il vituperio mi ha rotto il cuore, e io son tutto dolente; Ed ho aspettato che alcuno si condolesse meco, ma non vi è stato alcuno; Ed ho aspettati de’ consolatori, ma non ne ho trovati.20 Tu scis opprobrium meum
et confusionem meam et reverentiam meam. -
In conspectu tuo sunt omnes, qui tribulant me;
21 Hanno, oltre a ciò, messo del veleno nella mia vivanda; E, nella mia sete, mi hanno dato a bere dell’aceto21 opprobrium contrivit cor meum, et elangui.
Et sustinui, qui simul contristaretur, et non fuit,
et qui consolaretur, et non inveni.
22 Sia la lor mensa un laccio teso davanti a loro; E le lor prosperità sieno loro una trappola.22 Et dederunt in escam meam fel
et in siti mea potaverunt me aceto.
23 Gli occhi loro sieno oscurati, sì che non possano vedere; E fa’ loro del continuo vacillare i lombi.23 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum
et in retributiones et in scandalum.
24 Spandi l’ira tua sopra loro, E colgali l’ardor del tuo cruccio.24 Obscurentur oculi eorum, ne videant,
et lumbos eorum semper infirma.
25 Sieno desolati i lor palazzi; Ne’ lor tabernacoli non vi sia alcuno abitatore.25 Effunde super eos iram tuam,
et furor irae tuae comprehendat eos.
26 Perciocchè hanno perseguitato colui che tu hai percosso, E fatte le lor favole del dolore di coloro che tu hai feriti.26 Fiat commoratio eorum deserta,
et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.
27 Aggiugni loro iniquità sopra iniquità; E non abbiano giammai entrata alla tua giustizia.27 Quoniam, quem tu percussisti, persecuti sunt,
et super dolorem eius, quem vulnerasti, addiderunt.
28 Sieno cancellati dal libro della vita; E non sieno scritti co’ giusti.28 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum,
et non veniant ad iustitiam tuam.
29 Ora, quant’è a me, io sono afflitto e addolorato; La tua salute, o Dio, mi levi ad alto29 Deleantur de libro viventium
et cum iustis non scribantur.
30 Io loderò il Nome di Dio con cantici, E lo magnificherò con lode.30 Ego autem sum pauper et dolens;
salus tua, Deus, suscipit me.
31 E ciò sarà più accettevole al Signore, che bue, Che giovenco con corna ed unghie.31 Laudabo nomen Dei cum cantico
et magnificabo eum in laude.
32 I mansueti, vedendo ciò, si rallegreranno; Ed il cuor vostro viverà, o voi che cercate Iddio.32 Et placebit Domino super taurum,
super vitulum cornua producentem et ungulas.
33 Perciocchè il Signore esaudisce i bisognosi, E non isprezza i suoi prigioni.33 Videant humiles et laetentur;
quaerite Deum, et vivet cor vestrum,
34 Lodinlo i cieli e la terra; I mari, e tutto ciò che in essi guizza.34 quoniam exaudivit pauperes Dominus
et vinctos suos non despexit.
35 Perciocchè Iddio salverà Sion, ed edificherà le città di Giuda; E coloro vi abiteranno, e possederanno Sion per eredità.35 Laudent illum caeli et terra,
maria et omnia reptilia in eis.
36 E la progenie de’ suoi servitori l’erederà; E quelli che amano il suo Nome abiteranno in essa36 Quoniam Deus salvam faciet Sion
et aedificabit civitates Iudae;
et inhabitabunt ibi et possidebunt eam.
37 Et semen servorum eius hereditabunt eam;
et, qui diligunt nomen eius, habitabunt in ea.