1 Una respuesta suave aplaca la ira, una palabra hiriente exacerba el furor. | 1 Η γλυκεια αποκρισις καταπραυνει θυμον? αλλ' ο λυπηρος λογος διεγειρει οργην. |
2 La lengua de los sabios hace amable la ciencia, pero la boca de los necios rebosa necedad. | 2 Η γλωσσα των σοφων καλλωπιζει την γνωσιν? το στομα δε των αφρονων εξερευγεται μωριαν. |
3 Los ojos del Señor están en todas partes, vigilando a los malos y a los buenos. | 3 Οι οφθαλμοι του Κυριου ειναι εν παντι τοπω, παρατηρουντες κακους και αγαθους. |
4 La lengua afable es un árbol de vida, la lengua perversa hiere en lo más vivo. | 4 Η υγιαινουσα γλωσσα ειναι δενδρον ζωης? η δε διεστραμμενη, συντριψις εις το πνευμα. |
5 El necio desprecia la instrucción de su padre, el que acepta la reprensión se muestra prudente. | 5 Ο αφρων καταφρονει την διδασκαλιαν του πατρος αυτου? ο δε φυλαττων ελεγχον ειναι φρονιμος. |
6 En casa del justo hay mucha riqueza, en las ganancias del malo hay turbación. | 6 Εν τω οικω του δικαιου ειναι θησαυρος πολυς? εις δε το εισοδημα του ασεβους διασκορπισμος. |
7 Los labios de los sabios siembran la ciencia, no así el corazón de los necios. | 7 Τα χειλη των σοφων διαδιδουσι γνωσιν? αλλ' η καρδια των αφρονων δεν ειναι ουτως. |
8 El sacrificio de los malvados es abominable para el Señor, la plegaria de los hombres rectos obtiene su favor. | 8 Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? αλλ' η δεησις των ευθεων ευπροσδεκτος εις αυτον. |
9 El Señor abomina la conducta del malvado, pero ama al que va tras la justicia. | 9 Βδελυγμα ειναι εις τον Κυριον η οδος του ασεβους? αγαπα δε τον θηρευοντα την δικαιοσυνην. |
10 El que abandona la senda recibirá su escarmiento, el que detesta la reprensión morirá. | 10 Η διδασκαλια ειναι δυσαρεστος εις τον εγκαταλειποντα την οδον? ο μισων τον ελεγχον θελει τελευτησει. |
11 El Abismo y la Perdición están delante del Señor: ¡cuánto más los corazones de los hombres! | 11 Ο αδης και η απωλεια ειναι εμπροσθεν του Κυριου? ποσω μαλλον αι καρδιαι των υιων των ανθρωπων; |
12 Al insolente no le gusta que lo reprendan, ni va adonde están los sabios. | 12 Ο χλευαστης δεν αγαπα τον ελεγχοντα αυτον, ουδε θελει υπαγει προς τους σοφους. |
13 Un corazón contento alegra el semblante, un corazón afligido abate el espíritu. | 13 Καρδια ευφραινομενη ιλαρυνει το προσωπον? υπο δε της λυπης της καρδιας καταθλιβεται το πνευμα. |
14 Un corazón inteligente busca la ciencia, la boca de los necios se alimenta de necedad. | 14 Η καρδια του συνετου ζητει γνωσιν? το δε στομα των αφρονων βοσκει μωριαν. |
15 Para el desdichado, todos los días son malos, pero el corazón feliz siempre está de fiesta. | 15 Πασαι αι ημεραι του τεθλιμμενου ειναι κακαι? ο δε ευφραινομενος την καρδιαν εχει ευωχιαν παντοτεινην. |
16 Más vale poco con temor del Señor, que un gran tesoro con inquietud. | 16 Καλητερον το ολιγον εν φοβω Κυριου, παρα θησαυροι πολλοι και ταραχη εν αυτοις. |
17 Más vale un plato de legumbres con amor que un buey cebado, pero con odio. | 17 Καλητερον ξενισμος λαχανων μετα αγαπης, παρα μοσχος σιτευτος μετα μισους. |
18 El hombre iracundo provoca altercados, el que tarda en enojarse aplaca las disputas. | 18 Ο θυμωδης ανθρωπος διεγειρει μαχας? ο δε μακροθυμος καταπαυει εριδας. |
19 El camino del perezoso es como un cerco de espinas, pero la senda de los laboriosos está despejada. | 19 Η οδος του οκνηρου ειναι ως πεφραγμενη απο ακανθας? αλλ' η οδος των ευθεων ειναι εξωμαλισμενη. |
20 Un hijo sabio es la alegría de su padre, un hijo necio desprecia a su madre. | 20 Υιος σοφος ευφραινει πατερα? ο δε μωρος ανθρωπος καταφρονει την μητερα αυτου. |
21 La necedad es la alegría del insensato, pero el inteligente va derecho por su camino. | 21 Η μωρια ειναι χαρα εις τον ενδεη φρενων? ο δε συνετος ανθρωπος περιπατει ορθως. |
22 Por falta de deliberación, fracasan los planes, con muchos consejeros, se llevan a cabo. | 22 Οπου συμβουλιον δεν υπαρχει, οι σκοποι ματαιονονται? εν δε τω πληθει των συμβουλων στερεονονται. |
23 Es un placer para el hombre dar una buena respuesta, ¡y qué buena es una palabra oportuna! | 23 Χαρα εις τον ανθρωπον δια την αποκρισιν του στοματος αυτου, και λογος εν καιρω, ποσον καλος ειναι. |
24 El prudente sube por un sendero de vida, y así se aparta del Abismo profundo. | 24 Η οδος της ζωης εις τον συνετον ειναι προς τα ανω, δια να εκκλινη απο του αδου κατω. |
25 El Señor derriba la casa de los soberbios, pero mantiene en pie los linderos de la viuda. | 25 Ο Κυριος καταστρεφει τον οικον των υπερηφανων? στερεονει δε το οριον της χηρας. |
26 Las malas intenciones son abominables para el Señor, pero le agradan las palabras puras. | 26 Οι λογισμοι του πονηρου ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? των δε καθαρων οι λογοι ευαρεστοι. |
27 El que obtiene ganancias deshonestas perturba su casa, el que detesta el soborno vivirá. | 27 Ο δωροληπτης ταραττει τον οικον αυτου? αλλ' οστις μισει τα δωρα θελει ζησει. |
28 El justo medita antes de responder, pero la boca de los malos rebosa maldad. | 28 Η καρδια του δικαιου προμελετα δια να αποκριθη? το δε στομα των ασεβων εξερευγεται κακα. |
29 El Señor está lejos de los malvados, pero escucha la plegaria de los justos. | 29 Ο Κυριος ειναι μακραν απο των ασεβων? εισακουει δε της δεησεως των δικαιων. |
30 Una mirada luminosa alegra el corazón, una buena noticia vigoriza los huesos. | 30 Το φως των οφθαλμων ευφραινει την καρδιαν? και η καλη φημη παχυνει τα οστα. |
31 El oído atento a una advertencia saludable se hospedará en medio de los sabios. | 31 Το ωτιον, το οποιον ακουει τον ελεγχον της ζωης, διατριβει μεταξυ των σοφων. |
32 El que rechaza la corrección se desprecia a sí mismo, el que escucha una reprensión adquiere sensatez. | 32 Οστις απωθει την διδασκαλιαν, αποστρεφεται την ψυχην αυτου? αλλ' οστις ακουει τον ελεγχον, αποκτα συνεσιν. |
33 El temor del Señor es escuela de sabiduría, y la humildad precede a la gloria. | 33 Ο φοβος του Κυριου ειναι διδασκαλια σοφιας? και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης. |