Lettera agli Ebrei - מכתב לעברים 2

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 הִנְנִי מוֹדִיעַ אֶתְכֶם גֹּדֶל הַקְּרָב אֲשֶׁר בְּקִרְבִּי עַל־אֹדוֹתֵיכֶם וְעַל־אוֹדֹת אַנְשֵׁי לוּדְקְיָא וְעַל־כֹּל אֲשֶׁר לֹא־רָאוּ אֶת־פָּנַי בַּבָּשָׂר	1 فاني اريد ان تعلموا اي جهاد لي لاجلكم ولاجل الذين في لاودكية وجميع الذين لم يروا وجهي في الجسد
2 לְמַעַן יְנֻחֲמוּ לִבּוֹתָם וְנִקְשְׁרוּ יַחַד בְּאַהֲבָה וּלְכָל־עשֶׁר דַּעַת נְכוֹנָה לְהַשְׂכִּיל סוֹד הָאֱלֹהִים אָבִינוּ וְסוֹד הַמָּשִׁיחַ	2 لكي تتعزى قلوبهم مقترنة في المحبة لكل غنى يقين الفهم لمعرفة سرّ الله الآب والمسيح
3 אֲשֶׁר צְפוּנִים בּוֹ כָּל־אֹצְרוֹת הַחָכְמָה וְהַדָּעַת	3 المذّخر فيه جميع كنوز الحكمة والعلم.
4 וְזֹאת אֹמֵר אֲנִי לָכֶם לְמַעַן אֲשֶׁר־לֹא יַטְעֶה אֶתְכֶם אִישׁ בְּשִׂפְתֵי חֲלָקוֹת	4 وانما اقول هذا لئلا يخدعكم احد بكلام ملق.
5 כִּי גַּם־אִם בִּבְשָׂרִי אֲנִי רָחוֹק מִכֶּם הִנֵּה בְרוּחִי אֲנִי אֶצְלְכֶם וְאֶשְׂמַח בִּרְאֹתִי אֶת־תְּכוּנַתְכֶם וְחֹזֶק אֱמוּנַתְכֶם בַּמָּשִׁיחַ	5 فاني وان كنت غائبا في الجسد لكني معكم في الروح فرحا وناظرا ترتيبكم ومتانة ايمانكم في المسيح.
6 לָכֵן כַּאֲשֶׁר קִבַּלְתֶּם אֶת־הַמָּשִׁיחַ אֵת יֵשׁוּעַ אֲדֹנֵינוּ כֵּן גַּם־הִתְהַלְּכוּ בוֹ	6 فكما قبلتم المسيح يسوع الرب اسلكوا فيه
7 מְשֹׁרָשִׁים וְנִבְנִים בּוֹ וְקַיָּמִים בָּאֱמוּנָה כַּאֲשֶׁר לֻמַּדְתֶּם וּמַרְבִּים בְּתוֹדָה בָּהּ	7 متأصلين ومبنيين فيه وموطدين في الايمان كما علّمتم متفاضلين فيه بالشكر.
8 הִזָּהֲרוּ פֶּן־יוֹלִיךְ אִישׁ אֶתְכֶם שׁוֹלָל בְּפִילֹסוֹפְיָה וּבְמַדּוּחֵי שָׁוְא לְפִי קַבָּלַת בְּנֵי הָאָדָם וִיסֹדוֹת הָעוֹלָם וְלֹא עַל־פִּי הַמָּשִׁיחַ	8 انظروا ان لا يكون احد يسبيكم بالفلسفة وبغرور باطل حسب تقليد الناس حسب اركان العالم وليس حسب المسيح.
9 כִּי בוֹ בְּגוּפוֹ שֹׁכֵן כָּל־מְלֹא הָאֱלָהוּת וּבוֹ אַתֶּם נִמְלָאִים	9 فانه فيه يحل كل ملء اللاهوت جسديا.
10 אֲשֶׁר הוּא רֹאשׁ כָּל־שְׂרָרָה וְשָׁלְטָן	10 وانتم مملوؤون فيه الذي هو راس كل رياسة وسلطان.
11 וּבוֹ אַתֶּם גַּם־נִמּוֹלִים מִילָה שֶׁלֹּא בְיָדָיִם בְּהַפְשָׁטַת גּוּף הַבָּשָׂר הַחוֹטֵא הִיא מִילַת הַמָּשִׁיחַ	11 وبه ايضا ختنتم ختانا غير مصنوع بيد بخلع جسم خطايا البشرية بختان المسيح.
12 כִּי נִקְבַּרְתֶּם אִתּוֹ בַּטְּבִילָה אַף־קַמְתֶּם אִתּוֹ בַּתְּחִיָּה עַל־יְדֵי הָאֱמוּנָה בִּגְבוּרַת אֱלֹהִים אֲשֶׁר הֱעִירוֹ מִן־הַמֵּתִים	12 مدفونين معه في المعمودية التي فيها اقمتم ايضا معه بايمان عمل الله الذي اقامه من الاموات.
13 גַּם־אֶתְכֶם הַמֵּתִים בַּפְּשָׁעִים וּבְעָרְלַת בְּשַׂרְכֶם הֶחֱיָה אִתּוֹ בִּסְלֹחַ לָכֶם אֶת־כָּל־פִּשְׁעֵיכֶם	13 واذ كنتم امواتا في الخطايا وغلف جسدكم احياكم معه مسامحا لكم بجميع الخطايا.
14 וַיִּמְחַק אֶת־הַשְּׁטָר הַמֵּעִיד בָּנוּ בְּחֻקֹּתָיו אֲשֶׁר הָיָה נֶגְדֵּנוּ וַיִּשָּׂאֵהוּ מִתּוֹכֵנוּ וַיִּתְקָעֵהוּ בַּצְּלָב	14 اذ محا الصك الذي علينا في الفرائض الذي كان ضدا لنا وقد رفعه من الوسط مسمرا اياه بالصليب.
15 וַיַּפְשֵׁט אֶת־הַשָּׂרִים וְהַשַּׁלִּיטִים וַיִּתְּנֵם בְּיָד רָמָה לְרַאֲוָה בָּם וַיּוֹלִיכֵם שׁוֹלָל בְּנַפְשׁוֹ	15 اذ جرد الرياسات والسلاطين اشهرهم جهارا ظافرا بهم فيه
16 עַל־כֵּן לֹא־יָדִין אִישׁ אֶתְכֶם עַל־דְּבַר מַאֲכָל וּמַשְׁקֶה אוֹ־בְעִנְיַן הַמּוֹעֲדִים וְרָאשֵׁי חֳדָשִׁים וְשַׁבָּתוֹת	16 فلا يحكم عليكم احد في اكل او شرب او من جهة عيد او هلال او سبت
17 אֲשֶׁר הֵם צֵל הַדְּבָרִים הָעֲתִידִים לָבֹא וְגוּפָם הוּא בַמָּשִׁיחַ	17 التي هي ظل الامور العتيدة اما الجسد فللمسيح.
18 אַל־תִּתְּנוּ לְאִישׁ לַעֲקֹב אֶתְכֶם עַל־יְדֵי שִׁפְלוּת רוּחַ וַעֲבוֹדַת מַלְאָכִים הַמְהַלֵּךְ בִּדְבָרִים אֲשֶׁר לֹא רָאוּ עֵינָיו וּמָלֵא רוּחַ גַּאֲוָה עַל־לֹא־דָבָר מִשֵּׂכֶל בְּשָׂרוֹ	18 لا يخسركم احد الجعالة راغبا في التواضع وعبادة الملائكة متداخلا في ما لم ينظره منتفخا باطلا من قبل ذهنه الجسدي
19 וְאֵינֶנּוּ אֹחֵז בָּרֹאשׁ אֲשֶׁר מְחֻבָּר מִמֶּנּוּ כָּל־הַגּוּף וּמָאֳחָז בְּצִירָיו וּדְבָקָיו וְיִגְדַּל גִּדּוּל אֱלֹהִים	19 وغير متمسك بالراس الذي منه كل الجسد بمفاصل وربط متوازرا ومقترنا ينمو نموا من الله
20 לָכֵן אִם־מַתֶּם עִם־הַמָּשִׁיחַ לִיסוֹדֹת הָעוֹלָם לָמָּה תִשְׁתַּעְבְּדוּ לְחֻקִּים כְּאִלּוּ עֹדְכֶם חַיִּים בָּעוֹלָם	20 اذا ان كنتم قد متم مع المسيح عن اركان العالم فلماذا كانكم عائشون في العالم تفرض عليكم فرائض
21 אַל־תֹּאחֵז אַל־תִּטְעַם אַל־תִּגָּע	21 لا تمسّ ولا تذق ولا تجس.
22 וְהֵם כֻּלָּם לְכִלָּיוֹן בְּתַשְׁמִישָׁם לְפִי מִצְוֺת אֲנָשִׁים וְלִמּוּדֵיהֶם	22 التي هي جميعها للفناء في الاستعمال حسب وصايا وتعاليم الناس.
23 הַנִּרְאִים כְּעֵין חָכְמָה בַּעֲבוֹדָה בְדוּיָה מִלֵּב וּבְשִׁפְלוּת רוּחַ וּבְעִנּוּי הַגּוּף שֶׁלֹּא כְהֹגֶן רַק־לְהַשְׂבִּיעַ הַבָּשָׂר	23 التي لها حكاية حكمة بعبادة نافلة وتواضع وقهر الجسد ليس بقيمة ما من جهة اشباع البشرية