Prima lettera a Timoteo (מכתב ראשון לטימותי) 11

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 אַחֲלַי תִּשְׂאוּ מְעַט אִוַּלְתִּי וְאַף־אָמְנָם תִּשָּׂאוּנִי	1 ليتكم تحتملون غباوتي قليلا. بل انتم محتملي.
2 כִּי מְקַנֵּא אֲנִי לָכֶם קִנְאַת אֱלֹהִים כִּי אֵרַשְׂתִּי אֶתְכֶם לְאִישׁ אֶחָד לְהַעֲמִיד אֶתְכֶם בְּתוּלָה טְהוֹרָה לִפְנֵי הַמָּשִׁיחַ	2 فاني اغار عليكم غيرة الله لاني خطبتكم لرجل واحد لأقدم عذراء عفيفة للمسيح.
3 אַךְ יָרֵא אָנֹכִי פֶּן כַּאֲשֶׁר הִשִּׁיא הַנָּחָשׁ בְּעָרְמָתוֹ אֶת־חַוָּה כֵּן תִּשְׂטֶינָה גַּם־מַחְשְׁבוֹתֵיכֶם מִן־הַתְּמִימוּת אֲשֶׁר עִם־הַמָּשִׁיחַ	3 ولكنني اخاف انه كما خدعت الحية حواء بمكرها هكذا تفسد اذهانكم عن البساطة التي في المسيح.
4 כִּי אִם־יָבֹא הַבָּא וְהִגִּיד לָכֶם יֵשׁוּעַ אַחֵר אֲשֶׁר לֹא הִגַּדְנֻהוּ אוֹ אִם־תִּקְחוּ רוּחַ אַחֵר אֲשֶׁר לֹא־לְקַחְתֶּם אֹתוֹ אוֹ־בְשׂוֹרָה אַחֶרֶת אֲשֶׁר לֹא־קִבַּלְתֶּם אֹתָהּ כִּי עַתָּה הֵיטֵב תִּשָּׂאֻהוּ	4 فانه ان كان الآتي يكرز بيسوع آخر لم نكرز به او كنتم تأخذون روحا آخر لم تأخذوه او انجيلا آخر لم تقبلوه فحسنا كنتم تحتملون.
5 אוּלָם אֶחֱשֹׁב אֲשֶׁר־אֵינֶנִּי נֹפֵל בִּמְאוּמָה מֵהַשְּׁלִיחִים הַגְּדוֹלִים כָּל־כָּךְ	5 لاني احسب اني لم انقص شيئا عن فائقي الرسل.
6 וְאַף אִם־בַּעַר אָנֹכִי בַּדִּבּוּר אֵינֶנִּי בַעַר בַּדָּעַת כִּי אִם־בַּכֹּל נִגְלִינוּ אֲלֵיכֶם בִּפְנֵי כָל־אָדָם	6 وان كنت عاميا في الكلام فلست في العلم بل نحن في كل شيء ظاهرون لكم بين الجميع.
7 אוֹ הֶחָטֹא חָטָאתִי בְּהַשְׁפִּילִי אֶת־עַצְמִי לְמַעַן הַגְבִּיהֲכֶם כִּי־בִשַּׂרְתִּי אֶתְכֶם בְּלֹא־מְחִיר אֶת־בְּשׂוֹרַת הָאֱלֹהִים	7 ام اخطأت خطية اذ اذللت نفسي كي ترتفعوا انتم لاني بشرتكم مجانا بانجيل الله.
8 קְהִלּוֹת אֲחֵרוֹת שַׁלּוֹתִי בְּקַחְתִּי מֵהֶן שָׂכָר לְמַעַן אֲשָׁרֶתְכֶם וּבִהְיוֹתִי עִמָּכֶם וָאֶחְסַר לֹא הֶלְאֵיתִי אָדָם	8 سلبت كنائس اخرى آخذا اجرة لاجل خدمتكم. واذ كنت حاضرا عندكم واحتجت لم اثقل على احد.
9 כִּי אֶת־מַחְסוֹרִי מִלְאוּ הָאַחִים בְּבֹאָם מִמַּקְדּוֹנְיָא וּבְכָל־דָּבָר נִשְׁמַרְתִּי מִהְיוֹת לָכֶם לְמַשָּׂא וְגַם אֶשָּׁמֵר	9 لان احتياجي سده الاخوة الذين أتوا من مكدونية. وفي كل شيء حفظت نفسي غير ثقيل عليكم وسأحفظها.
10 בַּאֲמִתּוֹ שֶׁל־הַמָּשִׁיחַ אֲשֶׁר־בִּי מֵעִיד אֲנִי בָּכֶם כִּי תְּהִלָּתִי זֹאת לֹא־תִּכָּלֵא מִמֶּנִּי בִּגְלִילוֹת אֲכַיָּא	10 حق المسيح فيّ. ان هذا الافتخار لا يسد عني في اقاليم اخائية.
11 עַל־מַה־זֶּה הַעַל אֲשֶׁר אֵינֶנִּי אֹהֵב אֶתְכֶם הָאֱלֹהִים יוֹדֵעַ	11 لماذا. ألاني لا احبكم. الله يعلم.
12 אֲבָל אֵת אֲשֶׁר אֲנִי עֹשֶׂה אוֹסִיף לַעֲשׂוֹת לְבִלְתִּי תֵת־מָקוֹם לַמְבַקְשִׁים עֲלִילָה לְמַעַן בְּמַה־שֶּׁיִּתְהַלְלוּ בוֹ יִמָּצְאוּ דּוֹמִים לָנוּ	12 ولكن ما افعله سافعله لاقطع فرصة الذين يريدون فرصة كي يوجدوا كما نحن ايضا في ما يفتخرون به.
13 כִּי אֲנָשִׁים כָּאֵלֶּה שְׁלִיחֵי שֶׁקֶר הֵם פֹּעֲלֵי רְמִיָּה מִתְחַפְּשִׂים לִשְׁלִיחֵי הַמָּשִׁיחַ	13 لان مثل هؤلاء هم رسل كذبة فعلة ماكرون مغيّرون شكلهم الى شبه رسل المسيح.
14 וְאֵינֶנּוּ פֶּלֶא הֲלֹא הַשָּׂטָן גַּם־הוּא מִתְחַפֵּשׂ לְמַלְאַךְ הָאוֹר	14 ولا عجب. لان الشيطان نفسه يغيّر شكله الى شبه ملاك نور.
15 לָכֵן אֵין־זֶה דָּבָר גָּדוֹל אִם גַּם־מְשָׁרְתָיו יִתְחַפְּשֹוּ לִמְשָׁרְתֵי הַצֶּדֶק אֲשֶׁר אַחֲרִיתָם תִּהְיֶה לְפִי מַעַלְלֵיהֶם	15 فليس عظيما ان كان خدامه ايضا يغيّرون شكلهم كخدام للبر. الذين نهايتهم تكون حسب اعمالهم
16 וְאָשׁוּב וְאֹמַר אַל־נָא יַחְשְׁבֵנִי אִישׁ לְסָכָל וְאִם־אַיִן אַף־כְּסָכָל קַבְּלוּנִי לְמַעַן אֶתְהַלֵּל מְעַט גַּם־אָנִי	16 اقول ايضا لا يظن احد اني غبي. وإلا فاقبلوني ولو كغبي لافتخر انا ايضا قليلا.
17 אֵת אֲשֶׁר אֲדַבֵּר לֹא לְפִי דֶּרֶךְ הָאָדוֹן אָנֹכִי מְדַבֵּר כִּי אִם־כְּמוֹ בְסִכְלוּת אָעֹז וָאֶתְהַלָּל	17 الذي اتكلم به لست اتكلم به بحسب الرب بل كانه في غباوة في جسارة الافتخار هذه.
18 רַבִּים מִתְהַלְלִים לְפִי הַבָּשָׂר לָכֵן אֶתְהַלֵּל אַף־אָנִי	18 بما ان كثيرين يفتخرون حسب الجسد افتخر انا ايضا.
19 כִּי־נֹשְׂאִים אַתֶּם בְּרָצוֹן אֶת־הַסְּכָלִים בִּהְיוֹתְכֶם חֲכָמִים	19 فانكم بسرور تحتملون الاغبياء اذ انتم عقلاء.
20 הֲלֹא תִשְׂאוּ אִם־יַעֲבִיד אֶתְכֶם אִישׁ אִם־יְבַלַּע אִם־יִלְכֹּד אֶתְכֶם אִם־יִתְנַשֵּׂא אִם־יַכֶּה אֶתְכֶם עַל־פְּנֵיכֶם	20 لانكم تحتملون ان كان احد يستعبدكم. ان كان احد يأكلكم. ان كان احد يأخذكم. ان كان احد يرتفع. ان كان احد يضربكم على وجوهكم.
21 לְחֶרְפָּתֵנוּ אָנֹכִי אֹמֵר זֹאת כְּאִלּוּ הָיִינוּ רָפִים אֲבָל בְּכָל־אֲשֶׁר יִרְהַב אִישׁ לְהִתְהַלֵּל בְּסִכְלוּת אֹמַר זֹאת אֶרְהַב גַּם־אָנֹכִי	21 على سبيل الهوان اقول كيف اننا كنا ضعفاء. ولكن الذي يجترئ فيه احد اقول في غباوة انا ايضا اجترئ فيه.
22 עִבְרִים הֵם כֵּן גַּם־אָנֹכִי יִשְׂרְאֵלִים הֵם כֵּן גַּם־אָנֹכִי זֶרַע אַבְרָהָם הֵם כֵּן גַּם־אָנֹכִי	22 أهم عبرانيون فانا ايضا. أهم اسرائليون فانا ايضا. أهم نسل ابراهيم فانا ايضا.
23 מְשָׁרְתֵי הַמָּשִׁיחַ הֵם כְּמִתְהוֹלֵל אֹמַר אָנֹכִי יוֹתֵר מֵהֶם יוֹתֵר בִּיגִיעוֹת יוֹתֵר לִמְאֹד בְּמַכּוֹת יוֹתֵר בְּמוֹסֵרוֹת וְרֹב פְּעָמִים בִּמְצוּקוֹת מָוֶת	23 أهم خدام المسيح. اقول كمختل العقل. فانا افضل. في الاتعاب اكثر. في الضربات اوفر. في السجون اكثر. في الميتات مرارا كثيرة.
24 חָמֵשׁ פְּעָמִים סָפַגְתִּי בִּידֵי הַיְּהוּדִים אַרְבָּעִים חָסֵר אֶחָת	24 من اليهود خمس مرات قبلت اربعين جلدة الا واحدة.
25 שָׁלשׁ פְּעָמִים יֻסַּרְתִּי בַשּׁוֹטִים פַּעַם אַחַת סֻקַּלְתִּי וְשָׁלשׁ פְּעָמִים נִשְׁבְּרָה־לִּי הַסְּפִינָה וָאֱהִי בִּמְצוּלוֹת יָם לַיְלָה וָיוֹם	25 ثلاث مرات ضربت بالعصي. مرة رجمت. ثلاث مرات انكسرت بي السفينة. ليلا ونهارا قضيت في العمق.
26 בְּמַסָּעוֹת רַבִּים בְּסַכְּנוֹת נְהָרוֹת בְּסַכְּנוֹת שֹׁדְדִים בְּסַכָּנוֹת מִצַּד בְּנֵי־עַמִּי בְּסַכָּנוֹת מִצַּד הַגּוֹיִם סַכָּנוֹת בָּעִיר סַכָּנוֹת בַּמִּדְבָּר סַכָּנוֹת בַּיָּם סַכָּנוֹת בְּתוֹךְ אֲחֵי שָׁקֶר	26 باسفار مرارا كثيرة. باخطار سيول. باخطار لصوص. باخطار من جنسي. باخطار من الامم. باخطار في المدينة. باخطار في البرية. باخطار في البحر. باخطار من اخوة كذبة.
27 בְּעָמָל וּבִתְלָאָה בִּבְלִי־שֵׁנָה פְּעָמִים הַרְבֵּה בְּרָעָב וּבְצָמָא בְּצוֹמוֹת הַרְבֵּה בְּקֹר וּבְעֵירוֹם	27 في تعب وكد. في اسهار مرارا كثيرة. في جوع وعطش. في اصوام مرارا كثيرة. في برد وعري.
28 מִלְּבַד שְׁאָר הַדְּבָרִים הַבָּאִים עָלַי יוֹם יוֹם וְהַדְּאָגָה לְכָל־הַקְּהִלּוֹת	28 عدا ما هو دون ذلك. التراكم علي كل يوم. الاهتمام بجميع الكنائس.
29 מִי יֶחֱלַשׁ וַאֲנִי לֹא אֶחֱלָשׁ מִי יִכָּשֵׁל וְלֹא יִבְעַר לִבִּי	29 من يضعف وانا لا اضعف. من يعثر وانا لا التهب.
30 אִם־יֵשׁ לְהִתְהַלֵּל אֶתְהַלֵּל בְּחֻלְשָׁתִי	30 ان كان يجب الافتخار فسأفتخر بامور ضعفي.
31 הָאֱלֹהִים אֲבִי יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ אֲדֹנֵינוּ הַמְבֹרָךְ לְעוֹלְמֵי עוֹלָמִים הוּא יֹדֵעַ כִּי לֹא אֲשַׁקֵּר	31 الله ابو ربنا يسوع المسيح الذي هو مبارك الى الابد يعلم اني لست اكذب.
32 בְּדַמֶּשֶׂק שָׁמַר הַנִּצָּב שֶׁל־הַמֶּלֶךְ אֲרֵטַס אֶת־עִיר הַדַּמַּשְׂקִיִּים וַיְבַקֵּשׁ לְתָפְשֵׂנִי	32 في دمشق والي الحارث الملك كان يحرس مدينة الدمشقيين يريد ان يمسكني
33 וּבְעַד הַחַלּוֹן הוֹרִידוּ אֹתִי בְּסַל מֵעַל הַחוֹמָה וַאִמָּלֵט מִיָּדָיו	33 فتدليت من طاقة في زنبيل من السور ونجوت من يديه